به طور کلی دغدغه در افراد مبتلا به سرطان ، بسیار زیاد وجود دارد اما این دغدغه ها برای افراد مجرد که در شرف ازدواج هستند بیش از پیش است. حال آنکه سرطان سینه برای دختران این دغدغه ها و چالش ها را بیش تر هم می کند. فردی که ازدواج نکرده باشد، هم خانه نداشته باشد و یا در رابطه ی عاطفی نباشد در حقیقت مجرد نامیده می شود. این امر به هویت یا گرایش جنسی او ارتباطی ندارد بلکه به شرایط رابطه او بستگی دارد. افراد مجرد که درگیر بیماری سرطان می شوند نگرانی های فیزیکی، روحی، روانی و مالی مشابه افراد متاهل، یا کسانی که شریک عاطفی دارند و در رابطه هستند را دارند. اما برای افراد مجرد، این مسائل می تواند نگران کننده تر باشد و درمان را از برخی جهات سخت تر کند.

چالش های مهم زنان مجردی که سرطان سینه دارند

افراد مجرد مبتلا به سرطان نیاز هایی دارند که دیگران ممکن است نداشته باشند. چرا که:

• ممکن است تنها زندگی کنند، پدر/ مادر مجرد باشند و کم تر از طرف خانواده حمایت شوند.
• ممکن است به دور از دوستان و خانواده خود زندگی کنند.
• ممکن است بخواهند وارد رابطه شوند و قرار های عاشقانه بگذارند اما نگرانی هایی نیز داشته باشند؛ به طور مثال این افراد ممکن است نگران واکنش شریک عاطفی آینده خود نسبت به بیماری سرطان، برداشته شدن یکی از اعضای بدنشان و یا مشکلات نا باروری احتمالی خود باشند.
• ممکن است برای درمان خود با مشکلات بیشتری درگیر باشند،
• مانند مرخصی گرفتن از محل کار، تنظیم وقت برای ملاقات با پزشک، نگهداری از فرزند و یا کمک برای انجام کار های منزل.
• معمولا فقط یک منبع درآمد دارند.
• ممکن است به تازگی و قبل از تشخیص بیماری سرطان، از یک رابطه عاطفی خارج شده باشند.

کارشناسان روابط عاطفی می گویند افرادی که از بیماری سرطان جان سالم به در برده اند نسبت به افراد دیگر نباید در وارد شدن به یک رابطه عاطفی مشکل بیشتری داشته باشند. با این حال، مطالعات نشان می دهد که بازماندگانی که در دوران کودکی یا نوجوانی خود به سرطان مبتلا بوده اند، اگر در طول بیماری و درمان خود فعالیت های اجتماعی محدودی داشته باشند، ممکن است در یافتن شریک احساسی و قرار گرفتن در موقعیت های اجتماعی احساس اضطراب کنند. برای افراد نجات یافته از سرطان که در دوران جوانی خود سرطان داشته اند یا اینکه اکنون درگیر این بیماری هستند، تجربه ی شخصی یا خانوادگی آن ها در خصوص سرطان، می تواند بر واکنش شریک عاطفی شان پس از اطلاع از اینکه آن ها بیماری سرطان را پشت سر گذاشته اند، تاثیر بگذارد. برای مثال، واکنش یک بیوه یا یک فرد مطلقه که پارتنر سابق او سرطان داشته ممکن است با کسی که تجربه مشابهی نداشته است متفاوت باشد.

نگرانی های رایج در زنان مبتلا به سرطان در خصوص قرار های عاشقانه

مطالعات نشان می دهد که زنان مجردی که بیماری سرطان را پشت سر گذاشته اند بیشترین نگرانی را در خصوص این موضوعات دارند:

