پرخوری عصبی

شهزاد محمدیان [ متخصص تغذیه ورزشی از استرالیا ]آدرس وب سایت : www.armitaclinic.ir
آدرس مطب : شهرک غرب بلوار فرحزادی تقاطع دریا خ نورانی پلاک 19 طبقه سوم تلفن مطب : 22366770 - 021

پرخوری عصبی یک اختلال می باشد که با اپزودهای تکرار شونده بیش خوری و بدنبال آن یک یا بیشتر رفتارهای جبرانی نامناسب برای جلوگیری از افزایش وزن نمایان می شود.رفتارهای نامناسب جبرانی عبارتند از القاء استفراغ،سوء استفاده از ملین ها،دیورتیکها،روزه داری شدید و یا ورزش سخت.شیوع پرخوری عصبی در میان زنان بالغ 4/1درصد تا2/4 درصد می باشد و میزان بروز در آقایان یک دهم این میزان در خانم ها به نظر می رسد.
برخلاف بیماران مبتلا به بی اشتهایی عصبی نوع بیش خوری/تخلیه بیماران مبتلا به پرخوری عصبی معمولاً در محدوده طبیعی وزن قرار دارند اگر چه ممکن است بعضی کاهش و یا افزایش وزن داشته باشند.مشابه همتایان خود که مبتلا به بی اشتهایی عصبی هستند،این افراد اهمیت قابل ملاحضه ای برای شکل و اندازه بدن قائل می شوند و اغلب بدلیل ناتوانی برای رسیدن به وزن کمتر کلافه هستند.
اگرچه استفراغ مشکل غالب پرخوری عصبی است اما بیش خوری است که مرکز ثقل تشخیص می باشد.پیش خوری مصرف مقدار زیاد غیر معمول غذا در پریود مجزا ( معمولاً کمتر از 2ساعت ) می باشد.احساس فقدان کنترل روی اپیزود خوردن وجود دارد.بیش خوری ممکن است در یک وضعیت شروع شود و در وضع دیگری ادامه یابد.اگرچه ادامه خوردن مقادیر کم غدا در طول روز ممکن است منجر به دریافت کالری زیاد گردد اما این بیش خوری را تشکیل نمی دهد.
بیشترین رفتار نامناسب جبرانی مورد استفاده القاء استفراغ است که در80% تا 90% افراد مبتلا به پرخوری عصبی دیده می شود.بیماران رفلکس عق زدن را با انگشت یا وسیله تحریک می کنند ( مانند مسواک ، خوردن یک ماده ) و بعضی می توانند به طور ارادی استفراغ کنند.احیاناً خوردن شربت ایپکاک برای القاء استفراغ ، یک اقدام خطرناک کا می تواند منجر به کاردیومیوپاتی و مرگ ناگهانی شود ، استفاده می شود.حدود یک سوم بیماران از ملین ها و همچنین تعدادی از انماها سوء استفاده می کنند.
اعمال اجباری بعنوان آنچه به طور مشخص روی فعالیت های زندگی تاثیر می گذارد و یا در زمان های نامناسب یا در وضعیت های مناسب رخ می دهد تعریف می شود.علیرغم صدمه یا مشکلات طبی این افراد،اغلب به اعمال اجباری ادامه می دهند.ابتلاءهمزمان به اختلالات خلقی ، اضطراب و اختلالات شخصیتی اغلب در بیماران مبتلا به پرخوری عصبی تشخیص داده می شود.اگرچه حمله آنها ممکن است از ابتلا به پرخوری عصبی زودتر اتفاق بیفتد.در بعضی نمونه ها علائم اختلال خلق و اضطراب واقعاً پس از درمان موفق پرخوری عصبی ایجاد می شود.
اگر چه بیماران مبتلا به بی اشتهایی عصبی معمولاً به درمان مداخله ای پاسخ نمی دهند ، بیماران مبتلا به پرخوری عصبی بیشتر نگران علائم بیماری شان هستند و درصدد بهبود مشکلشان می باشند.یکی از فاکتورهای روانی عمده احساس گناه و تقصیر نسبت به دوره های بیش خوری و تخلیه می باشد که از حالت مخفیانه خارج می شود ، حتی زمانی که زندگی آنها ممکن است در نظر اطرافیان معمولی باشد.