کمر درد یکی از رایج ترین دلایلی است که افراد به دنبال کمک پزشکی هستند یا از کار خود باز می مانند. کمر درد یکی از علل اصلی ناتوانی در سراسر جهان است. خوشبختانه، اقدامات و برخی درمان ها می تواند به پیشگیری یا تسکین بیشتر قسمت های کمر درد کمک کند. اگر شما یا نزدیکانتان دچار کمر درد مزمن ایدیوپاتیک هستید، این مقاله می تواند به شما کمک کند تا علت درد خود را پیدا کنید و بتوانید بهترین درمان را انتخاب کنید.

علائم کمر درد مزمن ایدیوپاتیک

کمردرد می تواند از درد عضلانی تا احساس تیراندازی، سوزش یا چاقو زدن متغیر باشد. همچنین، درد می تواند به پایین ساق پا سرایت کند. خم شدن، پیچ خوردن، بلند کردن، ایستادن یا راه رفتن می تواند آن را بدتر کند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

• به سمت پایین یک یا هر دو پا پخش می شود، به خصوص اگر درد به زیر زانو برسد.
• باعث ضعف، بی حسی یا گزگز در یک یا هر دو پا می شود.
• با کاهش وزن غیر قابل توضیح همراه است.
• شدید است و با استراحت بهبود نمی یابد.
• بیشتر از چند هفته کمر درد دارید.

کمردرد اغلب بدون دلیلی ایجاد می شود که در آزمایش یا مطالعه تصویربرداری نشان داده می شود. شرایطی که معمولاً با کمردرد مرتبط هستند عبارتند از:

• کشیدگی ماهیچه یا رباط: بلند کردن مکرر اجسام سنگین یا یک حرکت ناهنجار ناگهانی می تواند عضلات پشت و رباط های ستون فقرات را تحت فشار قرار دهد. برای افرادی که وضعیت جسمانی نامناسبی دارند، فشار مداوم روی کمر می تواند باعث اسپاسم عضلانی دردناک شود.
• دیسک های برآمده یا پاره شده دیسک ها: به عنوان بالشتک بین استخوان های ستون فقرات عمل می کنند. مواد نرم داخل دیسک می تواند برآمده یا پاره شود و روی عصب فشار بیاورد. با این حال، برآمدگی یا پارگی دیسک ممکن است باعث کمردرد نشود. بیماری دیسک اغلب در رادیوگرافی ستون فقرات، سی تی اسکن یا MRI که به دلیل دیگری انجام می شود، دیده می شود.
• آرتروز: استئوآرتریت می تواند کمر را تحت تاثیر قرار دهد. در برخی موارد، آرتریت در ستون فقرات می تواند منجر به باریک شدن فضای اطراف نخاع شود، وضعیتی به نام تنگی نخاع .
• پوکی استخوان: اگر استخوان ها متخلخل و شکننده شوند، مهره های ستون فقرات می توانند دچار شکستگی های دردناک شوند.

عوامل موثر در افزایش ابتلا به کمر درد

هر کسی ممکن است دچار کمر درد شود، حتی کودکان و نوجوانان. این عوامل می توانند خطر ابتلا به کمردرد را افزایش دهند:

1. سن: کمردرد با افزایش سن شایع تر است و از حدود 30 یا 40 سالگی شروع می شود.
2. عدم تحرک و ورزش: عضلات ضعیف و استفاده نشده در پشت و شکم ممکن است منجر به کمر درد شود.
3. اضافه وزن: اضافه وزن بدن فشار مضاعفی به کمر وارد می کند.
4. شرایط روانی: به نظر می رسد افراد مستعد افسردگی و اضطراب بیشتر در معرض خطر کمر درد هستند. استرس می تواند باعث تنش عضلانی شود که می تواند به کمردرد کمک کند.
5. سیگار کشیدن: میزان کمردرد در افراد سیگاری افزایش یافته است. این ممکن است به این دلیل رخ دهد که سیگار کشیدن باعث سرفه می شود که می تواند منجر به فتق دیسک شود. سیگار همچنین می تواند جریان خون به ستون فقرات را کاهش دهد و خطر پوکی استخوان را افزایش دهد.

جلوگیری از کمر درد

بهبود وضعیت بدنی و یادگیری و تمرین نحوه استفاده از بدن ممکن است به پیشگیری از کمردرد کمک کند.

