پروستات نام یک غده کوچک و گردو مانند در اندام تناسلی مردان است که وظیفه آن تولید منی، تغذیه و محافظت از اسپرم ها است. ادرار در مسیر خروج خود از کلیه به سمت مثانه و خارج از بدن، از مجرایی در قسمت مرکزی پروستات عبور کرده و دفع می شود. به همین دلیل افرادی که سرطان غده پروستات دارند در دفع ادرار با مشکلات عدیده ای روبرو می شوند. سرطان غده پروستات به مانند سایر سرطان ها، حاصل تکثیر و تولید مثل بی رویه و توده ای سلول های پروستات است.
در علم پزشکی، به حالت رشد و تکثیر بیش از اندازه و خارج از کنترل سلول ها، سرطان می گوید. سلول های سرطانی هر بافت و اندام شبیه به سلول های همان بافت بوده اما ساختار و عملکردشان با سلول های سالم متفاوت است. سرطان پروستات می تواند مشکلات زیادی را برای بیمار ایجاد کند. در صورت عدم درمان و یا تشخیص دیرهنگام، این سرطان از طریق جریان خون یا سیستم لنفاوی به استخوان و سایر اندام ها منتقل شود.
علل سرطان پروستات به طور دقیق نامشخص است؛ اما پزشکان می دانند که سرطان هنگامی آغاز می شود که برخی از سلول های پروستات از حالت طبیعی خارج می شوند. این اختلال احتمالاً بر اثر جهش در DNA برخی سلول ها و در نتیجه آن رشد و تقسیم سریع تر آن ها شروع می شود و سپس با مرگ سلول های طبیعی و تجمع سلول های غیرطبیعی نامیرا توده ای تشکیل می شود که به آن تومور می گوییم. این سلول های تومورال می توانند تا حدی رشد کنند که به بافت های اطراف تهاجم پیدا کنند. همچنین برخی از این سلول ها ممکن است جدا شده و به سایر نقاط بدن رفته و باعث متاستاز سرطان شوند.
عوامل خطر احتمال ابتلا به سرطان پروستات را افزایش می دهند. سرطان های مختلف عوامل خطر متفاوتی دارند. برخی از عوامل خطر مانند سیگار کشیدن در کنترل ما هستند و می توانیم آنها را از میان برداریم؛ اما بعضی از موارد مانند سن یا سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان خارج از کنترل ما هستند. عوامل خطر زیر در ابتلای مردان به سرطان پروستات تأثیر می گذارند:
سرطان پروستات ممکن است در مراحل اولیه هیچ علامت یا علائمی نداشته باشد، یکی از دلایل این امر نحوه رشد سرطان است. شما معمولاً فقط در صورت رشد سرطان در نزدیکی مجرای ادرار و فشار آوردن به مجاری و تغییر در شیوه ادرار، متوجه وجود سرطان می شوید. سرطان پروستات معمولاً در قسمت بیرونی پروستات رخ می دهد و باعث ایجاد علائمی می گردد. نشانه های سرطان پروستات شامل موارد زیر می باشند:
پزشک انجام برخی آزمایش های تکمیلی و تشخیصی را درصورت مشکوک بودن نتایج غربالگری سرطان پروستات تجویز می کند:
زمانی که سرطان پروستات، به صورت موضعی انتشار پیدا می کند یا زمانی که از طریق جریان خون یا سیستم لنفاوی، به سایر بخش های بدن منتشر می شود، ممکن است موجب ایجاد عوارضی شود. عوارض بالقوه شامل موارد زیر است:
سرطان پروستات می تواند منجر به درد مزمن لگن شود که به دلیل هجوم بافت نرم در لگن است.
سرطان پروستات ممکن است، توسط مسدود کردن مجرای ادراری یا زمانی که پیشرفته تر می شود، به دلیل مسدود کردن حالب موجب احتباس ادرار شود. زمانی که مجرای ادراری توسط یک پروستات بزرگ شده کاملاً مسدود می شود، تحت عنوان احتباس ادرار حاد مورد اشاره قرار می گیرد. در مسدود شدن جزئی، مردان ممکن است یک احتباس ادرار مزمن را تجربه کنند. احتباس ادرار حاد معمولاً با درد زیاد همراه است؛ چون همانطور که مثانه پر می شود در آن فشاری ایجاد می شود و توسط ادرار متورم می شود. اگر برطرف نشود، ادرار می تواند به کلیه ها برگردد که منجر به ایجاد عفونت و آسیب کلیوی می شود؛ به عبارت دیگر، ناتوانی کامل برای ادرار کردن یک شرایط اضطراری پزشکی است.
