شما بايد هر برنامه براي حاملگي را با روانپزشک خود در ميان بگذاريد. با هم فکري هم، شما ميتوانيد براي کنترل حالات روحي خود در طول حاملگي و پس از تولد نوزاد برنامه ريزي کنيد.
اگر باردار هستيد، بهتر است براي آگاهي از قطع يا ادامه مصرف ليتيوم با روانپزشک خود مشورت کنيد. گرچه ليتيوم از ديگر تثبيت کننده ها بي خطرتر است، اما بايد خطر احتمالي آن براي نوزاد با خطر احتمال بازگشت افسردگي يا شيدايي در شما مقايسه شود. اين احتمال در سه ماه اول بارداري بيشتر است.
پس از گذشت هفته بيست و ششم، ليتيوم بي خطر است. اما اگر ليتيوم مصرف ميکنيد، نبايد به نوزاد شير بدهيد.در طول زمان حاملگي، تمام کساني که با اين موضوع در رابطه اند شامل: پزشک متخصص زنان- ماما- پزشک خانواده روانپزشک و پرستار روانپزشک- بايد با هم در ارتباط باشند.
درمان يک دوره افسردگي يا شيدايي
دوره افسردگي
داروهاي افسردگي معمولا بايد به داروهاي تثبيت کننده خلقی اضافه شود. متداول ترين اين داروهاSSRIs (مهار کننده هاي جذب سروتونين) است.
اين داروها بر يک ماده شيميايي در مغز به نام سروتونين تاثير گذاشته و به نظر ميرسد که با مصرف اين دارو نسبت به داروهاي ديگر احتمال تغيير خلق به حالت شيدايي کمتر است. داروي قديمي ضد افسردگي تري سيکليک به علت نداشتن اين خصوصيت توصيه نميگردد.
در صورتي که شما به تازگي يک دوره شيدايي داشته و يا اختلال خلق تناوبي سريع را تجربه کرده ايد، داروهاي ضد افسردگي ممکن است منجر به بازگشت حالت شيدايي شوند. در اين حالت بهتر است سطح داروي تثبيت کننده را افزايش داده و از داروهاي ضد افسردگي استفاده نکرد. داروهاي ضد افسردگي پس از 2 تا 6 هفته استفاده باعث بهبود حالت خلقي ميشوند، اما خواب و اشتها زودتر بهبود پيدا ميکند. مصرف اين دارو بايد حداقل 8 هفته پس از بهبود افسردگي ادامه پيدا کند و سپس بايد به آرامياز مقدار آنها کاسته شود.
حتي پس از بهبودي بهتر است همواره اين قرصها را با توجه به نظر روانپزشک همراه داشته باشيد. اگر خيلي زود مصرف قرصها را ترک کنيد، احتمال عود افسردگي در شما زياد است. اگر شما به يکباره مصرف را قطع کنيد، ممکن است دچار علايم ترک (Withdrawal ) شويد.
در صورتي که دوره شيدايي را تجربه کرديد، نبايد داروهاي ضد افسردگي را براي مدت طولاني مصرف کنيد.
متوقف کردن نوسانات خلقي خود درماني
تحت نظر گرفتن رفتار شحصي
نشانه هاي تغيير حالت خود را ياد بگيريد تا بتوانيد در موقع مناسب کمک بگيريد. با اينکار شما ميتوانيد از بروز کامل عارضه و يا بستري شدن در بيمارستان اجتناب کنيد. نوشتن حالات روحي روزانه ميتواند به شما در اين کار کمک کند.
اطلاعات
تا ميتوانيد در مورد بيماري تان و آنچه براي درمان آن مفيد است اطلاعات کسب کنيد.
استرس(تنش)
از شرايط تنش زا بپرهيزيد. پرهيز کامل از تنش غير ممکن است بنابر اين بهتر است ياد بگيريد چگونه اين شرايط را کنترل کنيد. شما ميتوانيد از طريق CD يا DVD و يا گروهاي تمدد اعصاب و يا پيشنهادهاي روانشناسان به استرس خود غلبه کنيد.
روابط اجتماعي
افسردگي يا شيدايي ميتوانند اثرات نامطلوبي بر دوستان و خانواده داشته باشد. شما ممکن است مجبور به بازسازي روابط تان بعد از يک دوره افسردگي يا شيدايي بشويد.داشتن حداقل يک نفر که بتوانيد به او اعتماد کنيد بسيار مفيد است. دوستان و خانواده نياز دارند بدانند که چه اتفاقي براي شما ميافتد و آنها چه کاري ميتوانند براي شما انجام دهند.
