به طور معمول، پوست در برابر عفونت به عنوان یک سد مؤثر و محافظ عمل می کند. با این حال ممکن است هرگونه آسیب دیدن یا شکستن لایه های سطحی پوست، به قارچ ها اجازه دهد که باعث بروز عفونت شوند. عفونت قارچی یک بیماری پوستی است که توسط قارچ ایجاد می شود. میلیون ها گونه قارچ وجود دارد که در خاک، روی گیاهان، روی سطح خانه و روی پوست شما زندگی می کنند. حدود نیمی از قارچ ها مضر هستند که اگر روی پوست بنشینند می توانند باعث عفونت قارچی شوند. هنگامی که شرایط برای رشد و تکثیر قارچ ها مطلوب باشد، قارچ ها بیماری زا و یا مستعد ایجاد بیماری می شوند. شرایط گرم و مرطوب، شرایط بهداشتی ضعیف و یا لباس های تنگ می توانند باعث ایجاد شرایطی مناسب برای رشد و تکثیر قارچ ها شوند. این بثورات می توانند در هر نقطه ای از بدن ظاهر شوند. قارچ پوستی غالباً از طریق تماس مستقیم از فردی به فرد دیگر یا از حیوان به انسان منتقل شده و منجر به مشکلات پوستی مانند بثورات قرمز رنگ یا تاول می شود. در ادامه به روشهای درمان قارچ پوستی پرداخته میشود.

علل قارچ پوست

• آسیب دیدن سیستم ایمنی تعادل طبیعی بین ارگانیسم های پوست را از بین می برد و در نتیجه یک نوع از آنها می تواند رشد و تکثیر بیش از حد داشته باشد. شرایط جوی مناطق گرمسیری محیطی ایده آل برای قارچ ها است؛ چرا که قارچ ها بهترین رشد را در ناحیه های گرم و مرطوب دارند.
• ممکن است در اثر مصرف کردن آنتی بیوتیک باکتری های طبیعی کنترل کننده رشد قارچ ها (مخمرها) از بین بروند و عفونت قارچی ایجاد شود.
• برخی به لحاظ ژنتیکی استعداد ابتلا به عفونت های قارچی پوستی را دارند.
• چاقی احتمال بروز عفونت های قارچی را افزایش می دهد؛ چون افراد دارای اضافه وزن چین های پوستی بیشتری دارند که رشد قارچ ها را تسهیل می کند.
• عفونت یا آسیب دیدگی های قبلی پوست و ناخن
• رعایت نکردن بهداشت
• تماس مستقیم با افراد، حیوانات، خاک یا دیگر اشیاء آلوده به درماتوفیت ( بیماری قارچی )
• تماس مداوم با آب

علائم قارچ پوست

• عفونت قارچی اغلب به عنوان ظاهری خشن و گاهی اوقات خونریزی دار در پوست ظاهر می شود.
• عفونت قارچی ممکن است به عنوان یک شکل دایره ای در اندازه های مختلف ظاهر شود با این وجود، عفونت های قارچی ممکن است همیشه ضایعات دایره ای شکل را ایجاد نکنند؛ اما سبب تیره شدن و قرمزی پوست با پوسته پوسته شدن و سفید شدن می شود.
• اغلب اوقات، منطقه آسیب دیده می خارد و گاهی اوقات مرطوب است یا بوی بد دارد.
• برای افرادی که دارای عفونت قارچی طولانی مدتی هستند، رنگ پوست تیره ایجاد می شود و زمانی که زمانش می گذرد و زیاد می شود، معمولاً به پوست های اطراف گسترش پیدا می کند.

افراد مستعد ابتلا به قارچ پوستی

شما در معرض خطر ابتلا به یک قارچ پوست هستید اگر:

• سیستم ایمنی ضعیفی توسط Hiv / AIDS یا سرطان دارید.
• سابقه عفونت پوستی دارید.
• سطح بالای قند خون یا دیابت کنترل نشده دارید.
• استروئید مصرف می کنید.
• یک دوره از آنتی بیوتیک دارید.
• چاق هستید یا اضافه وزن دارید.

انواع قارچی پوستی

عفونت درماتوفیت

این عفونت پوست، ناخن و مو را درگیر می کند که به طور کلی به 5 دسته تقسیم می شود:

• قارچ پای ورزشکار

این عفونت قارچی باعث می شود که پوست بین انگشتان پا، خارش دار، خشک، پوسته پوسته و قرمز گردد. در برخی مواقع، موجب ایجاد تاول و ترک خوردن پوست خواهد شد. اکثر افراد، در استخرهای شنا و سونا به این نوع عفونت قارچی مبتلا می شوند. اگر شما پس از تماس با پوست آلوده، دستان خود را نشویید، این آلودگی می تواند به دستانتان منتقل شده و در چین های کف دست و بین انگشتان دست منتشر شود.

• قارچ ناخن

در این نوع عفونت، ناخن بدشکل، ضخیم و به راحتی خرد می شود. این عارضه معمولاً با عفونت پای ورزشکار همراه است.

• قارچ کشاله ران

علائم این عفونت با خارش پوست و بثورات پوستی قرمز در کشاله ران و مناطق اطراف آن همراه است. این عفونت معمولاً در افرادی که زیاد عرق می کنند، دیده می شود.

