اسید فولیک یا فولات (ویتامین B9) جزو ویتامین های گروه B می باشد. این ویتامین محلول در آب است ،لذا در بدن جمع نمی شود و از طریق ادرار دفع می گردد.
پس باید هر روز در رژیم غذایی خود، مصرف منابع غذایی اسید فولیک را فراموش نکنیم. در برخی افراد مانند خانم های باردار علاوه بر مصرف غذاهای غنی از اسید فولیک باید مکمل آن را(به شکل دارو) نیز استفاده کرد.
بعضی از داروها با عملکرد اسید فولیک در بدن تداخل دارند که این تداخلات به چند صورت دیده می شود:
* مصرف برخی داروها باعث کمبود اسید فولیک در بدن می شوند. لذا باید هنگام مصرف این داروها، از اسید فولیک بیشتری(به صورت مکمل یا از طریق غذاهای غنی از اسید فولیک) استفاده کرد. این داروها عبارتند از:
هیدروکسید آلومینیوم(Aluminum Hydroxide)
آسپیرین (Aspirin)
آزاتیوپرین(Azathioprine)
بایل اسید سکواسترنت ها(Bile Acid Sequestrants): مانند کلستیرامین و دیگر داروهای کاهنده کلسترول
کلستیپول(Colestipol)
سیکلوسرین(Cycloserine)
دیوروتیک ها(Diuretics)
فنوفیبرات(Fenofibrate)
فلوکستین(Fluoxetine)
ایندومتاسین(Indomethacin)
ایزونیازید(Isoniazid)
لانزوپرازول(Lansoprazole)
لیتیوم(Lithium)
هیدروکسید منیزیم(Magnesium Hydroxide)
متفورمین(Metformin)
نئومایسین(Neomycin)
نیتروز اکسید(Nitrous Oxide)
امپرازول(Omeprazole)
داروهای ضد بارداری خوراکی(Oral Contraceptives)
رانیتیدین (Ranitidine)
سالسالات(Salsalate)
بی کربنات سدیم (Sodium Bicarbonate)
سولفامتوکسازول(Sulfamethoxazole)
سولفاسالازین(Sulfasalazine)
تتراسایکلین(Tetracycline)
دیوروتیک های تیازیدی(Thiazide Diuretics)
تریامترن(Triamterene)
تری متوپریم(Trimethoprim)
* برخی داروها، هر دو اثر فوق را با هم دارا هستند، مانند:
آنتی کانوالسانت(Anticonvulsants): دسته ای از داروها که برای ناهنجاری های عصبی به کار می روند، مانند: باربیتورات،
کاربامازپین و ...
گاباپنتین(Gabapentin)
متوتروکسات(Methotrexate)
فنوباربیتال(Phenobarbital)
والپرویک اسید(Valproic Acid)
* ممکن است موجب کمبود این ویتامین و املاحی چون مس شود. از این رو افرادی که مجبور به استفاده از این داروها هستند، باید مکمل مولتی ویتامین مینرال مصرف نمایند.
مدروکسی پروژسترون(Medroxyprogesterone):
در یک تحقیق یک ساله بر روی زنان مبتلا به سوء تغذیه در هند و تایلند نشان داده شد که مصرف این دارو به منظور جلوگیری از بارداری با افزایش سطح خونی ویتامین A هستند که با مسدود کردن فعالیت آنزیم هایی که وابسته به اسید فولیک هستند، موجب پیشگیری از التهاب می شوند. استفاده کنندگان از این داروها، در گلبول های قرمز خونشان، اسید فولیک کمتری وجود دارد.
مطالعات بیشتری لازم است تا مشخص شود که آیا مکمل دهی با اسید فولیک از این کاهش ویتامینی پیشگیری می کند یا این که به صورت غیر مستقیم اثرات مفید این داوها را کاهش می دهد؟
اگر دو داروی متفاوت را با هم بخورید و یا دارو را با غذا ، مصرف نمایید ممکن است اثرات متفاوتی در مقایسه با هنگامی که یک دارو را به تنهایی می خورید در شما بوجود آورد . این امر در بسیاری از موارد می تواند مفید باشد و پزشکان برای بالا بردن تأثیر درمان ممکن است ازاین ترکیبات استفاده کنند . غالب اوقات بیش از یک دارو برای درمان سرطان یا فشار خون تجویز می شود . اما تداخل های ناخواسته و زیانبار نیز وجود دارند . این تداخل ها نه تنها بین داروهای تجویزی ، بلکه بین داروهای بدون نسخه نیز ممکن است بروز کنند . بنابراین بهتر است هشدارهای روی برچسب دارو را بخوانید و اگر دارویی را مصرف می کنید پزشک را در جریان بگذارید . یک دارو با داروی دیگر یا غذا ، به دلایل متعددی تداخل می کند .
تداخل دارویی به سه دسته بزرگ تقسیم میشود :
تداخل دارو با دارو : که در زمانی رخ میدهد که دو یا چند دارو با یکدیگر واکنش نشان دهند. این تداخل دارو با دارو میتواند موجب بروز عوارض جانبی غیر مترقبه شود. برای مثال، ترکیب شدن یک داروی آرام بخش که برای خوابیدن به شما کمک میکند و دارویی که برای رفع حساسیت مصرف میکنید، میتواند موجب کند شدن عکس العملهای شما شده و رانندگی، کار با دستگاههای مختلف و حتا انجام کارهای منزل را خطر آفرین کند.
تداخل دارو با غذا یا نوشیدنی : این حالت در اثر واکنش بین دارو و مواد خاص خوردنی یا نوشیدنی پدید می آید. برای مثال ترکیب الکل با بعضی از داروها میتواند موجب خستگی، خواب آلودگی و کند شدن عکس العمل فرد شود.
تداخل دارو با یک وضعیت خاص : این حالت در صورتی است که وضعیت خاص جسمانی یک شخص نسبت به یک داروی خاص واکنش نشان میدهد و دارویی ظاهرا بی آزار را به ماده ای خطرناک مبدل میسازد. برای مثال شخصی که دارای فشار خون بالا است، در صورت مصرف داروهای دکونژستان (ضد احتقان) بینی، ممکن است واکنشهای ناگواری را تجربه کند. داروهای بدون نسخه که طیف وسیعی را هم دربر میگیرند، معمولا دارای اطلاعاتی درباره محتویات دارو، شیوه استفاده از آن و اخطارهایی برای موقعیتهای خاص هستند که مطالعه آنها بسیار مهم است (این اطلاعات در داروهای ساخت ایران معمولا در یک بروشور در داخل جعبه قرار دارد).
قبل - بعد >> تداخلات غذا ـ دارو
مصرف همزمان دارو و غذا در بعضی از موارد باعث تغییر در اثر دارو می گردد .در این موارد معمولاً نیاز به تعویض دارو یا نوع تغذیه نمی باشد اما تغییر زمان مصرف دارو حائز اهمیت است .
- داروهائی که باید قبل از غذا مصرف شوند عبارتند از:
ampicillinد,antimuscarines,cholestyramine,clidinium-c,digoxin, dipyridamol,
(furosamide,fenfluramine,insulin(zn,Regular,NPH