آرتریت روماتوئید عبارت است از یک بیماری طولانی مدت که طی آن مفصل به همراه عضلات، غشاهای پوشاننده و غضروف متأثر میشوند. گاهی چشم و رگهای خونی نیز درگیر میشوند. این بیماری سه برابر در زنان شایعتر است و معمولاً بین سنین 60-20 سالگی رخ میدهد. حداکثر بروز آن در سنین 50-35 سالگی است.
علایم آرتریت روماتوئید
علائم مفصلی :
شروع آهسته یا ناگهانی دارد و با علائم درد، تورم، گرمی، درد در هنگام حرکت و محدودیت حرکت مفصل و درد به هنگام لمس و خشکی صبحگاهی در مفصل مبتلا بروز میکند. معمولا مفاصل محیطی را با توزیعی متقارن در گیر میکند. و التهاب به مرور زمان باعث تخریب غضروف مفصلی و ساییدگی استخوان و بدنبال آن تغییر شکل مفصل میشود. البته سیر آن میتواند کاملا متغیر باشد و ممکن است فقط یک بیماری خفیف و درگیری تعداد اندکی از مفاصل و یا یک التهاب پیشرونده شدید وجود داشته باشد. بیشتر مفاصل بین بندی انگشتان و مفاصل کف دست، مچ دست، آرنج، پا، و مچ پا درگیر میشوند. گاهی اوقات مهرههای گردنی نیز درگیر میشوند.
علائم خارج مفصلی :
بیماران ممکن است دچار علائم سیستمیک مانند تب، ضعف، خستگی زودرس، بیاشتهایی و کاهش وزن داشته باشند. گاهی برآمدگیهای زیر پوست به نام ندول یا گرههای روماتوئید دیده میشود. و گاهی درگیری عروق و اعصاب پوست و یا سایر اعضاء بدن مثل کلیه ، ریه، طحال، کبد، بیضهها و غیره و درگیری چشمی و خونی وجود دارد.
علل
علل بیماری ناشناخته است، ولی این بیماری احتمالاً منشاِء خودایمنی دارد. سابقه خانوادگی آرتریت روماتوئید یا سایر بیماریهای خودایمن، عوامل ژنتیک، مثل نقص در دستگاه خودایمنی، جنس مونث در سنین 50-20 سالگی، و استرس (استرس عاطفی میتواند باعث شعلهور شدن بیماری شود) از عوامل افزایش دهنده خطر بروز بیماری میباشند. هیچ روش خاصی برای پیشگیری وجود ندارد.