اختلال برانگیختگی مداوم تناسلی/تحریک تناسلی- لگنی (PGAD/GPD) یک وضعیت ناراحت کننده است که می تواند هم مردان و هم زنان را تحت تأثیر قرار دهد، اما در زنان شایع تر است.

نظریه انجمن بین المللی مطالعه سلامت جنسی زنان

انجمن بین المللی مطالعه سلامت جنسی زنان اختلال برانگیختگی مداوم تناسلی (ISSWSH) PGAD/GPD را در زنان، به عنوان وضعیتی تعریف می کند که «با احساسات مداوم یا مکرر، ناخواسته یا مزاحم، ناراحت کننده برانگیختگی ناحیه تناسلی (مانند احساس در آستانه ارگاسم بودن، مرطوب و لغزنده شدن، تورم، سوزن سوزن شدن، نبض زدن و انقباضات) است که برای حدود 3 ماه یا بیشتر ادامه می یابد و ممکن است شامل انواع دیگر تحریک تناسلی لگنی (مانند وزوز، سوزش، پرش، خارش و درد) باشد.

علائم اختلال برانگیختگی مداوم تناسلی

• افرادی که از اختلال برانگیختگی مداوم تناسلی رنج می برند، احساسات برانگیختگی تناسلی را تجربه می کنند که به میل جنسی ، تحریک یا خیال پردازی مربوط نمی شود.
• علائم PGAD/GPD ممکن است ثابت یا متناوب باشد، فروکش کرده و در زمان های خاصی دوباره شعله ور شود.
• اغلب، احساسات برانگیختگی تناسلی با رسیدن به ارگاسم تسکین نمی یابند و حتی ممکن است با آن تشدید شوند.
• با توجه به ماهیت غیرارادی و مزمن علائم اختلال برانگیختگی مداوم تناسلی، اغلب در فعالیت های روزمره مانند رانندگی، شرکت در رویدادهای اجتماعی و کار تداخل می کنند.
• در اغلب موارد این اختلال بر رابطه و رضایت جنسی فرد تأثیر منفی می گذارد.

تأثیر روانی اختلال برانگیختگی مداوم تناسلی

• تأثیر روانی اختلال برانگیختگی مداوم تناسلی نیز قابل توجه است.
• مطالعات نشان داده اند که این اختلال با میزان بالایی از مشکلات سلامت روان مانند نگرانی و استرس، بی ثباتی عاطفی، فاجعه سازی و افکار خودکشی مرتبط است.
• یک نظرسنجی از زنانی که علائم این اختلال را تجربه می کردند، نشان داد که 54 درصد از شرکت کنندگان در مقایسه با 25 درصد از زنان گروه کنترل، درجاتی از افکار خودکشی داشتند.

عوامل زیستی-روانی-اجتماعی

• عوامل زیستی-روانی اجتماعی مختلف ممکن است در ایجاد این اختلال نقش داشته باشند و اغلب علل آن ناشناخته یا به سختی قابل پیگیری است.
• با این حال، بسیاری از متخصصان بر این باورند که این عارضه ،دارای یک پایه عصبی مشترک است.

برخی از عواملی که ممکن است با اختلال برانگیختگی مداوم تناسلی مرتبط باشند یا به آن کمک کنند، عبارتند از:

• اختلال عملکرد بیش از حد/هیپرتونیک عضله کف لگن
• نوروپاتی پودندال (اختلال عصب پودندال که می تواند باعث درد مزمن لگن شود.
• پارگی های حلقوی لومبار( پارگی سطح خارجی دیسک ناحیه لومباریا کمر)
• کیست های تارلوف ساکرال (خاجی)-کیسه های پر از مایع که بر اعصاب ستون مهره ها تأثیر می گذارد)
• شروع یا توقف ناگهانی داروهای ضد افسردگی انتخابی مهارکننده بازجذب سروتونین (SSRI) نیز با اختلال برانگیختگی مداوم تناسلی مرتبط است.

متأسفانه، این اختلال هنوز یک وضعیت نسبتاً مورد مطالعه قرار نگرفته است و بیماران ممکن است با کمبود دانش عمومی در مورد آن، حتی در جامعه پزشکی مواجه شوند. مطالعات آینده با هدف بررسی علل و گزینه های درمانی این اختلال در بهبود نتایج سلامتی کسانی که از این شرایط چالش برانگیز رنج می برند، مفید خواهد بود.

• با این وجود، کارشناسان توافق دارند که یک رویکرد زیستی-روانی-اجتماعی هنگام درمان افراد مبتلا به اختلال برانگیختگی مداوم تناسلی بهترین رویکرد است.
• درمانگران باید تلاش کنند تا عواملی را که ممکن است در این اختلال نقش دارند از طریق انجام آزمایش های عصبی، هورمونی و عروقی روی بیمار ،شناسایی کند.
• سپس، آنها باید از طریق برنامه درمانی یا برنامه درمانی مناسب، به موضوع رسیدگی کنند.

درمان های اختلال برانگیختگی مداوم تناسلی

• روان درمانی
• درمان های کف لگن
• تنظیم دوز داروهای SSRI بیمار
• جراحی کیست تارلوف یا بیماری دیسک کمر

نسخه اصلی مطلب اختلال برانگیختگی مداوم تناسلی چیست؟ را در سایت دکتر میترا مولائی نژاد بخوانید.

---