درد طولانی مدت و وجود تاندونیت مزمن در ناحیه خارجی بازو
انتشار درد به زیر آرنج
تشدید در هنگام حرکت دادن شانه و انجام فعالیت هایی همچون لباس پوشیدن و شانه زدن
درد تیز و سوزشی در شانه
وجود خار های استخوانی
آتروفی عضلات روتاتورکاف بخصوص اینفرااسپیناتوس و سوپرااسپیناتوس
آسیب تاندون بایسپس
ضعف در حرکات اکتیو و پاسیو بازو
گرفتگی های عضلات اطراف شانه
محدودیت در حرکات شانه
وجود قوس دردناک در دامنه میانی بازو
درد هنگام کشش شانه
دلایل و عوامل خطر
شکل غیر طبیعی آکرومیون
سستی و ضعف کپسول مفصلی گلنوهومرال
تاندونیت پایدار و تکرار شونده یا بورسیت ساب آکرومیون
اختلالات پاسچر
افزایش کیفوز توراسیک
سستی کپسول قدامی به علت دررفتتگی یا نیمه دررفتگی تکراری در سر هومروس
آسیب عضلات روتاتورکاف که در حفظ ثبات دینامیک سر هومروس نقش دارند.
اختلال در عملکرد عضلات اسکاپولا (عضلاتی که به صورت دینامیک حفره گلنوئید را در ارتباط با سر هومروس قرار می دهند)
محدودیت های حرکتی ترقوه
ضعف عضلات رومبوئید و تراپز میانی
درمان سندرم گیر افتادگی شانه
این بیماری به دو مرحله حاد و مزمن تقسیم می شود که مراحل درمان آن ها نیز متفاوت است.
هدف اصلی از درمان کنترل سریع درد و بازگشت سریعتر حرکات شانه به وضعیت طبیعی است.
استراحت دادن یه مفصل شانه و اجتناب از انجام فعالیت هایی که سبب تشدید درد و سایر علائم بیماری می شوند.
برای حمایت از شانه و کاهش حرکات آن می توان از ارتز، باند کشی و یا حتی گچ گرفتن شانه استفاده کرد تا با ثابت ماندن شانه درد بیمار کاهش یابد.
استفاده از کمپرس سرد در محل درد می تواند در تسکین درد موثر باشد.
درمان توسط دستگاه #شاك ويو كه موجب بازسازي و ترميم تاندون شانه و همچنين درمان ميشود
فیزیوتراپی شانه مناسب ترین روش در بهبود و کنترل علائم بیماری است.
فیزیوتراپیست با اریابی شرایط بیمار بر اساس شدت ضایعه، درمانی را برای حمایت از بافت آسیب دیده تنظیم می کند.
فیزیوتراپیست از متدهای درمانی متفاوتی برای کمک به کاهش درد بیمار و تسریع بهبودی کمک می گیرد.
تمرین درمانی نیز یکی از مهم ترین بخش های درمان فیزیوتراپی این عارضه را شامل می شود.
تمرینات فیزیوتراپی شانه باید سبک و محدود و از نظر تکرار و شدت نیز پایین باشند.