ریزش مو در زنان معمولاً زمانی مشخص می شود که فرد به طور غیرمنتظره ای، مقدار زیادی مو از دست می دهد. به طور طبیعی همه ی ما روزانه ۵۰ تا ۱۰۰ عدد تار مو از دست می دهیم. ریزش موها بخشی از چرخه ی طبیعی رشد مو است، موهای قدیمی می ریزند تا جا برای موهای جدیدتر باز شود. وقتی تعادل بین رشد موهای جدید و ریزش موهای قدیمی به هم می خورد، با مشکل ریزش مو یا طاسی مواجه می شویم. به ریزش موی بیش از حد در علم پزشکی، آلوپسی یا طاسی گفته می شود. هر زن جوان یا میانسالی می تواند تحت تأثیر انواع ریزش مو قرار گیرد، اگرچه ریزش مو معمولاً در زنان بالای ۴۰ سال، زنانی که تازه بچه دار شده اند، زنانی که شیمی درمانی کردند یا تحت تأثیر داروهای دیگر قرار گرفتند، شایع تر است. روش های مختلفی برای درمان ریزش مو در زنان وجود دارد. داروهای موضعی، هورمون درمانی، نوردرمانی و کاشت مو از روش های رایج درمان هستند. رژیم غذایی مناسب و سبک زندگی سالم به سلامت مو کمک می‎کند.

علل ریزش مو در زنان بالای 40 سال

ژنتیک

کم پشتی مو در بالای سر میتواند ارثی باشد که همان الگوی ریزش موی زنانه یا آندروژنیک است.

بیماری

ناراحتی تیروئید، دیابت، لوپوس یا کم خونی از جمله بیماری هایی به شمار می آیند که ابتلا به آنها ریزش ناگهانی مو را در پی دارد و ریزش مو غالباً نخستین نشانه بیماری است. عفونت قارچی، سندروم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) و بعضی از درمان های سرطان نیز منجر به ریزش مو در زنان می شود.

استرس یا تروما

افراد گاهی اوقات پس از پشت سر گذاشتن رویدادها و حوادث ناراحت کننده و تنش زا با ریزش شدید مو مواجه می شوند. در این حالت اگر بر استرس غلبه کنیم یا منبع استرس برطرف شود، ریزش مو موقتی و طبیعی خواهد بود.

رژیم غذایی و سوء تغذیه

یکی از عواقب مستقیم نداشتن تغذیه مناسب، ریزش مو است. بدن برای تأمین مواد ضروری اندام های حیاتی مانند قلب و مغز از ذخیره مواد مغذی استفاده می کند و سهم موها با توجه به کمبود مواد مغذی موجود کاهش می یابد. کمبود آهن، پروتئین، ویتامین D و کلسیم به ریزش مو می انجامد.

یائسگی

یائسگی و افزایش سن موجب ریزش مو در بسیاری از زنان می شود. حتی در سنین بالای هفتاد یا هشتاد سال نیز بیشتر خانم های سالمند دچار ریزش موی شدید می شوند تا جایی که حتی بسیاری از نواحی سر آنها کاملاً کم پشت می شوند. این مسئله تا حد زیادی به هورمون ها بستگی دارد؛ چرا که معمولاً تا قبل از یائسگی زنان، هورمون های آنها به طور منظم ترشح می شود و به همین دلیل آنها رشد مناسبی در موهای سر دارند؛ اما در حدود سنین پنجاه سالگی دیگر ترشح هورمون های زنانه (از جمله استروژن) کمتر می شوند و همین مسئله اغلب موجب افزایش ریزش، نازک شدن و یا کاهش رشد موهای سر می شوند.

عدم مراقبت صحیح از موها

عدم رعایت بهداشت شخصی، استفاده بیش از حد از مواد آرایشی و شیمیایی، کشیدن موهای سر به سمت پشت (مدل دم اسبی) و یا مدل آفریقایی می توانند موجب افزایش ریزش و کم پشت شدن موها شوند (که به آن طاسی سر کششی می گویند). به ویژه اگر موهای خیس را به حالت های نامبرده بخواهید درآورید.

کاهش وزن شدید

کاهش شدید وزن و پیروی از رژیم های غذایی محدودکننده می تواند روی موهای شما تأثیر بگذارد. تحقیقات نشان داده است که ۶ تا ۱۲ هفته پس از کاهش وزن شدید (عمدی یا غیرعمدی)، موها دچار ریزش ناگهانی و شدید می شوند. این بدان معناست که هرگونه کمبود تغذیه ای اغلب در موها ظاهر می شود.

مصرف بعضی از داروها

داروهایی که موجب ریزش می شوند، معمولاً دو ساز وکار دارند:

1. بعضی از این داروها باعث ریزش موهایی می شوند که در فاز رشد (آناژن) هستند، مانند: داروهای شیمی درمانی، کلشی سین، مشتقات طلا، بیسموت، تالیوم، بوریک اسید.
2. دسته ی دیگر این داروها موجب ریزش موهایی می شوند که در فاز استراحت (تلوژن) هستند نظیر:

• داروهای رقیق کننده خون (مثل هپارین، وارفارین، ریواروکسابان، دابیگاتران، اپیکسابان)
• داروهای کاهنده ی فشار خون (کارودیلول، آتنولول، بیزوپرولول، متوپرولول، کاپتوپریل، لیزینوپریل، انالاپریل)
• داروهای هورمونی (آندروژن ها و بعضی داروهای ضد بارداری)
• داروهای ضد صرع (والپروئیک اسید، کاربامازپین و فنی توئین)
• داروهای ضد آرتریت (متوترکسات و لفلونوماید)
• داروهای دیگر: سایمتیدین، ایزوترتینوئین، داروهای ضد تیروئید، کاهنده ی چربی خون، اینترفرون ها، ضد عفونی، آمفتامین ها، داروهای مسکن غیراستروئیدی، بروموکریپتین، لوودوپا، داروهای ضد سایکوز، ضد اضطراب و به ندرت داروهای ضد افسردگی مثل آمی تریپتیلین.

