به طور معمول، پوست در برابر عفونت به عنوان یک سد مؤثر و محافظ عمل می کند. با این حال ممکن است هرگونه آسیب دیدن یا شکستن لایه های سطحی پوست، به قارچ ها اجازه دهد که باعث بروز عفونت شوند. عفونت قارچی که مایکوز نیز نامیده می شود، یک بیماری پوستی است که توسط قارچ ایجاد می شود. میلیون ها گونه قارچ وجود دارد که در خاک، روی گیاهان، روی سطح خانه و روی پوست شما زندگی می کنند. حدود نیمی از قارچ ها مضر هستند که اگر روی پوست بنشینند می توانند باعث عفونت قارچی شوند. هنگامی که شرایط برای رشد و تکثیر قارچ ها مطلوب باشد، قارچ ها بیماری زا و یا مستعد ایجاد بیماری می شوند. شرایط گرم و مرطوب، شرایط بهداشتی ضعیف و یا لباس های تنگ می توانند باعث ایجاد شرایطی مناسب برای رشد و تکثیر قارچ ها شوند. این بثورات می توانند در هر نقطه ای از بدن ظاهر شوند. قارچ پوستی غالباً از طریق تماس مستقیم از فردی به فرد دیگر یا از حیوان به انسان منتقل شده و منجر به مشکلات پوستی مانند بثورات قرمز رنگ یا تاول می شود.

علت قارچ پوستی

در موارد زیر، احتمال ابتلا به عفونت قارچی ( قارچ پوستی ) زیاد می شود:

• اگر به تازگی آنتی بیوتیک دریافت کرده اید.
• اگر استروئید دریافت کرده اید.
• دیابت دارید.
• افزایش وزن دارید.
• قبلاً دچار عفونت قارچ پوستی بوده اید.
• سیستم ایمنی ضعیفی دارید.
• پوستتان مرطوب است.
• اگر بدن خود را بعد از عرق کردن و یا دوش گرفتن، خشک نمی کنید.

علائم قارچ پوستی

علائم عفونت قارچی به نوع قارچ بستگی دارد؛ اما علائم رایج شامل موارد زیر است:

• عفونت قارچی اغلب به عنوان ظاهری خشن و گاهی اوقات خونریزی دار در پوست ظاهر می شود.
• عفونت قارچی ممکن است به عنوان یک شکل دایره ای در اندازه های مختلف ظاهر شود با این وجود، عفونت های قارچی ممکن است همیشه ضایعات دایره ای شکل را ایجاد نکنند؛ اما سبب تیره شدن و قرمزی پوست با پوسته پوسته شدن و سفید شدن می شود.
• اغلب اوقات، منطقه آسیب دیده می خارد و گاهی اوقات مرطوب است یا بوی بد دارد.
• برای افرادی که دارای عفونت قارچی طولانی مدتی هستند، رنگ پوست تیره ایجاد می شود و زمانی که زمان زیادی می گذرد ، معمولاً به پوست های اطراف گسترش پیدا می کند.

افراد مستعد ابتلا به قارچ پوستی

شما در معرض خطر ابتلا به یک قارچ پوست هستید اگر:

• سیستم ایمنی ضعیفی توسط Hiv / AIDS یا سرطان دارید.
• سابقه عفونت پوستی دارید.
• سطح بالای قند خون یا دیابت کنترل نشده دارید.
• استروئید مصرف می کنید.
• یک دوره از آنتی بیوتیک دارید.
• چاق هستید یا اضافه وزن دارید.

تشخیص قارچ پوستی

معمولاً عفونت های قارچی بر مبنای تاریخچه پزشکی بیمار و معاینه فیزیکی تشخیص داده می شوند. لکه ها و ضایعات عفونت های قارچی منحصربه فرد بوده و معمولاً با یک معاینه فیزیکی ساده قابل شناسایی هستند. همچنین پزشک از یک نور فرابنفش استفاده می کند تا لکه ها را واضح تر ببیند. به علاوه، ممکن است او برای تأیید تشخیص، دستور به کشت قارچ یا نمونه برداری (از طریق تراشیدن سطح پوست ضایعه) بدهد.

درمان قارچ پوستی دست

معمولاً انواع داروهای ضد قارچ باعث از بین رفتن سلول های قارچی یا جلوگیری از رشد و تکثیر آنها میشوند. بخشی هایی از سلول های مورد هدف توسط داروهای ضد قارچ شامل غشای سلول قارچ و دیواره سلول هستند. این دو بخش از سلول ها محافظت می کند؛ زیرا در اثر آسیب دیدن، سلول ها نشت کرده و آسیب می بینند. بدن انسان دارای این ساختارها نیست، به این ترتیب داروهای ضد قارچ این سلول ها را بدون آسیب رساندن به سلول های بدن مورد هدف قرار می دهند.

درمان های موضعی ضد قارچ، به صورت کرم، لوسیون و پودرهای دارویی وجود دارند که بر روی پوست مالیده می شود.

داروهای ضدقارچ خوراکی که انواع مختلفی دارند، از جمله:

• میکونازول به صورت ژل خوراکی و نیستاتین نیز به صورت مایع (برای اعمال در دهان) در بازار وجود دارند. از این داروها برای درمان برفک (عفونت کاندیدال) دهان و گلو استفاده می شود.
• تربینافین، ایتراکونازول، فلوکونازول، پوساکونازول و وریکونازول به صورت قرص موجود بوده و توسط بدن جذب می شوند. از این داروها برای درمان انواع عفونت های قارچی استفاده می شود.
• داروهای تزریقی ضدقارچ. این نوع داروها زمانی استفاده می شوند که یک عفونت قارچی جدی در بدن وجود داشته باشد. آمفوتریسین، فلوسیتوزین، ایتراکونازول، وریکونازول، آنیدولافانگین، کاسپوفانگین و میکافانگین داروهایی هستند که گاهی اوقات به صورت تزریقی استفاده می شوند. استفاده از هر دارو بسته به نوع قارچ عامل عفونت بستگی دارد.

نسخه اصلی مطلب علت و علائم قارچ پوستی دست را در سایت دکتر فاطمه عندلیب بخوانید.

---