پسوریازیس پوست سر یک اختلال پوستی رایج است که در آن پچ های فلس مانند برآمده ایجاد می شود. این نوع از پسوریازیس ممکن است به صورت یک پچ به تنهایی و یا چندین پچ ایجاد شود و در مواردی حتی تمام پوست سر را درگیر کند. پسوریازیس پوست سر ممکن است تا پشت گردن و پشت و درون گوش ها نیز پیشروی کند.. پسوریازیس پوست سر از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شود و مانند انواع دیگر این بیماری، علت آن به طور دقیق تشخیص داده نشده است. پزشکان معتقدند که وجود اختلال در سیستم ایمنی موجب تولید بیش از حد سلول های پوستی و تشکیل پچ های های فلس مانند در پسوریازیس پوست سر می شود. این نوع از پسوریازیس در مواردی خفیف و غیر قابل توجه است. پسوریازیس پوست سر ممکن است شدید شود، مدت طولانی به طول انجامد و موجب زخم های ضخیم و پوسته پوسته شود. در ادامه به بهترین درمان بیماری پسوریازیس پوست سر می پردازیم.

علت پسوریازیس

علت پسوریازیس به طور کامل مشخص نشده است؛ اما به نظر می رسد که با سیستم ایمنی بدن، سلولهای و دیگر گلبول های سفید خون به نام نوتروفیل ها در ارتباط است. سلولهای به طور معمول از بدن در برابر عوامل خارجی مانند ویروس ها یا باکتری ها دفاع می کنند؛ اما گاهی همین سلول های به اشتباه به سلول های سالم پوست حمله می کنند و آنها را آلوده می کنند. سلول های بیش از حد فعال ، باعث افزایش تولید سلول های پوست، سلولهای بیشتر و سایر سلول های سفید خون، به خصوص نوتروفیل ها می شوند. این عوامل باعث قرمزی پوست و ضایعات پوستی می شوند. رگ های خونی موجود در مناطق آسیب دیده پسوریازیس باعث ایجاد قرمزی در این ضایعات پوستی می شوند. این فرآیند تبدیل به یک چرخه مداوم می شود که در آن سلول های پوستی جدید به سرعت در حال حرکت به سمت لایه خارجی پوست هستند. این اتفاق ممکن است طی روزها یا هفته ها به طول انجامد.

علائم پسوریازیس سر

علائم پسوریازیس ممکن است خفیف یا شدید باشد و معمولاً با نشانه های زیر همراه است:

• خشکی پوست سر
• پوسته پوسته شدن که شبیه شوره سر است.
• خارش و سوزش پوست سر
• تکه های پوستی قرمز رنگ و برجسته (پلاک)
• فلس های (scales) نقره ای رنگ
• خونریزی یا ریزش موقت موی سر که به دلیل خارش زیاد یا از بین بردن پلاک های روی پوست سر ایجاد می شود

عوامل تشدیدکننده پسوریازیس

1. عفونت
2. واکنش به برخی از داروها
3. آسیب به پوست
4. استرس
5. آب و هوا
6. عوامل دیگر (هورمون ها، سیگار، مصرف زیاد الکل)

آیا پسوریازیس واگیردار است؟

برخلاف تصور بسیاری از افراد، پسوریازیس واگیردار نیست و بیمار نمی تواند شرایط پوستی را انتقال دهد. همچنین لمس لکه های پسوریازیس خطری برای ابتلای افراد دیگر ندارد.

آیا پسوریازیس خطرناک است؟

پسوریازیس پوست سر می تواند دو عارضه ایجاد کند:

• خونریزی: پسوریازیس پوست سر می تواند موجب خارش و احساس ناراحتی شود. ممکن است در اثر خاراندن یا کندن پوسته ها خونریزی رخ دهد.
• ریزش مو: تأثیر پسوریازیس روی فولیکول های مو، پوسته پوسته شدن شدید و خاراندن زیاد ممکن است موجب ریزش موی قابل توجهی شود. وقتی پوست سر آسیب می بیند احتمال دارد موها به طور دسته ای بریزند. ممکن است برخی از درمان های پسوریازیس پوست سر و استرس هم ریزش موی سر را بدتر کنند.