مشکلات مربوط به کف سر

1. موخوره در نتیجه آسیب لایه بیرونی کوتیکول مو است که از قسمت اصلی مو جدا می شود و آن را مستعد تکه تکه شدن می کند و آسیب پذیر شدن مو موجب ریزش بیشتر میشود.
2. عفونت های قارچی، واکنش های آلرژیک به محصولات مو و فولیکول های ملتهب مو می توانند موجب خارش پوست سر و همچنین آسیب دیدگی فولیکول مو شوند که ریزش مو را در پی دارد.
3. زخم شدن پوست سر می تواند موجب خارش شدید شود؛ زیرا بافت زخمی می تواند به فیبرهای عصبی در پوست آسیب وارد کند و موجب ریزش مو میشود.

علائم ریزش مو

1. مشاهده ی مقدار زیادی مو در چاه حمام، روی برس یا بالشت
2. طاسی های منطقه ای و بخش های کم پشت شده روی سر که به مرور زمان گسترش می یابد.
3. اگر احساس می کنید در زمان بستن موها، حجم موهای شما کم شده است.
4. اگر با لمس سر، موهای شما به سادگی کنده می شوند.

تشخیص ریزش مو در زنان

1. بررسی سطح هورمون ها (دی هیدرواپیاندروسترون، تستوسترون، آندرواستندیون، پرولاکتین، هورمون FSH و هورمون LH)
2. آهن سرمی، فریتین سرمی و ظرفیت کلی اتصال آهن (TIBC)
3. شمارش سلول های خونی (CBC)
4. سطح هورمون های تیروئیدی (T3, T4, TSH)
5. نمونه برداری از پوست سر. بخش کوچکی از پوست سر معمولاً به قطر 4 میلی متر برداشته شده و برای تعیین علت ریزش مو، زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار می گیرد.
6. دانسیتومتری. دانسیتومتر یک وسیله بزرگ نمایی دستی است که برای بررسی و معاینه شفت مو به کار می رود.
7. کشیدن مو. پزشک تعدادی از تار موهای فرد را به آرامی می کشد (در حدود 100 تار مو) تا بتواند وجود ریزش مو شدید را مورد سنجش قرار دهد. در صورتی که بیش از 10 تار مو ریزش کند، فرد به ریزش مو شدید دچار است. در حالت نرمال با هر بار کشش باید یک تا سه تار مو ریزش کند.

درمان ریزش مو در زنان بالای 40 سال

روشهای موضعی و تقویتی

• ماینوکسیدیل: محلول یا شامپو ماینوکسیدیل که هر روز بر روی پوست سر باید مالید.
• ویتامین درمانی: پکیج درمانی است که شامل انواع ویتامین های مناسب برای رشد و تقویت مو است و از ریزش مو جلوگیری میکند و باید حتماً طبق نظر پزشک و مصرف شود.

مزوتراپی

یک روش غیر تهاجمی است که در آن ترکیب های خاصی در لایه های سطحی پوست تزریق می شود. این مواد در زیر لایه اپیدرم پوست تزریق شده تا به بافت هدف برسند. ترکیب تزریقی می تواند شامل مواد بسیاری باشد که بر اساس نیاز افراد، می توان آن را برای هر بیماری به صورت خاص تهیه نمود. ترکیب این مواد تزریقی می تواند شامل مواد معدنی، ویتامین ها، اسیدهای آمینه، اسیدهای نوکلئیک و کوآنزیم ها باشد.

لیزر تراپی

یکی دیگر از راههای درمان ریزش مو و تقویت مو ، لیزر تراپی یا لیزر سرد است. که با سطح انرژی و جریان کم و اثر بخشی بالا صورت میگیرد. در این روش، جراحی انجام نخواهد شد و به بافت و بازسازی ریشه مو و تقویت آن کمک میشود و باعث میشود موها ضخیم تر، با کیفیت ساقه اضافه، بدون ریزش و براق تر شود.

تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)

یکی از روش های درمان ریزش مو تزریق پلاسمای غنی از پلاکت است. در این روش پلاسمای غنی از پلاکت به پوست سر تزریق می شود. این روش به ترمیم مو کمک می کند. تزریق پلاکت یا ( PRP ) باعث کاهش ریزش مو و بهبود تراکم و قطر مو می شود.

هورمون درمانی

درصورتی که ریزش مو به علت عدم تعادل هورمونی باشد، معمولاً از هورمون درمانی برای توقف ریزش مو استفاده می شود. از داروهای ضدبارداری یا هورمون استروژن و پروژسترون برای درمان ریزش مو در زنان استفاده می شود. داروهای ضدآندروژن مانند اسپیرولاکتون نیز برای درمان ریزش مو مورد استفاده قرار می گیرند. آندروژن ها هورمون های مردانه هستند که در برخی زنان مبتلا به تنبلی تخمدان، سرعت ریزش مو را تسریع می کنند. داروهای ضدآندروژن، تولید هورمون مردانه را متوقف می کنند و از ریزش مو در زنان جلوگیری می کنند.

نسخه اصلی مطلب ریزش مو در زنان بالای 40 سال را در سایت دکتر علیرضا واعظ شوشتری بخوانید.

---