هدف اصلی از درمان دارویی، تسکین دادن درد می باشد. دو نوع اصلی داروهای مسکن که در این موارد زیاد مصرف میشوند عبارتند از: استامینوفن و داروهای ضدالتهاب (مثل بروفن و دیکلوفناک). ویژگیهای هر پشت درد یا کمردردی، اغلب به ما کمک می کند که نوع داروی مسکن مناسب را انتخاب نماییم.
استامینوفن، شایعترین داروی مسکنی است که مصرف میشود. شما می توانید ۶ یا ۸ قرص استامینوفن در روز مصرف نمایید. این دارو به شرطی که از این میزان بیشتر در روز مصرف نشود، بی خطر می باشد. داروی استامینوفن کدئین دار از نظر تسکینی، قویتر از استامینوفن می باشد و می توان آن را با نسخه پزشک از داروخانه ها تهیه نمود.
اگر شما صبح ها که از بستر بلند میشوید احساس می کنید که بدنتان به میزان زیادی دچار خستگی شده است، مصرف داروهای ضدالتهاب می تواند برای شما مفید باشد. نقش اصلی این داروها، کاهش التهاب می باشد اما آنها دارای اثرات تسکینی و ضددرد نیز هستند. آسپرین، اولین داروی ضدالتهابی بود که کشف شد، اما مصرف این دارو می تواند باعث معده درد و سوءهاضمه شود و همچنین در مصرف بیش از حد آن، وزوز گوش و اختلال در شنوایی ایجاد می گردد. داروی ایبوپروفن (بروفن) نیز از دسته داروهای ضدالتهابی می باشد که نسبت به آسپرین، مشکلات کمتری ایجاد می کند. سایر داروهای ضدالتهاب عبارتند از: دیکلوفناک، پیروکسیکام، مفنامیک اسید، ایندومتاسین و ناپروکسن.تمام داروهای ضدالتهاب می توانند سبب مشکلات گوارشی و معده درد شوند، بنابراین ممکن است پزشک، همراه با این داروها، داروهای ضدزخم معده نیز برای شما تجویز نماید.
اگر شما از آن افرادی هستید که دچار اسپاسم و گرفتگی شدید و دردناک عضلات پشت شده اند، ممکن است مصرف داروهای شل کننده عضلات مثل متوکاربامول (روباکسین) و یا بکلوفن (باکلوفن) برای شما مفید باشد.
در بعضی از انواع دردها، تزریقات می توانند بسیار مفید باشند. براساس مشکلی که وجود دارد می توان از انواع تزریقات استفاده نمود.
بعضی از افراد مبتلا به پشت درد یا کمردرد دارای یک یا دو نقطه حساس و دردناک در پشتشان (احتمالاً در بافتهای سطحی بدن)، در لیگامانهای ارتباطی مهره ها، در مفاصل ساکروایلیاک یا جاهای دیگر می باشند. پزشک شما می تواند در حالیکه شما در یک وضعیت آرام دراز کشیده اید، با لمس کردن پشتشان، این نقاط دردناک را شناسایی و پیدا نماید. سپس او می تواند با تزریق مقادیر کمی ماده بی حس کننده همراه با یک کورتون (استرویید) قوی در محل نقاط دردناک، آنها را تسکین دهد. کورتون ها همچنین دارای اثرات ضدالتهابی طولانی مدتی هستند. بعد از تزریق، بعلت وجود ماده بی حس کننده، شما به مدت ۲ یا ۳ ساعت بدون درد خواهید بود، سپس درد ممکن است به مدت ۲۴ ساعت برگردد. با اینحال بعد از این مدت، بسیاری از افراد اظهار می دارند که دردشان به میزان زیادی کاهش یافته است. داروی کورتونی که به این طریق تزریق میشود، دارای عوارض جانبی زیادی نمی باشد.
گاهی اوقات، مشکل در سطوح مفصلی ستون فقرات قرار دارد که می توان با یک تزریق، آن را درمان نمود. این کار معمولاً تحت هدایت اشعه ایکس صورت می گیرد تا سوزن دقیقاً در محل مناسب مفصلی وارد شده و تزریق صورت پذیرد.
یک تزریق در اپی دورال، تزریقی است که در اطراف پوشش احاطه کننده طناب نخاعی و ریشه های عصبی صورت می گیرد. مقدار کمی ماده بی حس کننده همراه با یک کورتون در محل تزریق می گردد. اگر شما دچار دردهای سیاتیک هستید، این تزریقات می تواند برای شما مفید باشد اما بطور کامل باعث بهبود نمی گردد.
پس از مطالعه مقاله فوق شما را به خواندن مقاله ای با موضوع درباره بیماری پارکینسون،بیماری پارکینسون چیست؟ دعوت می کنیم .