ستون مهره های گردن دارای هفت مهره است که قابلیت حرکت کردن را دارند و موجبات حرکت گردن به اطراف را فراهم می آورد. گردن به دلیل بافت نرم و قابل انحنا بودن به راحتی در هنگام مواجه با حوادث، آسیب می بیند و صدمه دیدن گردن باعث قطع شدن جریان خون و آسیب به نخاع می شود. گردن درد میتواند به دلایل مختلفی بروز کند که از اصلی ترین علت های گردن درد میتوان به دیسک گردن و آتروز اشاره کرد. این دو تفاوت زیادی با یکدیگر دارند. ستون فقرات از استخوان هایی به نام مهره ساخته شده است و به مواد ژله ای بین هر دو مهره، دیسک گفته می شود.

به مرور زمان، مفاصل و دیسک ها بر اثر استفاده زیاد فرسوده یا ملتهب می شوند. دیسک گردن بر اثر التهاب مفاصل به وجود می آید و موجب آرتروز گردن می شود. آرتروز، ساییدگی و فرسودگی کلی مفاصل می باشد که منجر به تحلیل رفتن دیسک ها و مفاصل می شود. این دو شرایط ممکن است شبیه به هم به نظر برسند؛ اما ناشی از عوامل مختلفی هستند و آرتروز گردن با دیسک گردن پیامدهای متفاوتی دارند.

علل آرتروز گردن

علت ممکن است آسیب قبلی باشد که منجر به بی ثباتی و متعاقباً ساییدگی و پارگی ناشی از بارگذاری نادرست مزمن شده است. بااین حال، این مورد به ندرت اتفاق می افتد. در بیشتر موارد، این امر صرفاً ناشی از ساییدگی و پارگی است. از سن ۶۰ سالگی، ۷۰ درصد از زنان و ۸۵ درصد از مردان علائم ساییدگی و پارگی در ستون فقرات گردنی دارند که با اشعه ایکس قابل مشاهده است؛ اما این علائم لزوماً منجر به علائم نمی شوند.

استئوآرتریت مفاصل مهره ای در ابتدا منجر به التهاب دردناک این مفاصل با کشش واکنشی در عضلات گردن و کاهش تحرک می شود. در مرحله بعدی، ستون فقرات گردنی به آرامی سفت می شود. فشردگی ریشه های عصبی مربوط به استخوان یا دیسک (ناحیه ای که اعصاب از نخاع خارج می شوند) نیز می تواند باعث درد گردن، درد تشعشع، اختلالات حسی و فلج در بازو شود.

علل دیسک گردن

دیسک گردن نتیجه افزایش سن و ساییدگی ستون فقرات است که از سن ۲۰ سالگی شروع می شود. فراوانی این بیماری تا سن ۴۵ سالگی به طور مداوم افزایش می یابد و سپس دوباره تا حدودی کاهش می یابد. کار فیزیکی سنگین، استرس نامناسب و عوامل ژنتیکی این فرایندهای فرسودگی و تغییرات دژنراتیو را به ارمغان می آورد. عوامل خطر اضافی مانند سیگارکشیدن نیز نقش مهمی دارند.

ترک هایی در حلقه فیبری خارجی دیسک بین مهره ای (آنولوس فیبروزوس) ایجاد می شود، به طوری که قطعات بافت می توانند از داخل دیسک بین مهره ای (نوکلئوس پالپوزوس) به کانال عصبی فرار کنند. این قطعات دیسک اکنون می توانند اعصاب یا نخاع را فشرده کرده و علائم مربوطه را ایجاد کنند. مکانیسم های ترمیم خود بدن در خود فضای دیسک بین مهره ای انجام نمی شود، به همین دلیل است که انحطاط پیشرفته دیگر نمی تواند خودبه خود بهبود یابد.

