درمان با صرع الکتریکی (ECT)

شبکه اطلاع رسانی پزشک آن لاین [ پرتال اطلاع رساني ]آدرس وب سایت : www.pezeshkonline.ir

درمان با صرع الکتریکی (ECT)

درمان با صرع الکتریکی electro convulsive therapy یکی از موثرترین و ناشناخته ترین درمانهای روانپزشکی است. اما کژفهمی ها و سوگیری هایی که محرکشان تا حدی اطلاعات غلطی است که از رسانه های غیرتخصصی به مردم منتقل می شود باعث شده که از ECT بسیار کم استفاده می شود. از آنجا که ECT مستلزم استفاده از برق )الکتریسیته( و تولید تشنج است بسیاری از عوام، بیماران و خانواده های بیماران ترس ناموجهی از آن دارند در حالی که ECT درمانی سالم و موثر است.

تاریخچه

در گذشته دور یعنی در قرن شانزدهم برای درمان جنون از تشنج ناشی از کافور استفاده می کردند. چراکه متوجه شده بودند که علائم جنون به دنبال تشنجهایی که اغلب به طور اتفاقی در بیماران روانپزشکی ایجاد می شد کم می شود. تا اینکه اوگوسرلتی و لوچیوبینی نخستین درمان با صرع الکتریکی را در آوریل 1938 در رم تجویز کردند. در ابتدا به این گونه درمان، درمان با شوک الکتریکی اطلاق می شد اما بعد آن را تحت عنوان درمان با صرع الکتریکی شناختند.

مکانیسم اثر

در این روش جریان تخفیف یافته الکتریسیته را از مغز در حالت بیهوشی عبور می دهند که در این فرآیند فعل و انفعالاتی صورت می گیرد که برخی اختلالات روانی را درمان می کند.
ایجاد تشنجی عمومی و دوطرفه لازمه اثرات مفید ECT است. بررسی ها نشان داده که پس از تشنج ناشی از ECT جریان خون و سوخت و ساز گلوکز کاهش می یابد و میزان کاهشی که در سوخت و ساز مغز روی می دهد با پاسخ درمانی همبستگی دارد.

موارد مصرف

اختلال افسردگی عمده، حملات شیدایی، اسکیزوفرنی، اختلالات تشنجی لاعلاج و پارکینسون . حتی برای زنان حامله افسرده ای که هم به درمان احتیاج دارند و هم نمی توانند دارو مصرف کنند، افراد سالمند یا کودکان دچار افسردگی شدید شاید ECT درمان انتخابی باشد.
ECT ممکن است افسردگی شدید را در عرض یک هفته برطرف کند ولی پیدایش فواید کامل آن مستلزم چندین جلسه درمان در طول چند هفته است.

یک دوره کوتاه مدت ECT باعث فروکش علائم می شود اما خودبه خود مانع از عود آنها نمی شود. درمان نگهدارنده بعد از آن را همیشه باید در نظر داشت . در کل باید گفت که درمان نگهدارنده درمان دارویی است . گزارشهای بسیار حاکی از آن است که بیمارانی که در گذشته با مصرف یک داروی ضدافسردگی نتوانسته اند بهبود یابند اگر همان دارو را مجدداً پس از یک دوره درمان با ECT مصرف کنند بهبود خواهند یافت.

عوارض جانبی

ECT هیچ ممنوعیت مطلقی ندارد. میزان مرگ و میر ناشی از ECT حدود 002/0% در هر جلسه و 01/0% در هر بیمار است. این اعداد بسیار نزدیک به مقدار خطری است که در بی هوشی عمومی و زایمان وجود دارد.

مهمترین نگرانی در مورد ECT همراهیش با از دست دادن حافظه است. حدود 75% از بیماران اختلال حافظه را بدترین عارضه این درمان ذکر می کنند. به هم خوردن حافظه در یک دوره ECT قاعده ای تقریباً همیشگی است اما تقریباً همه بیماران در عرض 6 ماه به وضعیت شناختی قبلی خود باز می گردند. سردرد نیز اندکی پس از تشنج ممکن است روی دهد که از بین می رود