هیپوسپادیازیس یکی از مشکلات مرتبط با ساختار تناسلی-ادراری کودکان پسر است. این وضعیت که به نام ختنه مادرزادی نیز شناخته میشود یکی از ناهنجاری های مادرزادی در کودکان مسر به شمار میرود که میتواند مشکلاتی را نیز به هنراه داشته باشد. در این مطلب قصد داریم تا شما را بصورت مختصر با هیپوسپادیازیس و انواع آن آشنا کرده و روشهای درمان هیپوسپادیازیس را بیان کنیم. بنابراین تا پایان این مطلب همراه ما باشید.

هیپوسپادیاس چیست؟

هیپوسپادیاس یک نقص مادرزادی در پسران است که در طی آن، منفذ خروجی دستگاه تناسلی پسران، در نوک ساختار تناسلی قرار ندارد. در پسرانی که دچار هیپوسپادیاس میشوند، در هفته های ۸ تا ۱۴ دوران جنینی، شاهد اختلال در تشکیل مناسب ساختار دستگاه تناسلی هستیم. در نتیجه ی این ناهنجاری در رشد و نمو، منفذ خروجی آلت تناسلی در بخش هایی بجز نوک ساختار آلت تناسلی ایجاد میشود. این منفذ ممکن است در هر بخشی از آلت تناسلی مانند زیر نوک آلت تناسلی یا حتی روی کیسه بیضه ایجاد گردد. همچنین ممکن است هیپوسپادیازیس شدید یا خفیف باشد.

بروز هیپوسپادیاس ممکن است با مشکلات دیگری نیز همراه باشد. در برخی پسران مبتلا به هیپوسپادیاس، شاهد انحنای بیش از حد آلت تناسلی هستیم. علاوه بر این، در برخی افراد شاهد الگوی نامناسب ادرار هنگام خروج از مجرای ادراری و پاشش غیرطبیعی و نامناسب ادرار را شاهد هستیم. در برخی افراد مبتلا به هیپوسپادیاس نیز بیضه ها به درستی نمو پیدا نمیکنند. هیپوسپادیاس در صورتی که درمان نشود ممکن است منجر به ایجاد مشکلاتی در بزرگسالی شود که از جمله این مشکلات میتوان به اختلال در روابط جنسی و ارضاء جنسی و نیز مشکل در هنگام ادرار کردن اشاره نمود.

انواع هیپوسپادیازیس

انواع هیپوسپادیازیس بر اساس محل ایجاد منفذ خروجی مجرای ادراری تقسیم بندی میشوند. بر این اساس، انواع هیپوسپادیازیس را میتوان چنین عنوان کرد:

1. هیپوسپادیازیس ساب کرونال: در این حالت، منفذ مجرای ادراری در نزیک تاج یا سر آلت تناسلی قرار دارد.
2. هیپوسپادیازیس میل شفت: در این حالت، منفذ مجرای ادراری در امتداد تنه آلت تناسلی قرار میگیرد.
3. هیپوسپادیازیس پروکسیمال یا پنوسکروتال: در این حالت، منفذ مجرای ادراری بین تنه آلت تناسلی و کیسه بیضه قرار میگیرد.

تشخیص هیپوسپادیاس

تشخیص هیپوسپادیاس با بررسی فیزیکی صورت میگیرد. در صورتی که پزشک کودک، ناهنجاری ساختاری در آلت تناسلی کودک را مشاهده کند، آنها را به متخصص اورولوژیست ارجاع خواهد داد. در این حالت، بررسی های بیشتر توسط پزشک اورولوژیست برای تعیین وضعیت کودکان ضروری است.

جراحی و درمان هیپوسپادیاس در کودکان و نوزادان

برخی از افراد، مبتلا به هیپوسپادیاس خفیف هستند که نیازی به جراحی ندارند. با این حال، در باقی افراد، جراحی تنها روش درمانی برای هیپوسپادیاس به شمار میرود. هدف از جراحی و درمان هیپوسپادیاس، تغییر جایگاه منفذ خروجی آلت تناسلی و در برخی موارد، ترمیم انحنای آن است. جراحی هیپوسپادیاس معمولا در سنین 6 تا 12 ماهگی بر روی کودکان و نوزادان انجام میشود. در صورتی که هیپوسپادیاس در نوزادان تشخیص داده شود نباید عمل ختنه بر روی آنها صورت گیرد. با این حال، در صورتی که در حین ختنه، هیپوسپادیاس مشخص شود لازم است تا ختنه ادامه یافته و کامل انجام گیرد. در هر دو حالت، لازم است تا نظارت پزشک اورولوژیست وجود داشته باشد.

