مشاوره تغذیه ای بارداری

شبکه اطلاع رسانی پزشک آن لاین [ پرتال اطلاع رساني ]آدرس وب سایت : www.pezeshkonline.ir

ـ توصیه هایی در مورد افزایش وزن :

چاقی ، با افزایش چشمگیر خطر فشار خون حاملگی ، دیابت حاملگی ، افزایش بیش از حد وزن جنین هنگام تولد ، زایمان سزارین و سایر عوارض همراه است . میزان افزایش وزن مادر در دوران حاملگی بر وزن هنگام تولد نوزاد تاثیر می گذارد .

ـ میزان مجاز توصیه شده مواد غذایی :

باید به زنان حامله توصیه شود هر غذایی را که دوست دارند به هر میزان می خواهند بخورند و برای مزه دار شدن غذاها به آن نمک بزنند . باید میزان افزایش وزن پایش شود ، در زنان دارای وزن طبیعی هدف دستیابی به 15/8 ـ 11/3 کیلوگرم اضافه وزن در طول حاملگی می باشد .

ـ کالری :

حاملگی نیازمند 80/000 کیلو کالری اضافی است ، برای برآورده کردن این نیاز توصیه می شود در طول حاملگی میزان دریافت کالری 300 ـ 100 کیلو کالری در روز افزایش داده شود . این افزایش نباید به طور مساوری در سیر دوران حاملگی تقسیم شود ، توصیه می شود در سه ماهه های اول ، دوم و سوم حاملگی به ترتیب صفر ، 340 و 452 کیلوکالری در روز به میزان برآورده شده ی نیاز به انرژی در وضعیت غیر حامله افزوده شود .

ـ پروتئین :

در طول نیمه دوم حاملگی حدود 1000 گرم پروتئین ( با میزان 6 ـ 5 گرم در روز ) ذخیره می شود ، قسمت اعظم پروتئین ترجیحا باید از منابع حیوانی مانند گوشت ، شیر ، تخم مرغ ، پنیر ، گوشت ماکیان و گوشب ماهی تامین شود .

ـ مواد معدنی :

آهن : باید حداقل 27 میلی گرم مکمل آهن در هر روز به زنان حامله تجویز شود این میزان در اکثر ویتامین های پره ناتال وجود دارد . زنان حامله در صورت بزرگی جثه ، داشتن جنین های دوقلو ، آغاز مصرف مکمل در اواخر حاملگی ، مصرف نامنظم آهن و یا ابتلا به کاهش نسبی میزان هموگلوبین ممکن است از مصرف 100 ـ 60 میلی گرم آهن در روز سود ببرند . چون در 4 ماه اول حاملگی نیاز اندکی به آهن وجود دارد . تجویز مکمل آهن در این دوره زمانی ضروری نیست ، با اجتناب از مصرف مکمل آهن در سه ماهه اول حاملگی ، از خطر تشدید تهوع و استفراغ نیز جلوگیری می شود .

ید :

میزان روزانه مجاز توصیه شده ید 220 میکروگرم است . در دوران حاملگی برای جبران افزایش نیازمندیها جنین و اتلاف ید توسط کلیه های مادر ، مصرف نمک و نان ید دار توصیه می شود .

کلسیم :

در زنان حامله حدود 30 گرم کلسیم احتباس پیدا می کند ، که قسمت اعظم آن در اواخر حاملگی در جنین تجمع می یابد . این میزان کلسیم فقط مصرف حدود 5/2 در حد میزان کلسیم مادر است که قسمت اعظم آن در استخوان قرار دارد و برای رشد جنین به آسانی به حرکت در می آید .

روی :

میزان روزانه توصیه شده روی در دوران حاملگی 12 میلی گرم است . کمبود شدید روی ممکن است سبب کاهش اشتها ـ رشد کمتر از حد بهینه و اختلال ترمیم زخم ها شود .براساس برخی گزارش ها مصرف مکمل روی سبب افزایش اندک وزن هنگام تولد و دور سر نوزادان می شود و خطر اسهال حاد ، اسهال خونی و زرد زخم زخم را کاهش می دهد .کمبود منیزیم به علت حاملگی شاناسایی نشده است .

ـ ویتامین ها :

افزایش نیاز به اکثر ویتامین ها در دوران حاملگی معمولا با مصرف تمام رژیم های غذایی عمومی که حاوی مقادیر کافی کالری و پروتئین هستند تامین می شود . استثنایی که در این مورد وجود دارد افزایش نیاز به اسید فولیک در دوران هایی است که میزان نیاز به آن بیشتر از حد معمول می شود ( مانند حامگلی های همراه با استفراغ طولانی مدت ، کم خونی همولیتیک یا جنین های متعدد )

اسید فولیک :

با مصرف روزانه 400 میکروگرم اسیدفولیک در سرتا سر دوران قبل و بعد از شروع حاملگی ( حول و حوش حاملگی ) احتمالا می توان از بیش از نصف نقایص لوله عصبی جلوگیری کرد . اگر زمانی که در حاملگی قبلی خود با ابتلای جنین به نقص لوله عصبی مواجه شده اند از یک ماه قبل از حاملگی تا پایان سه ماهه اول حاملگی روزانه 4 میلی گرم مکمل اسید فولیک مصرف کنند می توان خطر 5 2 درصدی عود را تا بیش از 70 درصد کاهش داد .

ویتامین A :

علی رغم ضروری بودن ویتامین A ارتباطی بین ناهنجاری های مادر زادی و مصرف مقادیر بسیار زیاد ویتامین A در دوران حاملگی (بیش از 10/000 واحد در روز ) دیده شده است .

ویتامین B12 :

میزان ویتامین B12 پلاسمای مادر در حاملگی طبیعی کاهش می یابد. ویتامین B12 در طبیعت فقط در غذاهای دارای منشا حیوانی وجود دارد و گیاه خواران مطلق ممکن است نوزادانی را به دنیا آورند که میزان ذخائر ویتامین B12 آنها کم است .

ویتامین B6 :

در زنانی که در معرض خطر بالای تغذیه ناکافی قرار دارند ( مانند زنان مبتلا به سوء مصرف مواد ، نوجوانان و زنان دارای حاملگی های چند قلویی ) تجویز روزانه 2 میلی گرم مکمل B6 توصیه می شود .

ویتامین c :

میزان مجاز توصیه شده ویتامین c غذایی در دوران حاملگی 85 ـ 80 میلی گرم در روز یعنی تقریبا 20 درصد بیش از زنان غیر حامله است . رژیم غذایی معمول به آسانی این مقدار را تامین میکند .

ویتامین D :

بر خلاف اکثر ویتامین ها که منحصرا از طریق مصرف غذا حاصل می شوند ویتامین D به صورت درونزا و در اثر تماس با نور خورشید نیز ساخته می شود . کمبود ویتامین D در دوران حاملگی شایع است . میزان کافی مصرف ویتامین D در دوران حاملگی و شیردهی 15 میکروگرم در روز (600 واحد در روز) است .