مشكلات عصبي روده بزرگ پس از آسب نخاع به دو دسته كلي تقسيم ميشود. در اثر آسيب نخاع ممكن است اعصابي كه وظيفه كنترل حركات روده بزرگ را برعهده دارند آسيب ببينند . اگر آسيب نخاع بالاي سطح 12 نخاع پشتی باشد ( پايين ترين سطح عصبي نخاع پشتي) توانائي احساس دفع مدفوع زماني كه راست روده پس از مدفوع شده است از بين ميرود.در اين نوع آسيب عضله مقعد توانايي انقباض خود را حفظ مي كند و رفلكس دفع مدفوع باقي مي ماند. به اين معني كه وقتي راست روده پر از مدفوع شد رفلكس دفع مدفوع فعال شده و باعث عمل دفع ميگردد. به اين نوع مشكل عصبي روده بزرگ اصطلاحاً « روده بزرگ رفكلسی يا روده بزرگ نرون محركه فوقاني گفته ميشود. در اين حال فرد در زمانی که مناسب بداند و شرايط مهيا باشد با تحريك رفلكس دفع ميتواند عمل دفع را انجام دهد.
آسيب نخاع در ناحيه كمري و پايينتر مي تواند باعث آسيب رفلكس دفع و قابليت انقباض عضله مقعد گردد. به اين نوع روده بزرگ اصطلاحاً روده بزرگ شل يا« روده بزرگ نرون محركه تحتاني » گفته ميشود.دراين حالت كنترل روده بزرگ نيازمند تخليه مكرر روده و يا تخليه آن توسط دست ميباشد. در اين حالت روده حتي با تحريك كافي، بطور كامل، تخليه نمي شود زيرا آسيب نخاع باعث آسيب مسير عصبي رفلكس روده مي شود. بنابراين پيامها از روده بزرگ به نخاع و سپس از نخاع به روده بزرگ منتقل نمي شوند.
اگر آسيب نخاع ناقص باشد و يا آسيب نخاع درست در قسمت دوازدهم نخاع پشتی باشد احتمال دارد نوع اشكال عصبي روده بزرگ تركيبی از اين دوحالت باشد.پس از آسيب نخاع پيامهاي عصبي نمی توانند از رودة بزرگ به مغز برسند. و راه ارتباطی روده به مغز از بين رفته است. بنابراين فرد نمی تواند احساس کند که روده پر از مدفوع شده و لازم است به توالت برود. اشكال ديگر اين است كه فرد نميتواند عضلات شكم را براي دفع مدفوع منقبض نمايد. ميزان از دست رفتن اين توانائي هاي بستگي به سطح آسيب و شدت آن دارد.
عنوان مطالب