• مطلع کردن پارتنر احتمالی در مورد سابقه بیماری سرطان خود و اینکه چگونه و چه وقت به او بگویند.
• به دلیل تغییراتی که در ظاهر آن ها ایجاد شده است نسبت به بدن خود تصویر خوبی ندارند و یا اینکه احساس عدم جذابیت دارند، مثلا به دلیل مانند تغییر وزن، ریزش مو، از دست دادن سینه یا سایر اعضای بدن. (مشکلات جنسی بعد از برداشتن سینه)
• مشکلات جسمی مانند خستگی، درد یا بیماری های عصبی، یا مشکلاتی که ممکن است بر عملکرد جنسی، عملکرد روده و مثانه و یا نحوه راه رفتن یا صحبت کردن آن ها تأثیر بگذارد.
• آیا می توانند در آینده بچه دار شوند (توانایی باروری) و سلامت کودکی که در آینده خواهند داشت.
• باور این که بسیاری از افراد تمایل ندارند با آن ها وارد رابطه شوند.
• ترس از شروع یک رابطه، زیرا می ترسند سرطان آن ها بازگردد.
• احساس ناراحتی در هنگامی که می خواهند لباس خود را دربیاورند، دادن اجازه برای لمس زخم به جا مانده از بیماری و یا داشتن رابطه جنسی.
• احساس نیاز به پیش بردن سریع رابطه، زیرا نمی خواهند وقت خود را تلف کنند.

چه زمانی برای شروع قرار های عاشقانه مناسب است؟

تصمیم گیری برای شروع قرار های عاشقانه یا رابطه پس از تشخیص سرطان امری اختیاری است. افراد مجردی که سرطان دارند می بایست به تنهایی در این مورد تصمیم بگیرند. برخی بر این باورند که شروع یک رابطه ی عاطفی به آن ها این احساس را خواهد داد که یک فرد معمولی هستند و ذهنشان را از سرطان و مسائل مربوط به سرطان پستان آن ها دور نگه می دارد.
مطالعات نشان می دهد که برخی افراد یافتن شریک عاطفی یا قرار گذاشتن را در دوران درمان سرطان خود امری چالش برانگیز و دشوار می دانند. اگر فرد در دوران نقاهت عمل جراحی باشد، تحت درمان منظم باشد، و یا در یک دوره ای از چرخه ی درمان باشند، یا با عوارض جانبی دارو ها دست و پنجه نرم کند، این که در مقابل یک فرد دیگر و در قرار ها «خودش باشد» برای او دشوار است. ظاهر شما ممکن است تغییر کرده باشد یا سطح انرژی شما کاهش یافته باشد. علاوه بر این در مقابل مسئولیت های خانه و اعضای خانواده شما ممکن است قرار ملاقات های اضافی دیگری داشته باشید که وقت شما را هدر بدهند. با توجه به این دلایل، افراد مبتلا به سرطان عموما تا اتمام دوره ی درمان خود و یا تا زمانی که شانس بهبودی را داشته باشند برای شروع مجدد رابطه ی عاطفی منتظر می مانند.

چه زمانی برای صحبت از سرطان مناسب است؟

اگر پس از تشخیص سرطان خود قصد شروع یک رابطه ی عاطفی یا قرار گذاشتن با فردی را دارید می بایست درمورد زمان مطلع کردن پارتنر احتمالی خود از پیش فکر کنید. برخی افراد ممکن است بخواهند از قبل این قضیه را مطرح کنند یا حتی اگر از برنامه های دوستیابی استفاده می کنند، این موضوع را در پروفایل خود ذکر کنند. اما برخی ترجیح می دهند درباره ی این موضوع رو در رو صحبت کنند. از طرفی برخی افراد ترجیح می دهند تا مدتی پس از رابطه یا تا جدی شدن آن در این باره صحبت نکنند.
اگرچه صحبت کردن در خصوص سرطان کار راحتی نیست، اما قبل از هرگونه تعهد جدی در رابطه بهتر است با پارتنر خود درباره ی اینکه مبتلا به سرطان هستید، صحبت کنید.

• احتمال طرد شدن از جانب طرف مقابل

احتمال دارد فردی که شما تمایل دارید با او رابطه داشته باشید، تمایلی به قرار گذاشتن با کسی که قبلا سرطان داشته است، نداشته باشد. یا ممکن است هضم این ماجرا برای آن ها بسیار سخت باشد. به خاطر داشته باشید که حتی افراد عادی نیز به دلایل مختلفی چون : ظاهر، شخصیت، باور ها و مسائل شخصی ممکن است طرد شوند.
همچنین به یاد داشته باشید که مجرد بودن دلیل بر تنها بودن یا غیر دوست داشتنی بودن نیست. گروه های حمایتی بسیاری هم به صورت حضوری هم به صورت مجازی وجود دارد که مختص افراد مجرد است. ارتباط برقرار کردن، یادگیری و به اشتراک گذاشتن داستان خود با افرادی که در موقعیت های مشابه هستند می تواند بسیار مفید باشد. هنگامی که شخصی به حرف هایتان گوش دهد و شما را درک کند، اعتماد به نفس شما بالا می رود و احساس حمایت پیدا می کنید. مقداری اعتماد به نفس به شما کمک می کند که برای قرار ملاقات آماده باشید، بتوانید احتمال طرد شدن را مدیریت کنید و بدانید که می توانید ادامه دهید.

