زندگی با درد و التهاب ناشی از آرتریت می تواند دشوار و استرس زا باشد. با این حال، داروها در دسترس هستند. ملوکسیکام یک داروی تجویزی است که معمولا برای کمک به تسکین علائم دردناک آرتریت استفاده می شود.
ملوکسیکام برای درمان درد و التهاب ناشی از روماتوئید و استئوآرتریت در بزرگسالان و آرتریت روماتوئید نوجوانان در کودکانی که حداقل دو سال سن دارند و وزن حداقل 60 کیلوگرم دارند تأیید شده است. گاهی اوقات از آن برای درمان اسپوندیلیت آنکیلوزان، نوعی آرتریت که بر ستون فقرات تأثیر می گذارد، استفاده می شود.
علائم اصلی درمان ملوکسیکام درد، سفتی، تورم و حساسیت مفاصل است. در یک مطالعه، بیماران مبتلا به استئوآرتریت در زانو و لگن پس از 12 هفته مصرف ملوکسیکام در مقایسه با دارونما بهبود قابل توجهی را نشان دادند.
برای دردهای جزئی، برخی از افراد از NSAID های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن استفاده می کنند. با این حال، ایبوپروفن یا ناپروکسن بدون نسخه ممکن است مانند سایر NSAID ها برای درد شدیدتر عمل نکنند. پزشک ممکن است توصیه کند که مصرف مسکن های بدون نسخه را متوقف کنید و به جای آن ملوکسیکام، یک NSAID تجویزی که قوی تر از ایبوپروفن است، مصرف کنید.
مانند هر دارویی، همیشه احتمال بروز عوارض جانبی وجود دارد. در اینجا لیستی از برخی از عوارض جانبی رایج مرتبط با ملوکسیکام آمده است:
ملوکسیکام ممکن است عوارض جانبی جدی از جمله موارد زیر ایجاد کند:
همچنین ملوکسیکام مانند سایر NSAID ها می تواند عوارض جانبی جدی دیگری نیز ایجاد کند که عبارتند از:
ملوکسیکام حاوی یک هشدار جدی است که توسط سازمان غذا و دارو (FDA) در مورد عوارض جانبی جدی صادر شده است. جدی ترین عوارض جانبی ملوکسیکام شامل حوادث قلبی عروقی، مانند حمله قلبی یا سکته مغزی و حوادث گوارشی، مانند خونریزی یا زخم معده یا روده است. این حوادث می تواند جدی باشد و حتی منجر به مرگ شود.
عوامل خطر برای حوادث قلبی عروقی هنگام استفاده از ملوکسیکام عبارتند از:
عوامل خطر برای خونریزی گوارشی شامل موارد زیر است:
استفاده طولانی مدت از ملوکسیکام نیز ممکن است خطر عوارض جانبی جدی را افزایش دهد.
اگر درد شدید قفسه سینه، سرفه خونی یا استفراغ شبیه تفاله قهوه یا مدفوع سیاه، خونی یا قیری رنگ را تجربه کردید، باید مصرف ملوکسیکام را قطع کرده و فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
ملوکسیکام همچنین ممکن است باعث واکنش های آلرژیک شود که می تواند زندگی را تهدید کند. یک واکنش آلرژیک می تواند باعث تنگی نفس، کهیر یا تورم لب ها، زبان و صورت شود. اگر فکر می کنید که واکنش آلرژیک دارید، فورا به دنبال کمک پزشکی باشید.
ملوکسیکام نباید در افرادی که حساسیت شناخته شده به ملوکسیکام دارند یا افرادی که پس از مصرف آسپرین یا NSAID دچار آسم، خارش یا سایر واکنش های آلرژیک شده اند، مصرف شود. از مصرف ملوکسیکام درست قبل یا بعد از عمل قلبی به نام پیوند عروق کرونر (CABG) باید اجتناب شود.
ملوکسیکام فقط باید طبق دستور مصرف شود. پزشک به طور معمول کمترین دوزی را تجویز می کند که به اندازه کافی برای تسکین علائم موثر باشد. فقط باید برای کوتاه ترین زمان لازم برای تسکین علائم استفاده شود.
به دلیل تداخلات دارویی احتمالی ممکن است لازم باشد از مصرف ملوکسیکام با داروهای زیر اجتناب شود:
برخی از داروها می توانند خطر زخم و خونریزی را در صورت مصرف همزمان با داروهای NSAID مانند ملوکسیکام افزایش دهند. داروهای ضد انعقاد، عوامل ضد پلاکتی و برخی داروهای ضد افسردگی مانند SSRI و SNRI باید با احتیاط مصرف شوند یا در صورت مصرف ملوکسیکام از مصرف آنها خودداری شود.
ملوکسیکام مانند سایر NSAID ها می تواند فشار خون را افزایش دهد. بنابراین، برخی از داروهای فشار خون مانند مهارکننده های ACE، ARBs، مسدودکننده های بتا و دیورتیک ها ممکن است در صورت مصرف با ملوکسیکام کمتر موثر باشند. اگر از داروهای فشار خون و ملوکسیکام استفاده می کنید، ممکن است پزشک شما کنترل فشار خون را توصیه کند.
اگر لیتیوم، متوترکسات، سیکلوسپورین یا پمترکسد مصرف می کنید و ملوکسیکام نیز مصرف می کنید، ممکن است در معرض خطر سمیت هر یک از این داروها باشید. هنگام مصرف این داروها با ملوکسیکام ممکن است علائم مسمومیت دارویی مورد بررسی قرار گیرد.
در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید، از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی به پزشک خود اطلاع دهید. پزشک شما ممکن است این داروهای دیگر را هنگام تعیین اینکه آیا ملوکسیکام برای شما مناسب است یا خیر، در نظر بگیرد.
اگر باردار هستید، قصد بارداری یا شیردهی دارید، باید از مصرف ملوکسیکام خودداری کنید. این امکان وجود دارد که ملوکسیکام باعث ناباروری شود یا بر جنین متولد نشده تاثیر منفی بگذارد. اینکه آیا ملوکسیکام از طریق شیر مادر به نوزادان منتقل می شود یا خیر، مشخص نیست. قبل از مصرف ملوکسیکام یا هر مسکن دیگر در دوران بارداری یا شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
معمولا مصرف این دارو چنین عارضه ای ایجاد نکرده و روی خواب تاثیری ندارد. اما مصرف بیش از حد آن ممکن است چنین عارضه ای ایجاد کند. در این شرایط باید با پزشک خود تماس بگیرید و او را مطلع کنید.
برای دردهایی نظیر درد قاعدگی یا پریودی بهتر است از داروهای دیگری همچون ایبوپروفن استفاده کنید.
بیوفیدبک به شما این توانایی را می دهد که روش های جدیدی را برای کنترل بدن، بهبود وضعیت سلامتی و یا عملکرد فیزیکی تمرین کنید. این روش در صورت تشخیص موثر بودن، در کلینیک طب فیزیکی و توانبخشی دکتر بیژن فروغ قابل انجام می باشد. شما می توانید جهت کسب اطلاعات بیشتر و مشاوره با کارشناسان این مرکز، از طریق تماس با شماره تلفن 02166576424 و شماره واتس آپ ٠٩٣٩٦٩٨٤٤٣٠ اقدام فرمایید.