سندروم درد پاتلوفمورال یک اصطلاح گسترده برای توصیف درد در جلوی زانو و اطراف کشکک یا کاسه زانو است. گاهی اوقات به آن «زانوی دونده» یا «زانوی جامپر» نیز می گویند، زیرا در افرادی که در ورزش شرکت می کنند، رایج است اما سندروم پاتلوفمورال می تواند در غیر ورزشکاران نیز رخ دهد. درد و سفتی ناشی از آن می تواند بالا رفتن از پله ها، زانو زدن و انجام سایر فعالیت های روزمره را دشوار کند. موارد زیادی ممکن است به توسعه پاتلوفمورال کمک کند. مشکلات مربوط به هم راستا شدن کاسه زانو و استفاده بیش از حد از ورزش های شدید یا تمرین، اغلب عوامل مهمی هستند.

سندروم درد پاتلوفمورال زمانی رخ می دهد که اعصاب درد را در بافت های نرم و استخوان اطراف کاسه زانو احساس کنند. این بافت های نرم شامل تاندون ها، بالشتک چربی زیر کشکک و بافت سینوویال است که مفصل زانو را می پوشاند. در برخی از موارد درد کشکک زانو، وضعیتی به نام کندرومالاسی کشکک وجود دارد. کندرومالاسی کشکک نرم شدن و تجزیه غضروف مفصلی در قسمت زیرین کاسه زانو است. هیچ عصبی در غضروف مفصلی وجود ندارد. بنابراین آسیب به غضروف نمی تواند مستقیماً باعث درد شود. با این حال، می تواند منجر به التهاب سینوویوم و درد در استخوان زیرین شود.

علت سندروم پاتلوفمورال

استعمال مفرط

در بسیاری از موارد، سندروم پاتلوفمورال ناشی از فعالیت های بدنی شدید است که فشار مکرر را به زانو وارد می کند، مانند دویدن، چمباتمه زدن، و بالا رفتن از پله ها. همچنین می تواند ناشی از تغییر ناگهانی فعالیت بدنی باشد. این تغییر می تواند در دفعات فعالیت باشد، مانند افزایش تعداد روزهایی که در هفته ورزش می کنید. همچنین می تواند در طول مدت یا شدت فعالیت باشد، مانند دویدن در مسافت های طولانی تر.عوامل دیگری که ممکن است به درد کشکک فمورال کمک کنند، عبارتند از:

1. استفاده از تکنیک ها یا تجهیزات ورزشی نامناسب
2. تغییر در کفش یا سطحی که روی آن بازی می کنید

ناهنجاری کشکک زانو

سندروم درد پاتلوفمورال نیز می تواند به دلیل ردیابی غیر طبیعی کاسه زانو در شیار تروکلئار ایجاد شود. در این حالت، کشکک به سمت بیرون شیار در هنگام خم شدن زانو رانده می شود. این ناهنجاری ممکن است باعث افزایش فشار بین پشت کشکک و تروکلئار شود و بافت های نرم را تحریک کند.

عواملی که در ردیابی ضعیف کاسه زانو نقش دارند، عبارتند از:

• مشکلات در راستای قرار گرفتن پاها بین باسن و مچ پا: مشکلات در هم ترازی ممکن است منجر به جابجایی بیش از حد کاسه زانو به سمت خارج یا داخل ساق پا شود یا در شیار تروکلئار بیش از حد بالا رفته باشد، وضعیتی به نام کشکک آلتا.
• عدم تعادل یا ضعف عضلانی، به ویژه در عضلات چهارسر ران در جلوی ران: هنگامی که زانو خم می شود و صاف می شود، عضلات چهارسر ران و تاندون چهارسر ران به نگه داشتن کاسه زانو در شیار تروکلئار کمک می کنند. عضلات چهار سر ران ضعیف یا نامتعادل می تواند باعث ردیابی ضعیف کاسه زانو در داخل شیار شود.

علائم سندروم پاتلوفمورال

علامت مشخص مرتبط با سندروم پاتلوفمورال، درد مبهم و شدیدی است که معمولاً در جلوی زانو ایجاد می شود. درد ممکن است در یک یا هر دو زانو باشد و اغلب با فعالیت بدتر می شود. علائم اضافه تر عبارتند از:

• درد هنگام ورزش
• درد هنگام خم کردن زانو، مانند بالا رفتن از پله ها، پریدن یا چمباتمه زدن
• درد پس از نشستن طولانی مدت با زانو خم شده، مانند هنگام تماشای فیلم در تئاتر
• صدای ترک خوردن یا ترکیدن در زانو هنگام بالا رفتن از پله ها یا بعد از نشستن طولانی مدت
• سندرم پاتلوفمورال با قفل شدن مفصل زانو مشخص نمی شود. اگر فردی این علامت را داشته باشد، معمولاً به این معنی است که نوع آسیب دیگری مانند پارگی منیسک دارد.

تشخیص سندروم پاتلوفمورال

پزشک معمولاً با انجام معاینه فیزیکی این سندرم را تشخیص می دهد. آن ها در مورد آنچه درد شما را بدتر یا بهتر می کند می پرسند. آن ها همچنین کاسه زانو شما را برای علائم بی ثباتی لمس می کنند و از شما می خواهند که در تمرینات دامنه حرکتی شرکت کنید.
در حالی که پزشک معمولاً می تواند سندروم پاتلوفمورال را بدون مطالعات تصویربرداری تشخیص دهد، ممکن است برای رد سایر آسیب های احتمالی عکس برداری با اشعه ایکس را تجویز کند.

درمان سندروم پاتلوفمورال با PRP

پی آر پی یک روش موثر و به خوبی تحقیق شده است که یک جایگزین بالقوه برای جراحی است. از خواص درمانی طبیعی خون برای کاهش درد زانو و بهبود عملکرد مفاصل استفاده می کند. درمان PRP شامل جمع آوری مقدار کمی از خون شما و چرخاندن آن در یک سانتریفیوژ برای جدا کردن پلاکت ها از گلبول های قرمز است. پلاکت های جمع آوری شده سپس دوباره به ناحیه آسیب دیده تزریق می شوند تا بهبود و بازسازی را تحریک کنند. پی آر پی اجزای خاصی را در خون وارد کار می کند. خون از چهار جزء اصلی تشکیل شده است. پلاسما، گلبول های قرمز، گلبول های سفید و پلاکت ها. هر قسمت در حفظ عملکرد صحیح بدن شما نقش دارد. پلاکت ها به عنوان التیام دهنده زخم و جراحت عمل می کنند. آن ها ابتدا در صحنه آسیب هستند، لخته می شوند تا هر گونه خونریزی را متوقف کنند و بلافاصله به بازسازی بافت جدید در ناحیه زخمی کمک می کنند.
طبق تحقیقات انجام شده در بین بیماران مبتلا به سندروم پاتلوفمورال تحت درمان با تزریق PRP، پی آر پی نهایتا منجر به بهبود بیشتر در عملکرد زانو، تعادل و حس عمقی، قدرت عضلانی ایزوکنتیک و استقامت طی فواصل یک ماهه می شود.

نسخه اصلی مطلب درمان سندروم پاتلوفمورال و التهاب کشکک زانو با PRP را در سایت دکتر سلمان فلاح بخوانید.

---