ماستکتومی یکی از روش های جراحی برای برداشتن کامل یا بخشی از بافت پستان است که معمولاً به عنوان یک درمان اصلی برای سرطان پستان یا پیشگیری از آن انجام می شود. این روش ممکن است در شرایط مختلف و با توجه به وضعیت بیمار و مرحله بیماری انتخاب شود. انواع مختلفی از ماستکتومی وجود دارد، از جمله ماستکتومی ساده، ماستکتومی رادیکال و ماستکتومی پیشگیرانه، که هر کدام برای اهداف درمانی خاصی به کار می روند. آگاهی از این روش ها و انتخاب مناسب ترین گزینه می تواند به بهبود روند درمان و کیفیت زندگی بیماران کمک کند.
ماستکتومی انواع مختلفی دارد. آنها عبارتند از:
این عمل جراحی شامل برداشتن کل پستان است اما عضلات زیر پستان و غدد لنفاوی را دست نخورده رها می کند.
این جراحی شامل برداشتن هر دو پستان است. اگر ویژگی های ژنتیکی نشان دهنده خطر بالای سرطان پستان باشند ، معمولاً این جراحی به عنوان یک اقدام پیشگیرانه صورت می گیرد. از این رو به آن ماستکتومی پیشگیرانه نیز گفته می شود.
این عمل جراحی شامل برداشتن کل پستان ، غدد لنفاوی زیر بغل و عضلات دیواره قفسه سینه می باشد.
این عمل که با نام ماستکتومی رادیکال تعدیل شده نیز شناخته می شود شامل برداشتن کامل غدد لنفاوی پستان و زیر بغل توسط جراح است اما عضلات دیواره قفسه سینه دست نخورده باقی می مانند.
این عمل شامل برداشتن بافت پستان و نوک آن توسط جراح است اما پوست را دست نخورده باقی می گذارد. جراح همچنین در حین عمل ، پستان را بازسازی می کند.
این روش نسبتاً جدید است که بر سالم ماندن پوست ، نوک سینه و بافت محیطی پستان تاکید دارد.
انتخاب نوع ماستکتومی به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله اندازه و محل تومور، مرحله سرطان، وضعیت سلامتی بیمار، و سابقه خانوادگی. همچنین پزشک به شرایط فردی مانند تمایل بیمار به حفظ ظاهر پستان، برنامه های بازسازی پستان پس از جراحی، و میزان گسترش سرطان به غدد لنفاوی یا سایر بخش های بدن توجه می کند. در برخی موارد، روش هایی مانند ماستکتومی با حفظ پوست یا حفظ نوک پستان ممکن است برای بیمار مناسب باشد تا ظاهر طبیعی پستان تا حد ممکن حفظ شود.
شایع ترین دلیل انجام ماستکتومی، ابتلا به سرطان پستان یا خطر بالای ابتلا به آن است. در برخی موارد، وجود بیماری های دیگر در پستان نیز ممکن است پزشک را به تجویز یکی از انواع ماستکتومی ترغیب کند. به طور کلی، در شرایط زیر پزشک ممکن است ماستکتومی را پیشنهاد دهد:
در هر یک از این شرایط، ماستکتومی می تواند به عنوان یک روش درمانی مؤثر مطرح شود.
ماستکتومی زمانی انجام می شود که خطر گسترش سرطان پستان بالا باشد یا درمان های کم تهاجمی تر مؤثر نباشند. این روش جراحی اغلب در مواردی مانند سرطان پستان مهاجم، تومورهای بزرگ، سرطان التهابی پستان یا در صورتی که بیمار به دلایل ژنتیکی و خانوادگی در معرض خطر بالای سرطان باشد، توصیه می شود. همچنین ماستکتومی به عنوان یک روش پیشگیرانه برای افرادی که به دلیل جهش های ژنتیکی مانند BRCA1 یا BRCA2 در معرض خطر بالای ابتلا به سرطان پستان هستند، انجام می شود.
امروزه تکنیک های پیشرفته ای برای انجام ماستکتومی وجود دارد که هدف آن ها حفظ ظاهر طبیعی پستان است. در زیر به دو روش نوین اشاره می کنیم:
این تکنیک ها به بیماران کمک می کنند تا علاوه بر درمان مؤثر، ظاهر طبیعی پستان خود را حفظ کنند.
لامپکتومی و ماستکتومی هر دو روش های جراحی برای درمان سرطان پستان هستند، اما تفاوت اصلی آن ها در میزان برداشت بافت است. در لامپکتومی، فقط تومور سرطانی و بخشی از بافت سالم اطراف آن برداشته می شود، به گونه ای که بیشتر بافت پستان حفظ می شود. این روش برای افرادی که تومور کوچک دارند و سرطان به نواحی دیگر گسترش نیافته، مناسب است. در مقابل، ماستکتومی شامل برداشتن کامل پستان است و اغلب برای تومورهای بزرگ تر، سرطان های گسترده تر، یا افرادی که سابقه خانوادگی قوی سرطان پستان دارند، توصیه می شود. انتخاب بین این دو روش به عوامل مختلفی مانند مرحله سرطان، وضعیت سلامتی بیمار و ترجیحات شخصی بستگی دارد.
در دوره بهبودی و مراقبت های پس از ماستکتومی، موارد زیر باید در نظر گرفته شود: