بیشترین تجویزی که برای درمان هیرسوتیسم انجام می شود داروهای بارداری است. قرص های بارداری باعث کاهش سطح تستسترون و آندروژن می شود. سیکل قاعدگی را منظم می کند و از بارداری جلوگیری می کند. بسیاری از زنان پس از 6 تا 12 ماه استفاده از قرص های ضد بارداری بهبود قابل توجهی را در وضعیت خود مشاهده می کنند .

داروهایی که تولید آندروژن را کم می کنند ممکن است همزمان با داروهای ضد بارداری تجویز شوند. مثل اسپرنولاکتون یا آلداکتون که یک داروی دیورتیک یا مدر است که به طور معمول برای درمان فشار خون بالا تجویزی می شود اما می تواند در دوزهای پایین برای درمان هیرسوتیسم نیز موثر باشد. این دارو موجب متوقف شدن اثرات آندروژن در بدن بیمار می شود و از این طریق رشد موهای بیمار را کاهش می دهد. عوارض جانبی اسپرنولاکتون عبارتند از خشکی پوست، سوزش سر دل، قاعدگی نامنظم، سرگیجه و خستگی مفرط .

فیناستراید

گزارش شده که میزان اثرگذاری فیناستراید با اسپرنولاکتون یکسان است. این دارو جلوی تشکیل تستسترون را می گیرد .

فلوتامید

یکی از بزرگترین مشکلاتی که این دارو دارد عوارض جانبی آن است که باعث صدمه به کبد می شود و بنابراین به عنوان اولین روش درمانی برای درمان پرمویی در نظر گرفته نمی شوند .
برخی از کرم های موضعی با اثر ضد آندروژن در بازار وجود دارند که خیلی موثر نیستند .

بسیاری از علل هیرسوتیسم تمایل به رشد زیاد مو در کل دوره زندگی دارند. اما بیشتر زنان به درمان پزشکی در صورتیکه چند ماه یا بیشتر ادامه یابد، پاسخ می دهند. برای همه زنان درمان زیبایی و داروهائی که اثر هورمونهای مردانه را بر پیازهای مو کم میکنند کمک کننده است، اما باید توجه داشته باشید که از بین بردن ظاهری موها، علت اصلی و درونی هیرسوتیسم را از بین نخواهد برد.

پس تاکید میکنیم که حتما با مراجعه به پزشک علت را پیدا کنید. در صورتیکه علت مشخصی برای هیرسوتیسم شناسایی شود، پزشک درمان مناسب آن مورد را پیشنهاد می کند و در این صورت است که بیشتر موارد هیرسوتیسم می تواند با موفقیت، با درمان دارویی و زیبایی برطرف شود. در زنانی که اضافه وزن دارند، از دست دادن وزن میتواند سطوح آندروژن را کم کرده و هیرسوتیسم را بهبود ببخشد. برخی علل هیرسوتیسم مانند تومورهایی که آندروژن تولید می کنند یا تومورهای غده هیپوفیز میتوانند از طریق جراحی، اشعه درمانی یا هردو درمان شوند.

پزشک ممکن است برای تعدیل اثرات ناشی از افزایش هورمون، داروهایی را تجویز کند. اسپیرنولاکتون اثر هورمون مردانه را از بین برده و تولید هورمون جدید مردانه را متوقف میکند. اسپیرنولاکتون یکی از داروهای دفع کننده آب است و ممکن است باعث شود بیش از روزهای دیگر ادرار کنید. عوارض جانبی دیگر آن، خشکی پوست، سوزش سردل، سردرد و خستگی است. دیگر داروهای ضد هورمون مردانه فیناسترید و فلوتامید هستند اما این داروها گران تر از اسپیرنولاکتون هستند و عوارض جانبی بیشتری دارند.
داروی دیگر (دیان) است. اصول مصرف قرص دیان به این ترتیب است که یک قرص در روز به مدت ۱۲ روز تجویز میشود. توجه کنید که این دارو باید زیر نظر پزشک مصرف شود.

الکترولیز

برای برداشتن دائمی موهای زائد، بعضی از زنان علاوه بر درمان طبی تحت الکترولیز هم قرار میگیرند. در این روش سوزن نازکی داخل فولیکول مو قرار داده میشود و از جریان الکتریکی برای از بین بردن فولیکول مو استفاده میشود. این روش دردناک است و از آنجا که تنها یک فولیکول در هر مرتبه درمان میشود ، برای نواحی بزرگ بدن مفید نیست .

اپیلاتورها

این موبرها مانند تیغ هستند اما در این روش مو از زیر پوست کنده می شود. فایده این روش در این است که بدن مدت طولانی بدون مو خواهد بود و زمان بیشتری برای رشد نیاز دارند و اگر این روش در قسمتی از بدن بطور مرتب و مکرر انجام شود تعداد موهای آن منطقه به مرور کاهش خواهد یافت. این روش قدری دردناک است.

در این روش مو باید تا اندازه ای بلند شده باشد تا دستگاه اپیلیتور کار کند. این دستگاه را روی پوست های خیلی حساس بدن مانند پوست صورت، دستگاه تناسلی و زیر بغل نباید استفاده کرد. این دستگاه و این روش برای از بین بردن موهای زائد مناطق بازوها و پاها مناسب است. در ضمن پس از استفاده از این دستگاه حتما قسمتهای مختلف آن را با مواد ضد عفونی کننده(مانند الکل) تمیز کنید تا هنگام استفاده مجدد در پوست شما ایجاد عفونت نکند.