• بهبود زندگی اجتماعی با گسترش ارتباطات

سعی کنید روی زندگی اجتماعی خود سرمایه گذاری نمایید. افراد مجرد می توانند با برقراری ارتباط مجدد با دوستان قدیمی و گسترش ارتباط با با دوستان نزدیک، دوستان معمولی و خانواده از احساس تنهایی جلوگیری کنند. به دوستان خود زنگ بزنید، برای دیدن آن ها برنامه ریزی نمایید و با یکدیگر فعالیت های مشترک انجام دهید. در سرگرمی ها، گروه های مورد علاقه خاص یا کلاس هایی شرکت کنید که حلقه اجتماعی شما را گسترش دهد.
گروه های حمایتی نیز می توانند کمک کننده باشند. گروه های داوطلب و حمایتی بسیاری وجود دارند که مختص افرادی که با سرطان مواجه شده اند، می باشند. علاوه بر این می توانید گروه درمانی یا مشاوره ی فردی را نیز امتحان کنید. وقتی بازخورد عینی در مورد نقاط قوت خود از دیگران دریافت می کنید، می توانید دید مثبت تری نسبت به خود داشته باشید. لیستی از ویژگی های مثبت خود به عنوان یک پارتنر تهیه کنید. از کدام ویژگی های خودتان خوشتان می آید؟ استعداد ها و مهارت هایتان کدامند؟ در یک رابطه چه چیزی می توانید به شریک احساسی خود ارائه دهید؟ چه ویژگی هایی شما را به یک شریک جنسی خوب تبدیل می کند؟
هر وقت احساس کردید که از سرطان به عنوان بهانه ای برای ملاقات نکردن افراد جدید یا قرار های عاشقانه استفاده می کنید، این موارد را به خود یادآوری کنید.

ارتباط سرطان و رابطه جنسی زنان

وقتی برای یک فردی بیماری سرطان تشخیص داده می شود، ممکن است آن ها بخواهند بدانند چگونه می ت وانند یک زندگی “معمولی” داشته باشند و آیا نیاز به جراحی و درمان دارویی دارند، و یا این که چطور می توانند بعد از سرطان به زندگی خود ادامه دهند؟ فرد مبتلا به سرطان ممکن است بار ها از خود سوال بپرسد تشخیص و درمان سرطان پستان چگونه ممکن است بر رابطه جنسی او اثر بگذارد؟
سکس، روابط جنسی و صمیمیت برای افراد مبتلا به سرطان به اندازه ی افراد عادی دارای اهمیت است. در واقع، تحقیقات نشان داده است که رابطه جنسی و صمیمیت باعث می شود افراد در مقابله با سرطان بهتر بتوانند با احساس اضطراب خود در طول درمان کنار بیایند. اما واقعیت این است اندام جنسی فرد، میل جنسی او، عملکرد جنسی، احساس رضایت، و تصوری که فرد از بدن خود دارد می تواند تحت تاثیر سرطان و درمان آن قرار بگیرد. نحوه نشان دادن تمایلات جنسی نیز می تواند از این موضوع تاثیر بپذیرد.

اگر شما لزبین، دو جنسه، ترنس یا جنسیت نا منطبق دارید، ممکن است نیاز هایی داشته باشید که بسیار مهم است با تیم درمانی خود صحبت کنید و به آن ها در مورد تمایلات جنسی و هویت جنسی خود اطلاعات مورد نیاز را بدهید، این اطلاعات شامل اینکه شما در زمان تولد چه جنسیتی داشتید، اکنون خودتان را چگونه توصیف می کنید و اینکه چه جراحی ها و درمان های هورمونی را تا الان داشته اید یا می خواهید داشته باشید.

نسخه اصلی مطلب چالش های ازدواج در زنان مبتلا به سرطان پستان را در سایت دکتر سید محمد رضا حکیمیان بخوانید.

---