عمل هیپوسپادیازیس

جراحی هیپوسپادیاس معمولا یک بار صورت میگیرد و نیازی به جراحی های تکمیلی وجود ندارد. در برخی موارد ممکن است جراحی بیش از یک بار صورت گیرد تا مشکلات موجود به طور کامل رفع شوند. زمانی که منفذ خروجی آلت تناسلی در پایه آلت تناسلی و نزدیک به شکم قرار داشته باشد، لازم است تا بافت پیوندی از بدن خود فرد گرفته شود که معمولا از پوست روی آلت تناسلی و یا از داخل دهان کودکان گرفته میشود.

جراحی هیپوسپادیاس در دوران کودکی میتواند با موفقیت هیپوسپادیاس را ترمیم کند. این مسئله میتواند منجر به بهبود شرایط زندگی افراد در بزرگسالی شود و رضایت مندی این افراد را بالاتر ببرد. برای انجام جراحی ترمیم هیپوسپادیاس لازم است تا با یک پزشک اورولوژیست مشورت شود. پس از عمل هیپوسپادیازیس نیز لازم است تا مراقبت های بعد از عمل به خوبی رعایت شوند تا نتایج جراحی به بهترین شکل حاصل شوند.

هیپوسپادیاس و ازدواج

هیپوسپادیاس یکی از بیماری هایی است که میتواند در ازدواج موثر باشد. هیپوسپادیاس میتواند از دو جنبه روانی و زادآوری بر روی ازدواج تاثیرگذار باشد.

از نظر روانی، مطالعات نشان میدهند که هیپوسپادیاسی که در دوران کودکی و با استفاده از مداخلات پزشکی ترمیم شده باشد میتواند منجر شود تا افراد تصویر مناسبی از بدن خود داشته باشند. این در حالی است که در افرادی که هیپوسپادیاس آنها در کودکی درمان نشده است نارضایتی بیشتری از بدن خود نشان میدهند. اکثر مطالعات صورت گرفته نشانگر این مسئله است که رشد روانی-جنسی افراد مبتلا به هیپوسپادیاس نسبت به گروه افراد بدون هیپوسپادیاس تفاوت چندانی ندارد و از نظر سازگاری اجتماعی، جنسی و روانی، این افراد مانند سایر افراد بدون هیپوسپادیاس رشد میکنند. در بیشتر افراد مبتلا به هیپوسپادیاس، نعوظ بدون مشکل جدی و به شکل مناسبی ایجاد میشود، با این حال، برخی افراد از انحنای بیش از اندازه آلت تناسلی خود و اندازه آن ناراضی بوده و به دنبال روشهای درمانی مناسب برای آن هستند.

از نقطه نظر زیستی و تاثیر آن بر روی زادآوری نیز مطالعات گوناگونی صورت گرفته اند. مطالعات نشان میدهند که بسته به وضعیت افراد، بین 6 تا 37 درصد افراد مبتلا به هیپوسپادیاس دچار اختلال در انزال خود هستند. این مسئله در افرادی با هیپوسپادیاس پروکسیمال شایع تر است.

در مورد افرادی که هیپوسپادیاس ترمیم شده دارند، مطالعات محدودی صورت گرفته است. مطالعات صورت گرفته بیانگر این مسئله هستند که اکثر این افراد میتوانند بچه دار شوند. گزارشهای موجود بیانگر این هستند که ممکن است در این گروه از افراد، میزان اسپرم کمتر از افراد بدون هیپوسپادیاس باشد، با این حال امکان بچه دار شدن این وجود دارد. به طور کلی، اکثر مردانی که هیپوسپادیاس دیستال ترمیم شده دارند، کمترین تأثیر نامطلوب بر روابط جنسی و زناشویی را تجربه میکنند. موارد شدیدتر ممکن است نارضایتی و مشکلات جنسی بیشتری به همراه داشته باشد، اما بسیاری از آنها هنوز به طور طبیعی میتوانند ازدواج کرده و با مشاورات پزشکی، بچه دار شوند.

علاوه بر موارد ذکر شده، ممکن است در برخی افراد مبتلا به هیپوسپادیاس، امکان بچه دار شدن طبیعی وجود نداشته باشد. در این حالت نیاز است تا مداخلات پزشکی صورت گیرد. گزینه های مختلف درمانی وجود دارند که میتوانند امکان بچه دار شدن را در این افراد بالا ببرند. از جمله روشهای پزشکی میتوان به لقاح آزمایشگاهی، روشهای GIFT و ... اشاره نمود.

نسخه اصلی مطلب همه چیز درباره هیپوسپادیازیس را در سایت دکتر مجید حقیقت بخوانید.

---