پزشک معالج این دارو را براساس نوع بیماری و وضعیت خاص شما تجویز نموده است، لذا به توصیه های پزشک خود در زمینه مصرف دارو کاملا توجه داشته باشید !این داروی ضد دیابت خوراکی به کنترل سطح قند خون کمک می کند. مت فورمین معمولا برای درمان دیابت نوع 2 تجویز می شود. این دارو گاهی اوقات به همراه انسولین و سایر داروها مورد استفاده قرار می گیرد، اما برای درمان دیابت نوع 1 کاربردی ندارد. البته ممکن است پزشک معالج این دارو را به دلیل دیگری برای شما تجویز نمودده باشد.
ابتلا به بیماری های کبدی ، کلیوی و نارسایی قلبی
مصرف داروهای Furosemide ، Nifedipine ، Cimetidine ، Ranitidine ، Amiloride ،Triamterene ، Digoxin ، Morphine ، Procainamide ، Quinidine ، Trimethoprim ، Vancomycin
احساس کرخی و سرما در دست ها و پاها ، تنفس سخت ، گیجی و خستگی ، درد معده و تهوع ، کاهش ضربان قلب
ممکن است این عوارض در شما ظاهر شود : ناراحتی معده ، سرفه یا خشونت صدا ، کاهش اشتها ، اسهال ، تنفس سریع و کم عمق ، تب و لرز ، ضعف و درد عضلانی ، احساس درد و اشکال در دفع ادرار ، بی خوابی
به نظر نمی رسد که مصرف این دارو در دوران بارداری مشکلی برای جنین ایجاد نماید( گروه بندیB). در ضمن هنوز مشخص نشده است که این دارو وارد شیر می شود یا خیر، لذا توصیه می شود که خانم ها قبل از تصمیم به بارداری و شیر دهی پزشک خود را در جریان مصرف این دارو قرار دهند.
مصرف این دارو برای اطفال زیر 10 سال ممنوع است.
بهتر است که تک دوز این دارو هنگام غروب بعد از غذا میل شود.
میزان قند خون خود را به طور منظم اندازه گیری کنید، به خصوص بعد از بیماری و استرس های شدید، گرسنگی، مسافرت و ورزش غیر معمول، چون ممکن است نیاز باشد تا دوز داروی مصرفی را با نظر پزشک افزایش دهید.
ممکن است پزشک شما مصرف داروی مت فورمین را در مواقع تب، عفونت های شدید، جراحی و فوریت های پزشکی موقتا قطع نماید، لذا این موقعیت ها را به پزشک معالج خود اطلاع دهید .
بعضی از بیماران در حین درمان با داروی مت فورمین، به مقادیر بیشتری از ویتامین ب 12 نیاز پیدا می کنند، لذا فقط میزان تجویز شده از این ویتامین توسط پزشک خود را مورد مصرف قرار دهید.
چنانچه مجبور به تزریق مواد رنگی برای عکسبرداری با اشعه ایکس و یا سی تی اسکن شدید، باید مصرف داروی مت فورمین را موقتا متوقف نمائید.
بعضی از مصرف کنندگان داروی مت فورمین ممکن است به عارضه ای به نام اسیدوز لاکتیک مبتلا شوند که حتی می تواند منجر به مرگ گردد. لذا علائمی نظیر: ضعف، درد عضلانی، کرخی و سردی دست و پا و مشکلات تنفسی را جدی بگیرید. کسانی که به بیماری های کلیوی، کبدی، نارسایی قلبی و عفونت های شدید مبتلا هستند، بیشتر در معرض خطر قرار دارند .