بی اختیاری ادرار می تواند عارضه ی جانبی ناشی از جراحی برای سرطان پروستات باشد؛ اما می تواند دلایل دیگری مانند فشردگی طناب نخاعی به دلیل متاستاز نیز داشته باشد.
اختلال نعوظ عارضه بسیار شایع اغلب درمان های سرطان پروستات است. در برخی از مردان، مخصوصاً مردان زیر سن ۷۰ سال، ممکن است بهبود آن طی دو سال پس از جراحی دیده شود. همچنین استفاده از درمان های رایج این بیماری از جمله بسیاری از ابزارهایی که مخصوص مردانی با این مشکل هستند، می تواند باعث بهبودی شود.
استخوان ها معمول ترین مکان متاستاز سرطان پروستات هستند. گاهی اوقات، در افرادی که غربال گری نشده اند؛ متاستاز استخوان ممکن است اولین علامت بیماری باشد. متاستاز استخوان همچنین می تواند منجر به موارد زیر شود:
درمان سرطان پروستات برحسب مرحله و درجه بیماری (Cancer staging)، سن فرد، سایر بیماری های همراه و وضعیت عمومی سلامتی در افراد مختلف، متفاوت می باشد. انواع روش های درمان سرطان پروستات عبارتند از:
درمان سرطان پروستات به روش جراحی اغلب شامل خروج کامل غده پروستات و بافت ها و غدد لنفاوی مجاور می باشد. انواع روش های جراحی پروستات عبارتند از:
عوارض جراحی مانند اختلال نعوظ، بی اختیاری ادراری، خونریزی و درد در برخی افراد دیده می شوند که اغلب طی چند ماه پس از درمان با بهبود نسبی یا کامل همراه می باشند. البته گاهی نیز ممکن است برخی عوارض جراحی غیرقابل برگشت باشند که باید مدنظر قرار داده شوند.
درمان سرطان پروستات توسط شیمی درمانی اغلب برای افراد با سرطان های پیشرفته مورد استفاده قرار می گیرد. شیمی درمانی ممکن است با داروهای تزریقی یا به شکل قرص خوراکی مورد استفاده قرار داده شود. اغلب از شیمی درمانی برای افرادی که بیماری با پاسخ مناسب به هورمون درمانی همراه نمی باشد و به سایر ارگان های بدن تهاجم نموده است، استفاده می شود. شیمی درمانی با نابودکردن سلول های سرطانی، در توقف رشد آن ها کمک کننده می باشد؛ ولی اغلب با عوارض جانبی متعددی همراه می باشد.
رادیوتراپی نیز همانند شیمی درمانی با نابودی سلول های سرطانی در کنترل رشد غیرطبیعی سلول ها کمک کننده می باشد. رادیوتراپی ممکن است توسط دستگاهی خارج از بدن به غده پروستات فرستاده شود و یا ممکن است با کارگذاری منبعی در داخل بدن (براکی تراپی) همراه گردد. در این روش منبع رادیواکتیو در داخل غده پروستات کاشته می شود و به نابودی سلول های سرطانی داخل بدن کمک می کند. از این روش در سرطان هایی که محدود به غده پروستات می باشند (Early-stage) استفاده می شود.
رشد سلول های سرطانی در بدن مردها اغلب توسط هورمون های مردانه صورت می گیرد. هورمون درمانی یکی از روش های درمان سرطان پروستات می باشد که با کاهش هورمون های مردانه در بدن، به کوچک شدن و پسرفت توده کمک می کند. گاهی هورمون درمانی به صورت دارویی و گاهی نیز توسط جراحی خروج بیضه ها از بدن صورت می پذیرد (هورمون های مردانه در بدن توسط بیضه ها ترشح می گردند). اگرچه از این روش درمانی اغلب برای موارد پیشرفته بیماری استفاده می گردد؛ اما گاهی همراه با جراحی و رادیوتراپی در مراحل اولیه بیماری نیز مورد استفاده قرار داده می شود.
در این روش از سیستم ایمنی فرد مبتلا برای مبارزه با سلول های سرطانی و درمان سرطان پروستات، کمک گرفته می شود. سلول های سرطانی با ترشح نوع مخصوصی از پروتئین ها می توانند از سیستم ایمنی بدن مخفی بمانند. ایمونوتراپی مانع مخفی شدن سلول های سرطانی در بدن می گردد.
در این روش، بافت پروستات توسط گرما یا سرما تخریب می گردد. از این روش های درمانی فقط برای درمان تومورهای بسیار کوچک و یا تورمورهای غیرقابل جراحی استفاده می گردد. انواع روش های تخریبی بافت پروستات عبارتند از:
برای آگاهی از علائم سرطان بیضه کلیک کنید.