کفشهای پاشنه بلند در افراد سالم، موجب تغییراتی در عضلات و لیگامانهای پا می گردد.در کفشهای پاشنه بلند برای جلوگیری از افتادن بدن به سمت جلو، بالای لگن به سمت عقب خم میشود ( تنه به طرف عقب می رود ) و موجب افرایش گودی کمر می شود ، زانوها خم ، مچ پا به پلانتار فلکش میرود. شکم به طرف جلو رفته و به دنبال آن کشیدگی عضلات پشتی ایجاد می گردد ضمنا پنجه به صورت شیبدار و انگشتان در وضعیت اکستانسیون می روند.مرکز ثقل به سمت جلو تغییر مکان میدهد. ( پاشنه بلند تر از 45 میلی متر در خانم ها و35 میلی متر در آقایان پاشنه بلند نامیده می شود )
1- تاندول آشیل را در وضعیت کوتاه شده قرار می دهد و در دراز مدت موجب کوتاهی آن می شود
2- موجب کشیدگی عضلات قدام ( جلو ) ساق و ضعف آن می گردد
3- کاهش سطح اتکا و در نهایت پیچ خوردگی پا را در بر خواهد داشت
4- فشار زیادی به قسمت قدامی پا وارد می کند
5- موجب از بین رفتن قوس عرضی می شود
6- تولید درد در پا می کند
7- افزایش گودی کمر را باعث می شود
8- در مقابل گودی کمر برای حفظ تعادل تولید قوزپشتی جبرانی می کند
9- باعث ایجاد دفورمیتی چنگالی انگشتان پا می شود
10- خستگی زودرس را موجب می شود
11- موجب کشیدگی در عضلات قدام و ضعف عضلات خلفی ساق می گردد
12- به علت فشار زیاد به سرپنجه باعث پینه می شود
13- به دلیل ایجاد گودی کمر و کشیدگی عضلات پشت کمر منجر به کمر درد می شود
14- موجب چرخش پاشنه به طرفین هنگام راه رفتن می گردد
15- کوتاه شدن طول گامها، لنگش در راه رفتن و ساییدگی در قسمت جلوی کفش
16- فشار غیر متعارف باعث براق شدن، تاول زدن و قرمز شدن پوست پنجه می گردد
17- کفشهای پاشنه بلند و پنجه تنگ باعث فشردگی و جمع شدن انگشتان می شود و تولید عارضه هالگوس والگوس می کند
کفشهای تنگ به کفشهایی گفته می شود که در طول و عرض با پا هماهنگی ندارند
1- موجب جمع شدن انگشتان در کفش شده و تولید عارضه انگشت چکشی می کند
2- باعث تغییر شکل شست و دفورمیتی هالگوس والگوس می شود
3- اختلال گردش خون
4- ایجاد پینه در انگشتان
5- ایجاد زخم در پشت پاشنه
6- لنگش در راه رفتن