ریزش موی ارثی یکی از مشکلاتی است که باعث پایین آمدن اعتماد به نفس در روابط اجتماعی و فرهنگی میشود و بسیاری از افراد را از زندگی اجتماعی دور میکند.حدود 90 درصد از موهای هر شخص درحال رشد و 10 درصد از آن ها در حال استراحت میباشند که این استراحت بعد دو یا سه ماه به ریزش منجر میشود و مو از ریشه جدا شده و میریزد.ریزش موهای سر اگر50 الی 100تار مو در روز باشد کاملا طبیعی است و ربطی به ریزش موی ارثی ندارد.یکی از بهترین راه ها برای اطلاع از روند ریزش مو این است که یک دسته از موهای خود را در دست گرفته و به آرامی بکشید،اگر در این حالت4 الی 5تار مو جدا شد که طبیعی است اما اگر این تعداد زیاد بود که نتیجه ریزش غیر طبیعی مو میباشد.
علل ریزش موی ارثی کدامند؟
ریزش موی ارثی ناشی از ترکیبی از عوامل ژنتیکی و هورمونی است. هورمون دی هیدروتستوسترون (DHT) عامل اصلی ریزش موی ژنتیکی در افراد مستعد به این نوع ریزش است. DHT، باعث تغییر در فولیکول ها و در نهایت ریزش موی سر میشود. موهایی که از فولیکول های متأثر از DHT رشد میکنند به تدریج باریک تر و کوتاه تر شده، و رنگ شان روشن تر میشود تا جایی که در نهایت فولیکول ها کاملاً کوچک شده و از بین رفته و رشد مو متوقف میشود. در واقع سابقه فامیلی نقشی اساسی درعلت ریزش مو مردانه دارد.
آیا این نوع ریزش موروثی است؟
عقیده بر این است که استعداد ژنتیکی که علت ریزش مو در مردان است،میتواند از هر یک از والدین یا هر دوی آنها به ارث برسد.
علائم ریزش موی ارثی کدامند؟
مردان زودتر و بیشتر از زنان به ریزش موی ارثی دچار میشوند.عموماً عقب رفتن خط رویش مو یاریزش مو در مردانمیتواند در هر سنی بعد از بلوغ شروع شود.معمولاً، در زمان شروع ریزش مو زنان نسبت به مردان دیرتر بوده و در دهه های ۵۰ یا ۶۰ زندگی رخ میدهد. البته، گاهی اوقات ریزش موی ارثی در زنان زودتر از این، یعنی در دهه های ۳۰ یا ۴۰ زندگی، بروز میکند. در برخی زنان، این عارضه به بیش از اندازه بودن هورمونهای مردانه در بدن، مانند آنچه در سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) رخ میدهد، ارتباط دارد. برای درمان ریزش مو زنان باید توجه داشت که آکنه، افزایش موهای صورت، نامنظم شدن عادات ماهانه و ناباروری همگی از علائم این سندرم هستند.
ریزش موی ارثی به چه شکل بروز میکند؟
ریزش موی ارثی به اشکال متفاوتی در زنان و مردان رخ میدهد. درعلت ریزش موارثی ، ابتدا موها در نواحی مبتلا به ریزش نازک تر و کوتاه تر از موهای نواحی بدون ریزش بوده و در مراحل بعد همین موها هم میریزند.
الگوی معمول ریزش مو در مردان، به این شکل است که خط رویش موی پیشانی عقب رفته و ریزش مو از فرق و جلوی سر شروع میشود.
در زنان، ریزش مو یا کم پشتی آن عموماً در ناحیه فرق سر رخ داده و خط موی پیشانی به طور کامل یا تقریباً کامل حفظ میشود.
ریزش موی ارثی چگونه تشخیص داده میشود؟
تشخیص وجلوگیری از ریزش مو ارثی معمولاً برمبنای تاریخچه، الگوی ریزش مو مردان و زنان و سابقه خانوادگیِ ریزش با یک الگوی مشابه صورت میگیرد. در هنگام معاینه پوست سر طبیعی به نظر میرسد. گاهی اوقات آزمایش خون هم گرفته میشود.
آیا برای ریزش موی ارثی درمان دارویی قطعی وجود دارد؟
هیچگونه درمان قطعی ریزش موی ارثی وجود ندارد. البته، معمولاً پیشرفت این عارضه در زنان و مردان خیلی کند بوده و از چند سال تا چند دهه طول میکشد. شروع این نوع ریزش در سنین پایین تر میتواند نشانه سریع تر بودن نرخ پیشرفت آن در صورت عدم جلوگیری از ریزش مومی باشد.
