رشد مو و الگوی رویش آن، تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار می گیرد. با اینکه ریزش مو تا حدی طبیعی است؛ اما گاهی اوقات ممکن است نشانه ای از مشکلات مربوط به سلامتی باشد. ریزش مو در خانم ها یکی از مسائل زیبایی و بهداشتی مهم است که می تواند بر تمام جوانی و اعتماد به نفس آنان تأثیر مستقیم داشته باشد. با گذشت زمان و تغییراتی که در سبک زندگی و شرایط محیطی بشر رخ می دهد، بسیاری از زنان با مشکل ریزش مو مواجه می شوند. این مشکل می تواند به علت عوامل ژنتیکی، تغذیه نامناسب، تنش های روانی، تغییرات هورمونی و سایر عوامل متعددی باشد. امروزه علاوه بر مراقبت های روزانه، راهکارهای متعددی برای رشد و تقویت موهای سر در کلینیک ها ارائه می شودکه قطعاً تأثیرگذار خواهند بود. روشهای جراحی و غیر جراحی از جمله درمان هایی هستند که می توان از آنها برای تقویت مو و جلوگیری از ریزش مو در زنان استفاده کرد.
در بیشتر منابع عنوان شده است که ریزش مو بین 50 تا 100 عدد در روز طبیعی است.
برای تشخیص علت ریزش مو آزمایش های مختلفی انجام می شود. از جمله موارد مربوط به آزمایش ریزش موی هورمونی می توان به آزمایش هورمونی، آزمایش تیروئید، آزمایش سنجش آهن و فریتین، آزمایش CBC و آزمایش VDL اشاره کرد.
این ریزش مو می تواند زنان را در هر سنی درگیر کند؛ اما بیشتر پس از یائسگی رخ می دهد. معمولاً از سن ۳۰ سالگی شروع می شود، در ۴۰ سالگی قابل توجه است و بعد از یائسگی بیشتر به چشم می آید؛ چرا که بر شدت آن افزوده می شود. تا سن ۵۰ سالگی حداقل یک چهارم جمعیت زنان درجاتی از نازک شدن مو و ریزش مو را تجربه می کنند.
شرایطی که ممکن است به ریزش مو در زنان منجر شود شامل موارد زیر است:
یکی از بارز ترین دلایل ریزش مو در زنان به صورت ناگهانی درمان های پزشکی مانند پرتو درمانی، شیمی درمانی و ایمنوتراپی است. این روش های درمانی تأثیر زیادی در ریزش مو در سر و بدن دارد.
علل دیگری که می تواند به صورت ناگهانی منجر به ریزش مو در زنان شود، شامل موارد زیر است:
تنبلی تیروئید، تغییرات هورمونی مانند بارداری، مصرف برخی داروها، تنش و استرس شدید و تغییرات ناشی از رژیم غذایی کم کالری می باشد.
همچنین باید در نظر داشته باشید که در شروع دوران بارداری موهای شما ضخیم خواهند شد و بعد از بارداری شروع به ریزش خواهند کرد که این موضوع نشانه ریزش دائمی مو نبوده نیار به نگرانی ندارد.
ریزش مو ارثی در زنان، تحت تأثیر ژنتیک و هورمون آندروژن است. این نوع ریزش، معمولاً بعد از شروع دوره یائسگی اتفاق می افتد. برای همین است که بیش از نیمی از خانم ها، کم شدن و نازک شدن تار مو خود را از ۵۰ سالگی به بعد یا حتی کمی قبل تر از آن، تجربه می کنند.
ماینوکسیدیل از داروهای بدون نسخه ای است که برای درمان ریزش مو استفاده می شود. این دارو در ابتدا فقط در مردان استفاده می شد؛ اما در سال های اخیر برای جلوگیری از ریزش مو در خانم ها هم از انواع ماینوکسیدیل استفاده می شود. به طور رسمی ماینوکسیدیل، توصیه شده ترین درمان برای ریزش مو با الگوی زنانه است.
روش های زیادی جهت درمان ریزش مو وجود دارند که بنابر وضعیت بیمار، علت ابتلای آن به ریزش مو، جنسیت او، داروهای مصرفی و موارد دیگر متغیر است که پزشک متخصص پوست و مو بعد از ویزیت بیمار نوع درمان را مشخص می کند. در برخی بیماری ها درمانی جهت ریزش مو وجود ندارد. در بعضی از موارد قابل درمان میتوان زیر نظر پزشک ریزش را کاهش داد و شاید در موارد نادری از بین برد.
توصیه می شود قبل از انجام هر درمانی با یک متخصص پوست و مو مشورت شود تا پزشک متخصص با دیدن نوع ریزش مو، جنس مو، نوع پوست و ارزیابی تمام پارامترها از جمله سابقه پزشکی بهترین راهکار درمانی را به مراجعه کننده توصیه نمایند. با ارزیابی بهترین متخصص از نوع ریزش مو در افراد ممکن است یک درمان یا ترکیبی از درمانهایی که در بالا ذکر گردیده برای مراجعه کننده تجویز گردد.
نسخه اصلی مطلب شایع ترین علل ریزش مو در زنان و نحوه تشخیص و درمان آن را در سایت دکتر ایمان نیکخو بخوانید.