نوروپاتی منتشر حسی - حركتی
این نوع نوروپاتی شایعترین نوع بیماری است كه سبب تخریب اعصاب محیطی در پاها، ساق پا و دستها میشود و علامتها آن عبارتند از :
- بیحسی و كرختی یا عدم احساس درد و حرارت
- درد شدید و گرفتگی در اندامها
- حساسیت بیش از حد به لمس
- از بین رفتن تعادل بدن
لازم به ذكر است كه این علامتها معمولاً بارزتر هستند. در این نوع بیماری به علت از دست رفتن حس اندامها ممكن است فرد دچار آسیبها جدی گردد ولی متوجه آنها نشود.
نوروپاتی كانونی
این نوع نوروپاتی معمولاً بصورت ناگهانی بروز میكند و روی اعصاب خاصی اثر میگذارد كه علامتهای زیر را ممكن است پدید آورد :
1.درد رانها
2.درد شدید در ناحیه لگن
3.درد قفسه سینه، معده یا پهلوها
4.ناتوانی در دیدن اشیاء
5.دوبینی
6.بیحسی یك طرفه صورت
7.مشكلات شنوایی
نوروپاتی خودكار یا اتونوم
این نوع بیماری، اعصابی را كه قلب و اندامهای درونی را عصبدهی میكنند دچار اختلال میكند و علامتهای آن عبارتند از :
- اشكال در كاركرد مثانه (عدم تخلیه كامل مثانه و تكرر ادرار و...)
- كاهش توان جنسی
- تخلیه كند معده
- مشكلات گوارشی مانند احساس پری معده، از دست دادن اشتها و...
- اختلال در بلع غذا
- اسهال یا یبوست
- كاهش وزن
- افت شدید فشار خون زمانی كه فرد از حالت نشسته به وضعیت ایستاده بر میگردد. ( كاهش فشار خون وضعیتی )
- تعریق
نوروپاتی چگونه تشخیص داده می شود ؟
تشخیص نوروپاتی بر پایة علامتها و معاینات بالینی است كه توسط پزشك انجام میگیرد. البته روشهای تشخیصی دیگری مانند نوار عصب نیز وجود دارد.
نوروپاتی دیابتی چگونه درمان می شود ؟
هدف از درمان دیابت رهایی از مشكلات ایجاد شده و همچنین پیشگیری از تخریب بیشتر اعصاب است. نخستین گام كنترل قندخون است زیرا كنترل خوب قندخون از پیدایش مشكلات جدید و بدتر شدن عوارض قلبی پیشگیری میكند. برای كاهش یا دفع مشكلات مختلفی كه افراد مبتلا به نوروپاتی دیابتی دارند، روشهای گوناگونی وجود دارد كه به برخی از آنها اشاره میشود.
نوروپاتی دیابتی بخش اول
نوروپاتی دیابتی بخش سوم
نوروپاتی دیابتی بخش چهارم