برای سالم و قوی نگه داشتن کمر

• ورزش: فعالیت های هوازی منظم و کم ضربه، آنهایی که به کمر فشار نمی آورند یا تکان نمی دهند، می توانند قدرت و استقامت در پشت را افزایش دهند و به ماهیچه ها اجازه دهند بهتر کار کنند.
• پیاده روی، دوچرخه سواری و شنا انتخاب های خوبی هستند. با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد فعالیت هایی که باید امتحان کنید صحبت کنید.
• قدرت و انعطاف عضلانی ایجاد کنید. تمرینات عضلات شکم و پشت، که باعث تقویت هسته می شود، به حالت دادن به این ماهیچه ها کمک می کند تا برای حمایت از کمر با هم کار کنند.
• وزن سالم را حفظ کنید. اضافه وزن عضلات پشت را تحت فشار قرار می دهد.
• سیگار کشیدن را ترک کنید. سیگار خطر کمردرد را افزایش می دهد. این خطر با تعداد سیگارهایی که در روز مصرف می شود افزایش می یابد، بنابراین ترک باید به کاهش این خطر کمک کند.

درمان کمر درد مزمن ایدیوپاتیک

• آرامبخش های عضلانی: اگر داروهای بدون نیاز به نسخه، موجب رفع درد نشوند، ممکن است پزشک شما دارویی تجویز کند که اسپاسم دردناک کمر را کاهش دهد. اگر از این داروها استفاده می کنید، لازم است بدانید که از عوارض جانبی آن می تواند شامل خستگی و سرگیجه باشد.
• داروهای موضعی کاهنده درد: این کرم و پمادها به طور مستقیم به ناحیه ای از کمر شما که صدمه دیده است، مالیده می شود.
• تزریق کورتیزون: اگر سایر اقدامات درمانی موثر نباشند، پزشک ممکن است تزریق کورتیزون که یک ضد التهاب قوی است را توصیه کند. خطراتی از قبیل نازک شدن استخوان ها در ناحیه اطراف تزریق وجود دارد و اثر تسکین دهنده آن معمولا چند ماه طول می کشد.
• فیزیوتراپی: یک فیزیوتراپ می تواند تمریناتی را برای افزایش انعطاف پذیری، تقویت عضلات پشت و شکم و بهبود وضعیت بدن به شما آموزش دهد. استفاده منظم از این تکنیک ها می تواند به جلوگیری از بازگشت درد کمک کند. فیزیوتراپیست ها همچنین در مورد چگونگی اصلاح حرکات خود در طول دوره کمر درد برای جلوگیری از تشدید علائم درد در حین ادامه فعالیت، آموزش می دهند.
• تزریق کورتیزون: اگر اقدامات دیگر درد شما را تسکین ندهد، و اگر درد شما به پاهای شما کشیده شود، پزشک ممکن است کورتیزون که یک داروی ضد التهابی قوی است را همراه یک داروی بی حس کننده به فضای اطراف نخاع (فضای اپیدورال) تزریق کند. تزریق کورتیزون به کاهش التهاب اطراف ریشه های عصبی کمک می کند، اما تسکین درد معمولاً تنها یک یا دو ماه طول می کشد.
• نوروتومی لیزری: در این روش، یک سوزن ظریف از طریق پوست شما وارد می شود تا نوک آن نزدیک ناحیه ای باشد که باعث ایجاد درد می شود و عصب مسئول انتقال درد که شاخه میانی نامیده می شود سوزانده می شود تا هدایت درد به مغز مختل شود. نوروتومی با امواج رادیوفرکانسی نیز انجام می شود.
• محرک های عصبی: دردهای شدید و مزمن گاهی محرک های عصبی در زیر پوست بیمار کاشته می شوند می توانند سیگنال های الکتریکی درد را که مغز می رسند را مسدود کنند.
• عمل جراحي: اگر بیمار درد زیاد همراه با درد شدید ساق پا یا ضعف عضلانی پیشرونده ناشی از فشرده سازی عصب دارد معمولا از جراحی سود می برد. جراحی معمولاً برای دردهای مربوط به مشکلات ساختاری، مانند باریک شدن ستون فقرات (تنگی ستون فقرات) یا فتق دیسک که به درمان های دیگر پاسخ نداده است، اختصاص دارد.

نسخه اصلی مطلب علل و درمان کمر درد مزمن ایدیوپاتیک را در سایت دکتر علی نقره کار بخوانید.

---