مرحلۀ سرطان پستان اطلاعات کلیدی در مورد میزان مهاجم بودن سرطان و اینکه آیا سرطان دچار گسترش شده یا احتمال گسترش آن به دیگر نقاط بدن وجود دارد، ارائه می دهد. سرطان پستان مرحلۀ صفر سرطان غیر مهاجم است. این بدان معنی است که تومور سرطانی به دیگر سلول ها در پستان یا به دیگر نقاط بدن سرایت نکرده است. برخی از پزشکان به سرطان پستان مرحلۀ صفر زیر عنوان پیش سرطان اشاره می کنند. در اغلب موارد کشف سرطان پستان مرحلۀ صفر به صورت تصادفی انجام می شود، مثل مواردی که این کشف بر اثر انجام بیوپسی یا تست تصویربرداری پستان برای بررسی تود ه های دیگر صورت می گیرد. سرطان پستان مرحلۀ صفر معمولاً سبب بروز توده یا علایم دیگر نمی شود. اگرچه سرطان پستان مرحلۀ صفر هنوز کوچک بوده و گسترش نیافته است، برای پیشگیری از گسترش آن به دیگر نواحی بدن در آینده نیازمند انجام درمان است. درمان درست این نوع سرطان به نوع سرطان پستان مرحلۀ صفر مبتلا به زنان بستگی دارد. در صورت درمان بیش از 90% زنان دچار سرطان پستان مرحلۀ صفر بیش از 5 سال یا بیشتر زنده می مانند.
دو نوع سرطان پستان مرحلۀ صفر وجود دارد که در ادامه هر دو نوع توصیف خواهند شد:
تومور های مزبور ممکن است به گره های لنفی مجاور یا دور تر سرایت کرده و یا به دستگاه های دیگر بدن نیز رسیده باشند. دکتر ها ممکن است مراحل را در ادامۀ تقسیم بندی به زیرمجموعه های A و B نیز تقسیم کنند.
سرطان های قرار گرفته در گروه B مهاجم تر از انواع سرطان گروه A هستند، بنابراین سرطان پستان 1B گسترش بیشتری یافته یا بزرگ تر از سرطان پستان مرحلۀ 1A است.
سرطان پستانی که به عنوان کارسینوم لوبولار تشخیص داده می شود معمولاً به دیگر نقاط بدن گسترش پیدا نمی کند. به هر جهت، از آنجا که این نوع سرطان ریسک فاکتوری برای انواع دیگر این بیماری محسوب می شود نیاز به پایش از نزدیک و دقیق دارد.
سرطان پستان وقتی از نوع کارسینوم مجرای شیر باشد می تواند گسترش یابد اما هیچ روش دقیقی برای پیش بینی این موضوع وجود ندارد که یک مورد مشخص از این نوع سرطان گسترش خواهد یافت یا خیر.
در سرطان سینه استیج یک ، با یک سرطان تهاجمی مواجه هستیم که اگر چه کوچک است و تنها به بافت پستان محدود است (استیج 1A) و یا تنها در برخی از گره های لنفاوی یافت می شود (استیج 1B) ، اما قابلیت رشد و تکثیر بالایی دارد. همانطور که گفته شد، وقتی در مورد سرطان سینه استیج صفر صحبت می کنیم، منظورمان توده های خوش خیم موجود در داکت های شیری است نه لوبول ها و نه توده های بدخیم و تهاجمی کوچک. سرطان سینه استیج صفر چقدر شایع است.
بر اساس پایگاه اطلاعاتی پاب مد، در سال 2010، حدود 270 هزار مورد جدید سرطان سینه در آمریکا یافت شده است که از این میان حدود بیست درصد از آن ها به سرطان سینه استیج صفر مبتلا بوده اند.
برای مطالعه بیشتر بخوانید: درمان سرطان پستان در مرحله اولیه
به طور معمول ، سرطان سینه استیج صفر یا کارسینوم مجرای شیری درجا هیچ علائمی ندارد. هر چند ممکن است در برخی از موارد سبب احساس توده های پستانی و خروج ترشحات خونی از نوک پستان شود.
دلیل اصلی ابتلا به سرطان سینه استیج صفر هنوز شفاف نیست هر چند عواملی وجود دارند که می توانند ریسک ابتلا را در افراد بالا ببرند. این عوامل عبارتند از:
علاوه بر این، برخی عوامل مرتبط با سبک زندگی ریسک ابتلا به DCIS را افزایش می دهند که عبارتند از:
در طول سالیان اخیر درمان این نوع غیر مهاجم سرطان پستان منبع ایجاد برخی مناقشات بوده است. از آنجا که DCIS سبب بروز علایمی نمی شود و همیشه نیز گسترش پیدا نمی کند، برخی از زنان بابت درمانی که آن را غیر ضروری یا مضر ارزیابی می کنند دچار نگرانی هستند.
یک مطالعه در سال 2012 به انتقاد های موجود از درمان DCIM اضافه شد وقتی که پی برد هیچ تفاوتی در میزان بقاء بین زنان درمان شده و درمان نشده وجود ندارد. به هر جهت، پزشکان مدافع درمان زودهنگام بر این مبنا بر این عقیده پافشاری می کنند که با توجه به داده های موجود هیچ راهی برای پیش بینی اینکه DCIS مهاجم خواهد شد یا خیر، وجود ندارد.درمان نیازمند ملاحظۀ تاریخچۀ بیمار، درمان های مورد نیاز و اهداف آن و دیگر ریسک فاکتور هایی است که ممکن است وجود داشته باشند یا وجود نداشته باشند. گزینه های درمانی در این مورد شامل موارد زیر است:
همچنین ممکن است برای زنان دارای تاریخچۀ سرطان پستان مرحلۀ صفر انجام پایش توصیه شود. دلیل این موضوع آن است که احتمال دارد این دسته از زنان برای بررسی وضعیت دیگر انواع سرطان به مراقبت از نزدیک نیاز داشته باشند.
نسخه اصلی مطلب سرطان سینه استیج صفر چیست؟ را در سایت دکتر سید محمد رضا حکیمیان بخوانید.