فعاليت
سعي کنيد زندگي، کار، استراحت و روابطتان با دوستان و خانواده را متعادل کنيد. در صورتي که شما بيش از اندازه مشغول باشيد ممکن است دچار دوره شيدايي شويد.مطمين باشيد که زمان کافي براي استراحت داريد. در صورتي که شما بيکار هستيد به دنبال گذراندن يک دوره اموزشي و يا کار داوطلبانه که وابستگي با بيماري رواني ندارد باشيد .
ورزش
20 دقيقه ورزش ، سه بار در هفته براي بهبود شرايط روحي مفيد است.
تفريح
به طور مرتب کارهايي انجام دهيد که شما را شاد کرده و به زندگي شما معنا ميبخشد.
ادامه درمان
ممکن است شما بخواهيد قبل از اينکه دکتر دستور قطع دارو بدهد ، از ادامه مصرف خودداري کنيد. متاسفانه اينکار اغلب به بازگشت دوره ها منجر ميشود. با دکتر و خانواده خود هنگاميکه بهبود يافتيد در اين مورد صحبت کنيد.
افسردگي
دانستن اينکه به افراد بسيار افسرده چه بگوييم سخت است. آنها همه چيز را از ديدگاه منفي ميبينند و قادر نيستند بگويند از شما چه ميخواهند.آنها ممکن است زودرنج و گوشه گير باشند اما در همان حال به کمک شما نياز دارند. آنها ممکن است نگران باشند ولي نخواهند يا نتوانند که نصيحت شما را بپذيرند.
سعي کنيد در حد امکان صبور باشيد و آنان را درک کنيد.
شيدايي
در شروع يک دوره شيدايي، شخص شاد و پرانرژي به نظر ميرسد. هرچند که اينگونه هيجانات منجر به بدتر شدن شرايط روحي آنان ميگردد. بنابراين سعي کنيد آنان را متقاعد کنيد که کمکشان نماييد و به آنان در مورد بيماري شان توضيح دهيد.
کمک به شخص محبوبتان براي بهبودي
اطلاعات بيشتري در مورد اختلالات دوقطبي پيدا کنيد. همراهي شما با بيمار در جلسات روانپزشکي بسيار موثر خواهد بود.
از خودتان مراقبت کنيد
به خودتان زمان و فضا ي کافي براي تجديد قوا بدهيد . مطمين باشيد که زمانهايي براي خودتان و گذراندن با دوستانتان اختصاص داده ايد. در صورتي که دوست يا فاميل شما در بيمارستان است، مدت نگهداري از انها را با ديگران تقسيم کنيد. شما به دوستتان وقتي خسته نيستيد بهتر ميتوانيد کمک کنيد.
در مواقع اضطراري
در شيدايي شديد، شخص ممکن است حالت خصمانه ، بدگماني به خود گرفته و يا به صورت لفظي ويا فيزيکي درگير شود.
در افسردگي شديد، شخص ممکن است تصميم به خودکشي بگيرد.
در صورتي که متوجه شديد که آنها:
با نخوردن و نياشاميدن کاملا از خود غافل شده اند
خود يا ديگران را در شرايط خطرناک قرار ميدهند.
از آزار دادن يا کشتن خود حرف ميزنند.
سريعا براي آنان از مراکز درماني کمک بخواهيد. نام و شماره يک شخص متخصص قابل اعتماد را داشته باشيد. گاهي بستري کوتاه مدت در بيمارستان لازم است.
مراقبت از کودکان
در صورتي که شما شيدا يا افسرده هستيد، به طور موقت نميتوانيد از کودکانتان مراقبت کنيد. در اين مدت همسر يا فرد ديگري از خانواده بايد اين وظيفه را به عهده بگيرد.
بهتر است در دوران بهبودي در اين مورد تصميم گيري کنيد.
ممکن است بچه شما هنگاميکه شما سالم نيستيد احساس نگراني و سر در گمي کند. اين موضوع را از رفتارشان نيز ميتوان فهميد.
براي بچه ها بسيار مفيد خواهد بود اگر بزرگترها ي آنان حساس و فهيم بوده و بتوانند با خونسردي و سازگاري به مشکلات آنها پاسخ دهند. بزرگترها ميتوانند به آنان بفهمانند که چرا پدر يا مادر آنها رفتار متفاوتي دارد. سوالات انها بايد با خونسردي، به درستي و به زباني که متوجه شوند پاسخ داده شود. آنها احساس بهتري خواهند داشت اگر به برنامه عادي زندگي شان بازگردند
علل وعلائم اختلال دوقطبی: قسمت دوم
علائم شیدائی اختلال دوقطبی: قسمت سوم
درمان اختلال دو قطبی: قسمت چهارم
درمان اختلال دو قطبی: قسمت پنجم
افسردگی آتیپیک atypical depression or Hysteroid dysphoria
نسخه اصلی مطلب اختلال دو قطبی و حاملگی را در سایت دکتر محمد والی پور بخوانید.