افسردگی یک بیماری شایع در تمامی سنین است. در آمریکا 1 نفر در هر 20 نفر از افسردگی رنج می برند. زنان 2 برابر مردان مستعد آن هستند. افسردگی یک اختلال پزشکی قابل درمان است.
افسردگی چیست؟
این بیماری تنها یک احساس ساده غمگین بودن در کوتاه مدت یا احساس اندو بعد از ،از دست دادن یک عزیز نیست. این بیماری در صورت عدم درمان می تواند مدت طولانی باقی بماند. افسردگی می تواند در کارهای روزمره اختلال ایجاد کند، بر افکار ، احساسات ، تمایلات و سلامت فیزیکی اثر گذارد. آن همچنین می تواند بر ارتباط فرد با خانواده ، دوستان و مردم در محل کار اثر گذارد.
افسردگی علل مختلفی دارد .یک سابقه فامیلی یا سابقه آسیب فیزیکی ، روحی ، یا جنسی در اوایل دوره زندگی ، خطر افسردگی را افزایش می دهد. آن معمولا همراه با دیگر مشکلات روحی ، مانند اضطراب و حملات ترس اتفاق می افتد. بیماریهای دیگر ممکن است باعث شروع آن شود. حدود 10 تا 15 درصد از تمام موارد افسردگی توسط وضعیتهای پزشکی ایجاد می شود. ( مانند سرطان ، بیماری تیروئید ، یا مشکلات عصبی). در تعدادی از موارد ، داروهای طبی می تواند خطر افسردگی را افزایش دهد یا علائم آن را بدتر کند. در بعضی از افراد ، افسردگی ممکن است زمانی بروز کند که مواد شیمیایی در مغز در حال تعادل نباشد. مصرف داروی اعتیاد یا الکل نیز می تواند با افسردگی در ارتباط باشد.
افسردگی یک ضعف یا نقص نیست و می تواند حتی در زمانی که زندگی خوب پیش می رود ایجاد شود. وضعیتهایی مانند استرس شدید یا اندوه از دست دادن یک عزیز ممکن است باعث ایجاد آن شوند. منابع استرس ممکن است شامل:
- تلاش برای ایجاد تعادل در محل کار یا در منزل
- مشکلات دریک ارتباط
- داشتن یک شغل پراسترس
- تک والد بودن
- جدایی یا مرگ همسر
- قربانی یک جنایت یا آسیب بودن
افسردگی همچنین می تواند حوالی دوران وقایع باروری مانند قاعدگی ، بارداری ، از دست دادن بچه ، بعد از زایمان ( افسردگی بعد از زایمان) ، ناباروری ، و یائسگی ایجاد شود.
وقتی احساس غمگین بودن مربوط به موقعیتی خاص باشد ، شما ممکن است احساس بهتری داشته باشید وقتی آن وضعیت بهتر شود. اما ، نشانه های مربوط به یک موقعیت ممکن است گاهی ایجاد افسردگی طولانی تری کند. اگر علائم از بین نرود ، آن ممکن است نیاز به درمان داشته باشد. با پزشک خود در این مورد صحبت کنید.
علائم-
بیماران افسرده تقریبا هر روز، تمام روز ، برای حداقل 2 هفته ، تعدادی از علائم زیر را دارند :
- عدم علاقه به چیزهایی که قبلا از آن لذت می بردند.
- احساس غم و اندوه ،یا خلق پایین
- کند شدن یا بی قراری و عدم توانایی برای آرام بودن
- احساس بی ارزش بودن یا گناهکار بودن
- تغییر در اشتها یا کاهش یا افزایش وزن
- داشتن افکار مردن و خودکشی و اقدام برای آن
- اختلال در تمرکز و نفکر و حافظه و تصمیم گیری
- خوابیدن زیاد یا عدم توانایی در خوابیدن یا در خواب ماندن
- نداشتن انرژی و احساس خستگی در تمام زمانها
اگر شخصی حداقل 5 تا از این علائم را داشته باشد (شامل حداقل یکی از 2 علامت اول)، ممکن است افسرده باشد.
شما ممکن است علائم فیزیکی یا ذهنی دیگر داشته باشید:
- سردرد یا درد در مناطق دیگر بدن
- مشکلات گوارشی
- مشکلات جنسی
- نا امید بودن یا احساسات منفی داشتن
- اساس نگرانی یا ترس
زمانی که نشانه های افسردگی ایجادمی شود یک حمله گفته می شود. هر حمله حداقل 2 هفته و اغلب طولانی تر باقی می ماند. اغلب مردم بیش از یک حمله دارند.
افسردگی ممکن است خفیف ، متوسط یا شدید باشد .اگر نوع خفیف باشد ،شما هنوز می توانید کارهایی را که باید ، انجام دهید اما نیاز به تلاش بیشتری دارید.در نوع متوسط ، شما ممکن است نتوانید بعضی از کارهای مورد نیازتان را انجام دهید.اما در نوع شدید ، شماممکن است قادر نباشید هیچ یک از کارهای روزمره را انجام دهید. بدون توجه به نوع افسردگی ، اگر احساس کنید که زندگی بی ارزش است یا دارای افکار خودکشی هستید حتما از پزشک کمک بخواهید.
بعضی از انواع افسردگی خفیف و مزمن هستند ( طولانی یا حملات راجعه).اگر چه آنها خفیف هستند ولی علائم مزمن باید درمان شوند.
تشخیص
تشخیص بر اساس نوع علائم ، هر چند وفت اتفاق می افتند ،و میزان شدت آن می باشد. برای جستجوی علت افسردگی ،پزشک سوالاتی در مورد مشکلات پزشکی ،مصرف داروهای خاص،و مصرف داروی اعتیاد و الکل از بیمار می پرسد.اگر یکی از این عوامل باعث ایجاد افسردگی باشند ،درمان آن مشکل باعث از بین رفتن افسردگی می شود.پزشک همچنین در مورد داشتن افکار خودکشی از بیمار می پرسد.اگر وجود داشته باشد شما را به روانپزشک ارجاع می دهد.