عفونت قارچی پوست سر( تینآ کاپیتیس )
زمانی که عفونت قارچی سر را تحت تأثیر خود قرار می دهد بر روی ساقه ی مو نیز اثر میگذارد و موجب بروز لخته های بی موی پوسته پوسته و خارش آور می شود. عفونت ممکن است در ناحیه ای محدود از پوست سر به وجود آید و یا این که تمام پوست سر را فرا گیرد. این بیماری در بچه هایی که به مدرسه می روند شایع ترین است.
علائم ممکن است شامل این موارد شوند :
لخته هایی بی مو و گرد به همراه پوستی خارش آور و پوسته پوسته بر روی پوست سر
موهایی آسیب پذیر که تمایل دارند با کوچکترین کششی از پوست سر بیرون آیند.
سرخ رنگ و یا خاکستری رنگ بودن ناحیه ی محل عفونت
درد و سوزش در ناحیه ی محل عفونت
این عفونت با یک برآمدگی کوچک و یا یک لخته ی کوچک پوسته پوسته بر روی پوست سر شروع می شود و امکان دارد با شوره ی سر اشتباهی گرفته شود. عفونت به آرامی پخش می شود و یک و یا چندین لخته ی بی مو پدید میآورد. موارد حادی از این عفونت ممکن است به ریزش همیشگی مو منجر شود.
روشهای درمان :
پزشک معالج قادر خواهد بود که با معاینه کردن پوست سر عفونت را تشخیص دهد. به منظور انجام آزمایش میتوان نمونه های از مو و یا پوست پوسته پوسته شده را جمع آوری کرد. پس از انجام تشخیص درست می توان از گزینه های درمانی زیر بهره جست :
داروهای ضد قارچی - میتوان از داروهایی که جهت مصرف دهانی ساخته شده اند در جهت درمان این عفونت استفاده کرد. این داروها می توانند در شکل قرص و یا محلول ارائه گردند. این داروها را میتوان با دستور پزشک به مدت یک دوره ی 6 هفته ای به مصرف رساند.
شامپو های دارویی - احتمال دارد که پزشک معالج شما توصیه نماید که پوست سر خود را بسته به نوع شرایط شما با استفاده از شامپو های دارویی حداقل 2 تا 3 بار در طول هفته مورد شست و شو قرار دهید.
* نکته :
عفونت های قارچی پوست سر اکثراً بچه های کم سن و سال را تحت تأثیر قرار می دهند. مصرف برخی از داروهای ضد قارچی خاص میتواند عوارضی همچون اسهال، سر درد، حالت تهوع، درد و غیره را در بر داشته باشد. اطمینان حاصل نمایید که روش درمانی درست مطابق با دستور پزشک صورت می پذیرد.