بررسي انواع انسولين

شبکه اطلاع رسانی پزشک آن لاین [ پرتال اطلاع رساني ]آدرس وب سایت : www.pezeshkonline.ir

رژيم هاي رايج انسولين عبارتند از:

- انسولين NPH مخلوط با انسولين رگولار يا ليسپرو قبل از صبحانه و قبل از شام.
- انسولين NPH مخلوط با انسولين رگولار يا ليسپرو قبل از صبحانه، انسولين رگولار يا ليسپرو قبل از شام و انسولين NPH قبل از خواب
- انسولين رگولار يا ليسپرو قبل از هر وعده غذايي و انسولين NPH قبل از خواب
- انسولين اولترالنت و رگولار يا ليسپرو (با تزريقهاي جداگانه) قبل از صبحانه و شام، انسولين رگولار يا ليسپرو به تنهايي قبل از ناهار
- براي ديابتي هاي نوع 2، انسولين NPH در موقع خواب، همراه با مصرف دوزماكزيمم داروهاي سولفونيل اوره (+/- مت فورمين) توصيه مي شود.

- پمپ انسولين:

مقادير كم انسولين رگولار يا ليسپرو بطور مداوم در 24 ساعت، در يك ميزان پايه آزاد مي كند همراه با مصرف مقاديري از انسولين رگولار قبل از هروعده غذايي

- مخلوط هاي انسولين هم به صورت تجاري موجودند كه عبارتند از: مخلوط 30/70 (70% NPH و 30% رگولار) و مخلوط 50/50 (50% رگولار و 50% NPH)

رژيم رايجي كه بطور روتين تجويز ميشود مخلوط انسولين كوتاه اثر و انسولين متوسط اثر (NPH يا لنت) است كه دوبار در روز تزريق مي شود. معمولاً دوز قبل از صبحانه حاوي یک سوم رگولار ودوسوم NPH و دوز قبل از شام حاوي مقادير مساوي NPH و رگولار است. بعضي متخصصان توصيه مي كنند كه قبل از هر وعده غذايي يك انسولين كوتاه اثر (ليسپرو) تزريق شود و هنگام شب هم يك انسولين طولاني اثر

1- انسولين هاي كوتاه اثر:

انسولين كوتاه اثر ايده آل انسوليني است كه شروع اثر آن كمتر از يك ساعت و مدت اثر آن كمتر از 4 ساعت، باشد و در همه بيماران هم اثر يكسان داشته باشد.

-رگولار:

اشكال اين نوع انسولين آن است كه شخص حتماً بايد 30 دقيقه يا بيشتر قبل از غذا آنرا تزريق كند، ديگر اين كه مشكل هاپيوگلايسمي بين وعده هاي غذايي پيش مي آورد زيرا اگرچه انسولين رگولار، گاهي 2 ساعت بعد از تزريق به اوج اثر خود ميرسد، ولي در بيشتر مواقع اين اوج اثر 6-4 ساعت بعد از تزريق اتفاق مي افتد يعني وقتي كه سطح قند خون پايين آمده است. بنابراين اين نوع انسولين براي كساني كه ميان وعده مصرف مي كنند بهتر است.

-ليسپرو:

اين انسولين تنداثر است و براي كنترل افزايش ناگهاني قند خون بعد از غذا نسبت به رگولار ارجحيت دارد. مزيت آن اين است كه هر زمان از 15 دقيقه قبل از غذا تا مدت كوتاهي بعد از غذا مي تواند تزريق شود و ريسك بروز هاپيوگلايسمي و افزايش وزن با آن كمتر است.
تركيب انسولين ليسپرو با يك انسولين متوسط اثر بهترين نتيجه را مي دهد.

- آسپارت:

اين انسولين در سال 2000 توسط FDA مورد تأييد قرار گرفت. آسپارت قند خون بعد از غذا را شبيه به ليسپرو تنظيم مي كند ولي زودتر به اوج اثر مي رسد و طول اثر كمتري دارد.

2- انسولين متوسط و طولاني اثر:

انسولين متوسط اثر ايده آل، انسوليني است كه نيمه عمر زياد داشته باشد اوج اثر مشخص نداشته باشد، يك بار در روز تزريق شود و از فردي تا فرد ديگر هم متغير نباشد.

- NPH و لنت:

اين دو انسولين 10-4 ساعت بعد از تزريق به اوج اثر خود مي رسند و 20-10 ساعت مدت اثر دارند. وقتي بعنوان انسولين پايه مصرف مي شوند دو اشكال ايجاد مي كنند:
اولاً اوج اثر مشخص دارند و ثانياً مدت اثر آنها هم ايجاب مي كند كه فرد بيشتر از يك بار در روز تزريق اين نوع انسولين را داشته باشد. بعلاوه اين دو شبيه به انسولين پايه طبيعي عمل نمي كنند.

- (Glargine(Lantus

اين انسولين اخيراً وارد بازار شده و از NPH و لنت بهتر است.
اين نوع انسولين آهسته جذب مي شود، تغييرات قابل پيش بيني دارد و سطح آن در طول 24 ساعت نسبتاً ثابت است و احتياج به يكبار تزريق دارد و اوج اثر آن هم مشخص نيست.