پیلوگرام رتروگراد از مواد حاجب رنگی جهت پیدا کردن سنگهای کلیه و یا سایر عوامل مسدودکننده ی مجاری ادرار استفاده میکند و در طی این آزمایش، پزشک لوله نورانی نازکی (سیستوسکوپ) را در درون مجرای خروجی ادرار وارد میکند، که این مجرا در واقع ادرار را از طریق مثانه به خارج از بدن میفرستد. سپس پزشک از طریق همین سیستوسکوپ کاتتری را در درون حالب قرار میدهد، در واقع حالب ادرار را از کلیه ها به مثانه می آورد. ماده رنگی از طریق کاتتر تزریق می شود، و عکس برداری با اشعه X آغاز میگردد.
در این روش ممکن است بیحسی موضعی یا منطقه ای ضرورت داشته باشد.در صورتی که پیلوگرام درون وریدی (IVP) به تشخیص بیماری کمک نکند، ممکن است پزشک از این آزمایش جهت تشخیص بیماری بهره ببرد. در روش IVP، ماده ی حاجب از طریق یکی از سیاهرگ های بازو تزریق میشود.
در مواقع زیر امکان دارد آزمایش پیلوگرام رتروگراد بر روی شما انجام شود:
IVP علتی را برای علائم ادراری شما نشان ندهد.
انجام IVP به دلیل وجود مشکلات کلیوی از قبیل بیماریهای مزمن کلیوی مقدور نباشد.
شما به ماده رنگی مبتنی بر ید (ماده حاجب) بکار رفته در روش IVP آلرژی داشته باشید.
به طور معمول این آزمایش بر روی زنان باردار اجرا نمی شود؛ زیرا پرتوهای ایکس موجود در این روش میتوانند به جنین آسیب برسانند.
یافته های حاصل از پیلوگرام رتروگراد ممکن است شامل موارد زیر باشد:
طبیعی: کلیه ها، حالب ها و مثانه طبیعی به نظر می رسند.
غیر طبیعی: جریان ماده رنگی (ماده حاجب) بدلیل وجود یک سنگ و یا سایر مشکلات ادراری مسدود شده است.
اطلاعات حاصل از پیلوگرام رتروگراد مشابه با پیلوگرام درون وریدی (IVP) است. ولی پیلوگرام رتروگراد را میتوان در صورت آلرژی فرد نسبت به مواد رنگی مورد استفاده قرار داد. این آزمایش برای آسیب های کلیوی موجود ضرری ندارد و موجب تشدید آنها نمی شود. بر خلاف روش IVP، پیلوگرام رتروگراد مستلزم استفاده از ماده بیهوشی و قرار دادن کاتتر در درون دستگاه ادراری است.
نسخه اصلی مطلب رتروگرید پیلوگرافی چیست ؟ را در سایت دکتر محمد اعظمی بخوانید.