مانند بسیاری از والدین ممکن است شما هم به این فکر کنید که آیا کاری کردید ؟ یا کاری باید می کردید و نکردید ؟ که باعث شروع صرع در کودک شده اید . ممکن است به دنبال علت بیماری گشتن بخشی از تلاش شما را به دنبال صرع کودک شامل شود. بسیار بعید است که شما کاری کرده باشید که مسئول تشنج فرزندتان باشید و در بسیاری از موارد علت صرع شناخته نشده است.
احتمالاً وقتی کودکتان را در حال تشنج می بینید خیلی می ترسید و دستپاچه می شوید. اما باید بدانید که حفظ آرامش در این لحظات بسیار مهم است چرا که باید دقیقاً آنچه اتفاق افتاده را برای پزشک توضیح دهید.
تشخیص صرع معمولاً مشکل است و همیشه نمی توان به راحتی در مورد اینکه کودکی تشنج کرده یا نه قضاوت کرد. بچه ها هم مانند بزرگسالان تشنجهای منتشر و نسبی دارند و باید این وضعیتها از هم افتراق داده شود. علاوه بر این حالاتی وجود دارند که با تشنج اشتباه می شوند مثل تشنج ناشی از تب و حملات بند آمدن نفس . بنابراین بسیار برای پزشک حائز اهمیت است که اطلاعات کافی در مورد اتفاقی که برای کودک شما افتاده است داشته باشد و این اطلاعات را تنها شما می توانید به خوبی در اختیارش بگذارید.
این تشنج با افزایش سریع درجه حرارت بدن ایجاد می شود و با بیماری کودک مثل گلودرد یا دندان در آوردن ارتباط دارد. خوشبختانه اکثر بچه ها وقتی بزرگ شده و به سن مدرسه می رسند دیگر دچار این تشنج نمی شوند.
این حملات واکنش شدید به شوک یا ترس هستند.کودک در هنگام ترس به جای جیغ زدن یا خشمگین شدن ، یک بار جیغ کشیده و نفس عمیقی می کشد به شکلی که انگار می خواهد گریه کند سپس نفس خود را مدتی نگه می دارد و همین باعث می شود که نفس کودک بند بیاید.
دو مورد مهمی که باید انجام شود این است که :
1 ـ مطمئن شوید کودک شما نفس می کشد
2 ـ اجازه ندهید کودک به خودش آسیب بزند.
آرامش خود را حفظ کنید و این چند مرحله ساده را دنبال کنید:
ـ مطمئن شوید کودکتان نفس می کشد. اگر لبهایش کبود شده نشانگر آن است که نفس نمی کشد
ـ اگر کودک نفس نمی کشد، با اورژانس تماس بگیرید، اگر احیا بلد هستید پیش از رسیدن کمک احیاء را شروع کنید
ـ اگر کودک نفس می کشد او را روی زمین بخوابانید تا زمین نخورد.
ـ کودک را به پهلو بخوابانید تا از خفگی ناشی از انسداد مجاری تنفسی جلوگیری شود.
ـ اطراف کودک را از چیزهایی مثل میز و صندلی خالی کنید
ـ بند لباسهایی که کودک به تن دارد را شل کنید.
ـ بچه را محکم نگیرید و مانع حرکات او نشوید.
ـ هرگز حین تشنج چیزی داخل دهانش نگذارید و سعی نکنید با انگشت دهانش را باز نگه دارید.
ـ در صورت امکان هر چه زودتر با پزشک تماس بگیرید.
ـ احتمالاً بعد از تشنج کودک شما به خواب عمیقی فرو خواهد رفت. این طبیعی است. او را بیدار نکنید. وقتی او خواب است به او غذا و آشامیدنی ندهید.