بسیاری از مردم در بیرون منزل از ضد آفتاب استفاده می کنند و احتمالا فکر می کنند که کاملا پوستشان حفاظت می شود اما این همه حقیقت نیست، چون افراد معمولا با توجه به میزان SPF ضد آفتاب آن را خریداری می کنند در حالی که SPF نماد حفاظت پوست علیه UVB است و بسیاری از ضد آفتاب ها علیه UVA حفاظت چندانی ندارند. اشعه UVA انرژی کمتری دارد اما در عمق بیشتری از پوست نفوذ می کند و باعث تیره شدن پوست (برنزه شدن) و ایجاد رادیکال های آزاد و آسیب DNA، پیری پوست و احتمالا سرطان پوست می شود.
آووبنزون، زینک اکساید و تیتانیوم دی اکسید شایع ترین مواد فیلتر کننده UVA هستند که در ضد آفتاب ها به کار برده می شوند. اگر به مقدار کافی از ضد آفتاب استفاده شود میزان تولید رادیکال های آزاد 55 درصد کاهش می یابد اما افراد معمولا مقادیر کمتری از میزان توصیه شده استفاده می کنند و در نتیجه میزان حفاظت در برابر اشعه UVA هم کمتر می شود.
معمولا مواد ضد التهاب و آنتی اکسیدان مثل عصاره شیرین بیان، بابونه و آلوئه ورا به ضد آفتاب ها اضافه می کنند که این مواد می توانند میزان قرمز شدن پوست در اثر اشعه UV را کاهش دهند. آنتی اکسیدان هایی مثل ویتامین E و ویتامین C نیز برای خنثی کردن رادیکال های آزاد ناشی از اشعه UV اضافه می شود.
نسخه اصلی مطلب آیا ضد آفتاب از آسیب های پوستی جلوگیری می کند؟ را در سایت دکتر سهیلا طاهری بخوانید.