چگونه میتوان ریزش موی ارثی را درمان کرد؟
- درمانهای موضعی و خوراکی مجاز
-یکی ازراه های جلوگیری از ریزش مودرمان های موضعی و داروهایی است کع در ادامه آورده شده اند:
-استفاده ازداروی ریزش موماینوکسیدیل ۲ یا ۵% بر روی پوست سر سرعت ریزش مو را کاهش داده و دردرمان ریزش مو در زنانو مردان موثر است و در برخی افراد باعث میشود بخشی از موها دوباره رشد کنند. در مواردی که درمان ریزش موی ارثی نتیجه میدهد نیز، بهبود حاصله تنها تا زمان استفاده از محلول حفظ میشود. گاهی اوقات، ماینوکسیدیل در محل استعمال باعث تحریک پذیری یا واکنش های آلرژیک پوست میشود.
بهترین قرص برای ریزش مودر مردان ، قرص های فیناستراید است؛قرصهای فیناستراید جهت کاهش سطح هیدروتستوسترون استفاده میشود که باعث کم شدن ودرمان ریزش مو در مردان شده و احتمالاً به رویش مجدد موها کمک میکند. معمولاً برای مشاهده نتیجه این دارو برای ریزش مودست کم به ۳ تا ۶ ماه مصرف مداوم نیاز است. کاهش میل جنسی و اختلال نعوظ از عوارض شناخته شده این قرصها هستند. نتایج بدست آمده از این درمان ریزش مو مردانو زنان ظرف ۶ تا ۱۲ ماه پس از قطع استفاده از این قرصها از بین میرود.
درمانهای تأیید نشده
استفاده ازداروی ریزش مومثل سپیرونولاکتون، سیپروترون استات، فلوتامید و سایمتیدین در زنان باعث مهار عملکرد دی هیدروتستوسترون در پوست سر شده و تا حدودی دردرمان ریزش موو بهبود آن موثر است. البته، باید در دوران بارداری از مصرف سپیرونولاکتون و سیپروترون استات اجتناب شود زیرا آنها میتوانند باعث زنانه شدن جنین مذکر شوند؛ در دوران شیردهی نیز باید از مصرف هر دو اجتناب شود. فلوتامید خطر آسیب رساندن به کبد را به همراه دارد.
مواد آرایشی پوشاننده
اسپری های حاوی فیبرهای کوچک رنگ شده که از طریق اینترنت هم قابل خریداری هستند به برخی افراد کمک میکنند تا طاسی خود را پنهان کنند. البته، در صورت خیس شدن موها (به وسیله باران، شنا یا تعریق) این مواد شسته شده و معمولاً تنها تا نوبت بعدی شانه کردن یا شستوشوی سر دوام دارند.
درمانهای جراحی
یکی از روش ها برای درمان ریزش شدید موی سر، جراحی است. این درمانها به صورت خصوصی انجام شده و عبارتند از (۱) کاشت مو، که در آن فولیکولهای مو از پشت و کناره های سر برداشته شده و به نقاط طاس سر پیوند زده میشوند، و (۲) کاهش پوست سر که در آن مساحتی به شکل یک بیضی از پوست ناحیه طاس برداشته شده و نواحی مجاور حاوی مو کشیده شده و به هم نزدیک میشوند. گاهی اوقات برای کشیدن پوست از اتساع دهنده های بافتی استفاده شده و همچنین اسکارهای به جا مانده از کاهش پوست سر بیش از حد به چشم میخورند.
مراقبت از خود (چه کاری میتوانم انجام دهد؟)
یکی از وظایف مهم مو، حفاظت از پوست سر در برابر آفتاب برای جلوگیری از ریزش مواست؛ بنابراین باید تمامی نواحی طاس پوست سر در مقابل آفتاب محافظت شوند تا از آفتاب سوختگی جلوگیری شده و احتمال بروز آسیبهای طولانی مدت ناشی از آفتاب نیز کاهش یابد.شما باید برای جلوگیری از ریزش مو ارثی نواحی طاس سر را با کرم ضدآفتاب بپوشانید و در صورتی که قرار است در معرض نور خورشید قرار بگیرید می بایست کلاه بپوشید.