علائم آرتروز گردن

تشخیص در ابتدا بر اساس علائم توصیف شده توسط بیمار قابل مشکوک است. بیمار محدودیت حرکتی دردناک در ستون فقرات گردنی را توصیف می کند که گاهی با تمایل به سردرد همراه است. گاهی اوقات احساس ضعف در بازو یا اختلالات حسی در ناحیه انگشتان دست وجود دارد. معاینه محدودیت حرکت را تأیید می کند. مفاصل مهره ای به فشار حساس هستند و گاهی اوقات می توان آنها را به صورت ضخیم لمس کرد. معاینه عصبی بازوها و دست ها می تواند نشان دهنده ضعف عضلانی و اختلالات حسی باشد. محل دقیق آرتروز در ستون فقرات گردنی اغلب بر اساس علائم و نتایج معاینه قابل تعیین است. در مورد علائم بارز یا علائمی که به درمان مقاوم هستند، می توان از روش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا تصویربرداری تشدید مغناطیسی نیز استفاده کرد.

علائم دیسک گردن

دیسک در ستون فقرات گردنی اغلب باعث درد در گردن و بازو می شود. درد مشخصه رادیکولار (نشئت گرفته از ریشه های عصبی) بسته به ریشه عصبی آسیب دیده، بیماران برای مثال، یک درد معمولی را توصیف می کنند که به انگشت شست، انگشت میانی یا فقط انگشت کوچک تابش می کند. درد رادیکولار بازو می تواند با ازدست دادن قدرت و حساسیت همراه باشد. چنین شکست هایی نشانه فشرده سازی قابل توجه یک عصب است. ریشه های عصبی به مناطق بسیار معمولی اختصاص داده شده است. هر عصب ناحیه خاصی برای درد و اختلالات حسی دارد و ماهیچه های مختلف را تأمین می کند.

تشخیص آرتروز و دیسک گردن

برای تشخیص علت گردن درد شما و تعیین نوع دقیق بیماری، پزشک با بررسی سابقه پزشکی و علائم بیماری و انجام برخی آزمایش های تصویربرداری، به منبع درد گردن پی می برد. از جمله روش های تشخیص علت گردن عبارتند از:

• انجام تست عصبی جهت بررسی قدرت دست ها و بازوها
• ام آر آی
• سی تی اسکن

درمان آرتروز گردن

اولین نکته در درمان دیسک و آرتروز گردن، مراجعه به یک پزشک است. تمامی درمان ها با توجه به وضعیت سلامتی و شرایط شما و پس از بررسی های لازم توسط وی انجام می شود. ازآنجایی که آرتروز گردن همیشه علائم بارزی ندارد، در این شرایط پزشکان ضرورتی برای شروع درمان نمی دانند. به محض بروز علائم و مزمن ‎شدن آنها لازم است که درمان های محافظه کارانه زیر انجام شوند:

• فیزیوتراپی در قالب ماساژدرمانی، سرما و گرمادرمانی یا استفاده از امواج فراصوت
• مصرف داروهای خوراکی
• تزریق داروهای استروئیدی
• استفاده از بریس گردن

این بیماری معمولاً در افراد مسن به شکل مزمن بروز می کند و حالت پیشرونده ندارد. به همین‎دلیل، انجام جراحی برای درمان آرتروز گردن، فقط در موارد نادر انجام می شود. هدف از جراحی نیز صرفاً کاهش فشار بر روی نخاع و اعصاب به کمک قرار دادن ایمپلنت یا ادغام مهره ها است.

درمان دیسک گردن

برای درمان دیسک گردن، در مراحل اولیه از فیزیوتراپی، روش های کنترل درد و مصرف داروهای خوراکی تحت نظر پزشک استفاده می شود که اگر مؤثر واقع نشدند احتمالاً برای تزریق داروهای ضدالتهاب استروئیدی در مفاصل ستون فقرات توسط متخصص بیهوشی اقدام می شود. جراحی گزینه آخر و فقط زمانی انجام می شود که درد ناشی از دیسک گردن باعث ایجاد اختلال شدید در زندگی بیمار شده باشد.

