گوش، به سه قسمت داخلی، میانی ( فضایی که استخوانچه های گوش قرار دارند ) و خارجی ( لاله ، مجرا و پرده ) تقسیم میشود که عفونت در قسمت میانی و خارجی شیوع بیشتری دارد.گوش خارجی ( لاله گوش و مجرا ) در حالت عادی دچار عفونت نمیشود؛ مگر با دستکاریهایی مانند سوراخ کردنهای متعدد غیربهداشتی که غضروف گوش دچار عفونت شده و شکل خود را از دست میدهد.داشتن جرم در مجاری گوش از نظر پزشکان بیماری نیست و مداوایی ندارد و به علت اسیدی بودن، محافظی است برای مجرای گوش تا دچار عفونت نشود ، بنابراین، مقدار این جرم که از غدد موجود در مجرای گوش ترشح میشود، میتواند کم یا زیاد باشد.
حرکت جرم در گوش از داخل به بیرون است و با وارد کردن جسم خارجی به داخل گوش، این جرم به پرده نزدیک شده و میتواند خطرساز باشد و همچنین با زخم شدن دیوارهی مجرای گوش، سلولها با جذب باکتری دچار عفونت خواهند شد.گوش برای اینکه دچار عفونت نشود، باید در محیطی اسیدی باشد، شامپو، مادهای قلیایی است؛ پس، نباید وارد گوش شود.درد شدید، خارش گوش، تورم مجرا و بسته شدن آن از علائم عفونت گوش خارجی هستند.
عفونتهای گوش میانی در کودکان شیوع بیشتری دارد و کودکان پسر بیشتر در معرض این بیماری قرار دارند و هرچه سن پایینتر باشد، ریسک ابتلا افزایش مییابد.در نوزادان، مجرایی از بینی تا گوش بهصورت افقی وجود دارد، گفت: در هنگام شیردادن به نوزادان در حالت افقی این ترشحات از محیط آلودهی دهان از طریق این مجرا به داخل محیط استرلیزه گوش راه پیدا خواهد کرد و باعث عفونت میشود.برای جلوگیری از عفونتهای گوش میانی، نباید جسم خارجی و آب وارد گوش شود و گوش همیشه باید خشک باشد.
سمعک را بعنوان جسم خارجی، عاملی برای ایجاد عفونت در گوش دانست و گفت: در هنگام استفاده از سمعک، حتماً باید نکات بهداشتی رعایت شود؛ در غیر این صورت با هر بار وارد شدن سمعک به داخل گوش عفونت خواهد کرد.شنیدن صدا در گوش بصورت دوطرفه از نظر پزشکان در اغلب موارد خوشخیم است و استرس طول روز میتواند باعث ایجاد آن باشد.عفونت گوش خارجی در افراد دیابتی بدخیم است و به علت نقص سیستم ایمنی، عفونت به راحتی وارد مغز خواهد شد.کمبود ویتامین D بهویژه در خانمها، خطر ابتلا به عفونت ها را بیشتر خواهد کرد.
منبع : کرمانشهر آنلاین