اگر به پسوریازیس مبتلا هستید، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سایر بیماری ها هستید، از جمله:

• آرتریت پسوریازیس که باعث درد، سفتی و تورم در مفاصل و اطراف آن میشود.
• شرایط چشم، مانند التهاب ملتحمه، بلفاریت و یووئیت
• چاقی
• دیابت نوع ۲
• فشار خون بالا
• بیماری قلبی عروقی
• سایر بیماریهای خود ایمنی مانند بیماری سلیاک، اسکلروز و بیماری التهابی روده به نام بیماری کرون
• شرایط بهداشت روانی، مانند اعتماد به نفس پایین و افسردگی

تشخیص پسوریازیس سر

در برخی موارد، پسوریازیس سر ممکن است با سایر بیماری های پوستی اشتباه گرفته شود. به عنوان مثال ممکن است پوسته های ایجاد شده ناشی از این بیماری در بین موها پخش شوند و با شوره سر اشتباه گرفته شوند؛ اما باید در نظر داشت که پوسته های ناشی از پسوریازیس خشک هستند و با شوره فرق دارند. همچنین پوست سر نیز در این عارضه ملتهب است؛ اما بثورات ناشی از شوره با التهاب پوست سر همراه نیستند و ممکن است چرب نیز باشند. به طور کلی بهتر است تشخیص دقیق این بیماری بر عهده پزشک باشد. معاینه فیزیکی اولین اقدامی است که انجام می شود. در مرحله بعد در صورت نیاز، بیوپسی یا نمونه برداری صورت می گیرد.

داروی بیماری پسوریازیس چیست؟

پسوریازیس پوست سر درمان قطعی ندارد؛ اما با برخی داروهای تجویز شده و درمان های خانگی می توان علائم بیماری را تا حد قابل توجهی کاهش داده و برطرف کرد.

1. داروهای موضعی

رایج ترین درمان پسوریازیس پوست سر، تجویز داروهای موضعی کورتیکواستروئید (کورتن) است. سایر داروهای موضعی عبارتند از:

• ویتامین D
• رتینوئیدها
• شامپوی کول استار
• آنترالین

استفاده از داروهای موضعی در پوست سر به دلیل وجود موها ممکن است دشوار باشد به همین دلیل اغلب به جای کرم یا پمادها از لوسیون، داروهای موضعی مایع، ژل یا اسپری استفاده می شود. درمان پسوریازیس پوست ممکن است با ترکیبی از داروهای موضعی انجام شود، سالیسیلات ها نیز ممکن است برای از بین بردن پلاک های پوست سر مفید باشند.

2. داروهای خوراکی و تزریقی

در پسوریازیس پوست سر حاد و شدید که با داروهای موضعی نتیجه بخش نباشد ممکن است نیاز به مصرف داروهای خوراکی یا تزریق باشد. این داروها نسبت به داروهای موضعی عوارض بیشتری دارند. از جمله این داروها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• متوترکسات (رماترکس، ترکسال)
• سیکلوسپورین (سندیمون)
• آیتورتین (سوریاتان)
• آپرمیلاست (ازتلا)

برخی داروها مانند اینفلیکسیماب (رمی کید) به صورت وریدی و برخی دیگر به لایه های عمیق پوست تزریق می شوند. از جمله:

• اتانرسپت (انبرل)
• آدالیمومب (همیرا)
• آستکینوماب (استلارا)
• سکوکینوماب (کوسنتیکس)
• ایکسکیزوماب (تالتز)

پیشگیری از پسوریازیس پوست سر

به طور کلی راهکاری برای پیشگیری قطعی از ابتلا به این بیماری وجود ندارد؛ چراکه به ژنتیک مرتبط است؛ اما راهکارهایی که در ادامه بیان کرده ایم، می تواند احتمال ابتلا به آن را کاهش دهد:

• پوشاندن کامل سر در فصل زمستان به خصوص در هوای سرد و خشک
• استفاده از مرطوب کننده های مخصوص مو و پوست سر
• کاهش استرس
• پیشگیری از آسیب رسیدن و ایجاد زخم در پوست سر
• رژیم غذایی سالم.
• استفاده از دستگاه بخور در فضایی که هوای آن خشک است.
• جایگزین کردن داروهایی که باعث ایجاد پسوریازیس می شود.
• استفاده از کلاه هنگام تابش مستقیم نور خورشید به سر

نسخه اصلی مطلب پسوریازیس سر و نکاتی که باید بدانید را در سایت دکتر هما فاتحی بخوانید.

---