سندرم خستگی مزمن همانند سندرم خستگی پس از بیماری عفونی یا آنسفالومیلیت میالژیک (ME) می تواند بالقوه وخیم و ناتوان کننده باشد.خستگی مزمن عموماً در افراد بین 20 تا40 سال دیده می شود.علل این بیماری ناشناخته اند.
علائم خستگی :
علائم مهم این بیماری عبارتند از :
خستگی عضلانی پس از ورزش ، حالت رخوت و سستی ، ضعف حافظه ، نداشتن تمرکز و احساس عدم تعادل . ممکن است علائم دیگری نظیر : دردهای عضلانی ، احساس خستگی پس از خواب ، گلودرد ، بزرگ شدن غده ها ، درد مفاصل و عدم تحمل الکل نیز وجود داشته باشند.حدود25 درصد افراد مبتلا به خستگی مزمن به افسردگی نیز دچار می شوند.
درمان های متداول :
داروهایی برای تسکین علائم این عارضه تجویز می شوند . ممکن است مقادیر کم داروهای ضدافسردگی ، اختلال خواب را کاهش داده و سبب تسکین دردهای عضلانی شوند.استراحت کافی و انجام آرام و حساب شده فعالیت های جسمی و فکری بسیار مهم هستند.
غذاهای مفید :
حلیم جو ، برنج طارم ، سبز چاشت غیر شیرین ( متشکل ازحبوبات و خشکبار همراه با شیر ) غذاهای خمیری ( ماکارونی و... ) ، نان جوی دوسر( نان چاودار ) همگی به آرامی هضم می شوند و تدریجاً قند را در جریان خون آزاد می سازند.این غذاها با ثابت نگهداشتن مقدار قند خون احتمال خستگی مفرط را کاهش می دهند.
موز نیمه رسیده ، سیب ، گلابی ، زردآلو ، پرتقال ، گریپ فروت ، آلو و هلو به ثابت نگه داشتن مقدار قند خون کمک می کنند.
نخود ، لوبیا قرمز ، عدس ، سویا و لوبیای پخته منابع پروتئین کم چرب هستند که به ثبات قند خون کمک می کنند.
غذاهایی که باید از خوردن آنها اجتناب کرد :
قند ، آب نبات ، عسل و شیرینی به سرعت قند خون را بالا می برند.ممکن است بعد از این افزایش ناگهانی ، حالت کاهش قندخون دست دهد ، که این کاهش باعث بروز خستگی می شود.بسیاری از افراد مبتلا به خستگی مزمن به علت عدم تحمل الکل باید از خوردن آن اجتناب کنند.
سایر اقدامات :
* مصرف روغن گل فنجانی و مکمل های روغن ماهی تأمین کننده اسیدهای چرب امگا 6 و امگا 3 هستند که می توانند بعضی از علائم این بیماری را بهبود بخشند.
* مکمل های مولتی ویتامین و مواد معدنی می توانند نافع باشند ، بخصوص برای اشخاص که تحت رژیم غذایی محدود هستند.