لیزر

لیزر مطمئن ترین روش در برطرف کردن موهای زائد بدن است چرا که فقط جهت نفوذ در ریشه مو طراحی شده است. بنابراین برای بقیه قسمتهای بدن شما، عامل مخربی محسوب نمیشود. در عملیات درمانی لیزر مراقبتهای لازم انجام میشود تا پوست اطراف صدمه ای نبیند. ماده ای که به مو رنگ می دهد، ملانین نام دارد. این ماده نور را از لیزر جذب کرده و آن را تبدیل به حرارت می کند این حرارت به اندازه ای است که مکانیسم رشد مو را غیر فعال کرده و از کار می اندازد و به این ترتیب باعث از بین رفتن فولیکول مو می شود.

درست است که در این روش نیاز به چندین مرحله درمان است اما مطمئناً بیشترین اثر را برروی موهایی که در مرحله رشد هستند دارد. از طرفی لیزرها سریعتر عمل می کنند و در مقایسه با تکنیک ها و روشهای دیگر مانند مومک انداختن، بی رنگ کردن، کندن، اصلاح کردن با تیغ و الکترولیز در کاهش تعداد موها تقریبا نتیجه کار دائمی است.

لیزر درمانی بیش از همه در افرادی با موهای تیره و پوست روشن قابل استفاده است. علاوه بر مو، پوست هم رنگ خود را از ملانین میگیرد و پوست تیره با ملانین بیشتر می تواند، انرژی لیزر بیشتری را جذب کند که منجر به آسیب پوست و بیرنگ شدن آن می شود. به هرحال پزشکان شروع کرده اند به استفاده از وسایل و تکنیک های لیزری که نتایج بهتری را برای افراد تیره پوست دارند. تنها محدودیت برای استفاده از این روش درمانی قیمت و هزینه آن است.

معمولا دو هفته پس از انجام لیزر موها ریزش پیدا میکند و در فواصل۵/۱ تا ۲ ماه موها دوباره رشد میکند، هنگامی که حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد موهای بار قبل رشد کرد، زمان مناسب برای انجام مجدد لیزر است، این فاصله میتواند بین ۵/۱ تا ۳ ماه باشد. معمولا با انجام ۴ تا ۷ بار عمل لیزر بیمار به نتایج مطلوب میرسد. موهای ضخیم و مشکی بهترین هدف برای هر لیزر هستند و به راحتی معدوم میشوند، ولی موهای سفید تاکنون جواب مطلوبی به لیزر ندادهاند.

اگر قصد استفاده از لیزر را دارید یک ماه قبل از عمل لیزر و در طول درمان موها را از ریشه نکنید زیرا که نور لیزر در پیاز موی در حال رشد و فعال جذب میشود. با قطع کردن ساقه های مو از سطح پوست و تراشیدن، میتوانید موها را در این وضعیت فعال و پاسخگو به نور لیزر نگاه دارید. هیرسوتیسم با رشد موهای ترمینال و با الگوی مردانه در زنان در نواحی حساس به آندروژن از قبیل ( چانه و گردن ، سینه ، پایین شکم و ... ) تظاهر می یابد.

این موها در نواحی از بدن زنان رشد می کند که یا موهای آنجا بسیار نازک بوده یا اصلا مویی نداشته اند و ظاهر این امر باعث ایجاد اضطراب ، استرس و گوشه گیری اجتماعی فرد مبتلا می شود . لذا این بیماری به پیگیری پزشکی مناسبی نیاز دارد. حداقل 5 درصد زنان در سنین بارداری از ابتلا به این بیماری رنج می برند .از علل به وجود آمدن هیرسوتیسم می توان سندرم تخمدان پلی کیستیک PCO ـ هیرپلازی مادرزادی آدرنال ـ مصرف بعضی از داروها ، ژنتیک های خانوادگی ، سندرم کوشینگ یا ایدیوپاتیک ( با علل ناشناخته ) را نام برد .

اما آنچه مسلم است پس از علامت یابی و مشخص شدن علت ایجاد کننده پرمویی به طرق مختلف می توان بیمار را تحت درمان قرار داد. درمان ها شامل درمان دارویی و لیزر درمانی می باشند. درمان با لیزر به عنوان درمان انتخابی رفع دائمی فولیکول های موی ترمینال رنگ دانه دار و زائد می باشد. به طور متوسط 5 تا 7 جلسه درمانی برای رفع بیش از 50 % موهای زائد مورد نیاز است .

بهبودی و پاسخ دهی به درمان در افراد مختلف متفاوت است. مناسب ترین فرد برای درمان کسی است که موهای تیره تر و پوست روشن تری داشته باشد. چرا که لیزرها بر پایه ی تخریب حرارتی نور به طور انتخابی ساخته شده اند. بنابراین اگر فولیکول های مو رنگدانه نداشته باشند (مثل موهای بلوند، سفید یا خاکستری) لیزر تاثیری بر روی آنها نخواهد داشت .

هیپرتریکوزیس یا پر مویی

در شرح حال معمولا پرمویی با موهای زائد اشتباه گرفته می شود . در هر دوی این موارد رشد زیاد مو وجود دارد . اما هیرسوتیسم افزایش رشد مو با الگوی مردانه در زنان است در صورتی که هیپرتریکوزیس عبارت است از بلندی و تراکم غیرطبیعی موها در یک نژاد ـ سن یا جنس خاص که معمولا از توزیع مشخصی پیروی نمی کند با این حال درمان نهایی که برای اینگونه پرمویی در نظر گرفته می شود علاوه بر درمان دارویی استفاده از لیزرهاست .

نسخه اصلی مطلب روشهای درمانی پرمویی در زنان را در سایت دکتر لادن ناظمی بخوانید.

---