سونوگرافی نسج نرم یکی از روش های تصویربرداری غیرتهاجمی است که برای بررسی و تشخیص مشکلات بافت های نرم بدن مانند عضلات، تاندون ها، رباط ها و توده های مختلف به کار می رود. این روش با استفاده از امواج صوتی با فرکانس بالا تصاویری دقیق از ساختارهای داخلی بدن فراهم می کند و به پزشکان کمک می کند تا بدون نیاز به روش های تهاجمی، اطلاعات مهمی درباره وضعیت بیمار به دست آورند. در این مقاله به بررسی موارد کاربرد سونوگرافی نسج نرم و دلایل درخواست آن توسط پزشکان پرداخته می شود.
سونوگرافی یکی از بهترین روش های غیرتهاجمی برای بررسی بافت های نرم بدن است. این روش به تشخیص مشکلات عضلات، رباط ها، تاندون ها و دیگر بافت های نرم کمک می کند. با وجود کارایی بالا در بررسی بافت های نرم، سونوگرافی برای تشخیص مشکلات استخوان مناسب نیست.
سونوگرافی نسج نرم در تشخیص موارد زیر مفید است:
سونوگرافی نسج نرم می تواند به صورت دو بعدی یا سه بعدی انجام شود. همچنین، سونوگرافی داپلر به بررسی جریان خون در وریدها و شریان ها می پردازد. در حوزه ارتوپدی، این روش برای تشخیص لخته های خون در وریدهای عمقی ساق (DVT) بسیار موثر است.
سونوگرافی برای بررسی توده ها و کیست های نرم بدن کاربرد دارد و به پزشک امکان می دهد اطلاعات دقیقی درباره اندازه، مکان و نوع بافت به دست آورد. این اطلاعات در تشخیص بیماری های عضلات و تاندون ها، کیست ها و توده های جامد بسیار مهم هستند.
در طی سونوگرافی، بیمار باید در موقعیت مناسبی قرار گیرد تا تصاویر بهتری به دست آید. استفاده از ژل اولتراسونیک کمک می کند تا تماس بین پروب و پوست بهتر انجام شود. نتایج سونوگرافی توسط رادیولوژیست بررسی شده و معمولاً طی یک روز کاری به پزشک ارسال می شود.
سونوگرافی نسج نرم یکی از بهترین روش های تشخیصی غیرتهاجمی و بدون درد است که به تشخیص بسیاری از مشکلات بافت های نرم کمک می کند. این روش با استفاده از امواج صوتی با فرکانس بالا، تصاویری دقیق و واضح از بافت ها و ساختارهای اطراف آن ارائه می دهد.
نسخه اصلی مطلب سونوگرافی نسج نرم در چه مواردی درخواست میشود؟ را در سایت دکتر غلامرضا سیف بخوانید.