تفاوت علائم آرتروز گردن و دیسک گردن

این دو بیماری تفاوتهای اندکی دارند، مثلاً آرتروز گردن با علائم خاصی مثل بی حسی در پا یا کف پا، سر درد و حرکت کند دست نیز همراه است. دیسک گردن هم با علائم درد در پشت گردن و سر، گزگز و بی حسی دست و خواب رفتگی آن و نیز درد بین دو کتف همراه است. با این حال بر اساس علائم نمی توان تفاوت آرتروز و دیسک گردن را دقیق تشخیص داد.

تفاوت ریسک ابتلا به آرتروز گردن و دیسک گردن

آرتروز گردن بیشتر در افراد بالای 40 سال با درجات مختلفی بروز می کند. این بیماری در مردان شایع تر از زنان است. دیسک گردن نیز در در 60 درصد از افراد بالای 40 سال با درجات مختلف دیده می شود. برخلاف آرتروز که معمولاً در سنین بالا رخ می دهد دیسک گردن در 25 درصد از افراد زیر 40 سال و در دهه 30 نیز رخ می دهد.

تفاوت درمان دیسک گردن با آرتروز گردن

هر چند می توان هر دو بیماری را با دارو، استراحت، تغییر سبک زندگی و روشهای فیزیوتراپی تحت درمان قرار داد؛ اما بین درمان این دو تفاوتهایی نیز وجود دارد. برای دیسک گردن ممکن است تخریب دیسک تا حدی باشد که برای کاهش درد بیمار چاره ای جز جراحی تعویض دیسک نباشد. دردهای آرتروزی برخلاف دیسک گردن به جراحی نیازی ندارند و با فیزیوتراپی کاهش می یابند. آرتروز گردن برخلاف دیسک گردن که کاملاً قابل درمان است، هیچ درمان قطعی ندارد و فقط به کمک فیزیوتراپی می توان از پیشرفت بیماری و علائم آن کاست.

تفاوت عوارض دیسک گردن و آرتروز گردن

دردهای ناشی از دیسک گردن، شدیدتر از دردهای آرتروز است چون بیرون زدگی دیسک فشار زیادی به ریشه های عصبی و نخاع وارد می کند. همچنین این بیماری می تواند باعث بروز درد در کمر و باسن نیز شود. آرتروز علاوه بر ایجاد التهاب و سخت کردن حرکات گردن و مهره های آن، ممکن است زائده های استخوانی ایجاد کند. این زائده ها به اعصاب اطرافشان فشار وارد کرده و باعث تشدید درد و بی حسی دست و پا می شوند.

تفاوت آرتروز گردن با دیسک گردن در چیست؟

ستون مهره های گردن دارای هفت مهره است که قابلیت حرکت کردن را دارند و موجبات حرکت گردن به اطراف را فراهم می آورد. گردن به دلیل بافت نرم و قابل انحنا بودن به راحتی در هنگام مواجه با حوادث، آسیب می بیند و صدمه دیدن گردن باعث قطع شدن جریان خون و آسیب به نخاع می شود. گردن درد میتواند به دلایل مختلفی بروز کند که از اصلی ترین علت های گردن درد میتوان به دیسک گردن و آرتروز اشاره کرد. این دو تفاوت زیادی با یکدیگر دارند. ستون فقرات از استخوان هایی به نام مهره ساخته شده است و به مواد ژله ای بین هر دو مهره، دیسک گفته می شود. به مرور زمان، مفاصل و دیسک ها بر اثر استفاده زیاد فرسوده یا ملتهب می شوند. دیسک گردن بر اثر التهاب مفاصل به وجود می آید و موجب آرتروز گردن می شود. آرتروز، ساییدگی و فرسودگی کلی مفاصل می باشد که منجر به تحلیل رفتن دیسک ها و مفاصل می شود. این دو شرایط ممکن است شبیه به هم به نظر برسند؛ اما ناشی از عوامل مختلفی هستند و آرتروز گردن با دیسک گردن پیامدهای متفاوتی دارند.

نسخه اصلی مطلب تفاوت آرتروز گردن با دیسک گردن در چیست؟ را در سایت دکتر سلمان فلاح بخوانید.

---