این نوع لک ،لك های پس از التهاب پوست نام دارد كه این نوع لك پس از التهابهای پوستی در اثر بیماریهایی مثل لیكن پلان، لوپوس اریتماتو یا بعد از سوختگی پوست در اثر آفتاب سوختگی یا سوختگی خفیف با عوامل دیگر، جوش غرور جوانی دستكاری شده، سائیدن پوست برای برطرف كردن اسكار و فرو رفتگی پوست در همان محل ایجاد می شود.
در نژادهای تیره و افراد سبزه شایعتر است ودر هر سنی قابل رؤیت است. بیشتر در نواحی باز بدن مثل صورت رخ می دهد. موارد دیگر مانند آسیب پوست یا ضربه به پوست، كشیدن كیسه و لیف زبر در حمام بطور شدید و یا مالش پوست رانها روی یكدیگر در افراد چاق می تواند باعث ایجاد لك در همان محل شود.
تیرگی پس از التهاب می تواند با درمعرض قرار گیری با اشعه ماوراء بنفش، مواد شیمیایی و داروهایی مثل تتراسایكلین، بلئومایسین، دوكسوروبیسین، فلورویوراسیل، بوسولفان، ارسنیك، نقره، طلا، داروهای آنتی مالاریا، هورمونها و كلوفازیمین ، تیره تر شود. درمان تیرگی پس از التهاب مشكل و طولانی است و برای حصول نتایج مورد قبول 12-6 ماه وقت لازم است.
استفاده روزانه از ضد آفتابهای با طیف وسیع بخش مهم درمان است. انواع متفاوتی از كرمهای موضعی در درمان تیرگی پس از التهاب استفاده می شود كه شامل كرمهای هیدروكینون، ترتینوئین، اسید گلایكولیك وآزلائیك اسید است. استفاده از پیلینگهای شیمیایی در بدست آوردن نتایج عالی مؤثر است. سایر درمانها شامل استفاده از تری كلرواستیك اسید، كرایوتراپی سطحی با نیتروژن مایع می باشد كه البته در افراد با پوست تیره به دلیل احتمال ایجاد اسكار بهتر است انجام نشود.
استفاده از كرمهای پوشاننده برای مناطق درگیر نیز می تواند از لحاظ ظاهری برای فرد مؤثر باشد. رتین آلدئید به همراه اسید گلیكولیك و یا درمانهای ترکیبی حاوی لایه بردارهای کوجیک و سالیسیلیک اسید به همراه روشن کننده ها
می تواند در درمانهای تیرگی پس از التهاب در مورد جوش صورت استفاده شود همچنین لیزر فرکشنال،Co2 ،ND:Yag نیز مفید است.