• قارچ بر روی بدن

این عفونت از حیوانات اهلی منتقل خواهد شد. غالباً در مناطقی از بدن مانند شکم، دست و یا پا ایجاد می شود. علائم این عفونت شامل تکه های مسطح و حلقه ای قرمز رنگ است که می تواند رشد کرده و در سطح پوست افزایش یابد. این حلقه ها در لبه پوسته دار و در مرکز مسطح هستند.

• قارچ پوست سر

این عفونت در خردسالان شایع تر است. از فردی به فرد دیگر انتقال می یابد و باعث ریزش مو و التهاب مناطق آسیب دیده می شود.

عفونت قارچی مخمر

یکی دیگر از عفونت های قارچی پوست به دلیل عفونت مخمر اتفاق می افتد. این عفونت به 3 دسته تقسیم می شود:

• عفونت لمسی

این عفونت ناشی از قارچ کاندیدا آلبیکنس است که بر روی پوست و دستگاه گوارش زندگی می کند. این عفونت کشاله ران، زیر بغل، زیر سینه و چین های پوستی را درگیر خواهد کرد. علائم این عفونت با درد، خارش، لکه های سفید- زرد همراه است.

• پیتریازیس رنگارنگ

ابتلا به این عفونت باعث ایجاد لکه های تیره بر روی پوست روشن و لکه های روشن بر روی پوست تیره، خواهد شد. این عفونت بیشتر در نوجوانان و جوانان دیده شده است.

• برفک

برفک می تواند دهان، زبان، واژن و دیگر مناطق مرطوب و چین های پوست را درگیر کند. عفونت برفکی، تکه های سفید رنگ کوچکی هستند که یک علامت قرمز را به جا می گذارند. در افراد بزرگسال، برفک واژن می تواند باعث خارش و ترشح غلیظ و سفید رنگ شود.گاهی برفک در دهان نوزادان مشاهده خواهد شد.

تشخیص قارچ پوستی

معمولاً عفونت های قارچی بر مبنای تاریخچه پزشکی بیمار و معاینه فیزیکی تشخیص داده می شوند. لکه ها و ضایعات عفونت های قارچی منحصربه فرد بوده و معمولاً با یک معاینه فیزیکی ساده قابل شناسایی هستند. همچنین پزشک از یک نور فرابنفش استفاده می کند تا لکه ها را واضح تر ببیند. به علاوه، ممکن است او برای تأیید تشخیص، دستور به کشت قارچ یا نمونه برداری (از طریق تراشیدن سطح پوست ضایعه) بدهد.

داروی قارچ پوستی

درمان عفونت قارچی می تواند دشوار باشد. پزشک و بیمار درمان اختصاصی این عفونت را بر اساس موارد زیر تعیین می کنند:

• سن، سلامت عمومی و تاریخچه پزشکی فرد
• وسعت بیماری
• محل قارچ پوستی
• توانایی فرد در تحمل دارو ها، فرایند ها و درمان های خاص
• انتظارات فرد از دوره بیماری
• نظر و ترجیح بیمار

عفونت قارچی سر (تینئا کپیتیس) یا عفونت ناخن (تینئا اونگویوم) به سختی درمان شده و بیمار باید به مدت چندین هفته دارو های ضد قارچ خوراکی مصرف کند. برخی افراد به درمان طولانی تر نیازمند هستند. درمان عفونت قارچ پوستی سر می تواند شامل استفاده از یک شامپوی خاص جهت کمک به از بین بردن قارچ ها باشد.

در صورت ابتلا به کریون، آبسه ثانویه یا عفونت باکتریایی پزشک می تواند دارو های دیگری از جمله استروئیدها را با هدف کاهش تورم برای بیمار تجویز کند. درمان عفونت قارچ پوستی بدن، کشاله ران و پا معمولاً با داروهای ضد قارچ خوراکی و موضعی انجام می شود. طول مدت درمان به محل عفونت بستگی دارد.

پماد درمان قارچ پوستی

پماد ها و کرم های زیر می توانند در درمان قارچ به شما کمک نمایند:

• پماد، کرم، ژل یا شامپو سیکلوپیروکس (لوپروکس، پنلاک)
• پماد، کرم، ژل یا شامپو کتوکونازول
• پماد، لوسیون یا شامپو 5/2 درصد سلنیوم سولفید (سلسون)
• داروی قارچ پوستی
• قرص های فلوکونازول (دیفلوکان) یا محلول خوراکی
• قرص، کپسول یا محلول خوراکی ایتراکونازول (Onmel، Sporanox)

از آنجایی که قارچ می تواند مادام العمر بر روی پوست بدن زندگی کند، بروز مجدد قارچ های پوستی امکان پذیر است. در صورت بروز مجدد عفونت، فرایند درمانی بیمار باید تکرار شود

آیا قارچ پوستی خطرناک است؟

بیماری های پوستی که ریشه ی اغلب آنها از قارچ باشد خطرناک نیستند و طول درمان بسیار کوتاهی دارند؛ اما این مسئله باعث نمی شود تا شما برای درمان آن اقدامی نکنید؛ چرا که همین عارضه ی ساده می تواند به شکل عفونت در آمده و وارد خون شده و جان شما را به خطر بیندازد.

روش های پیشگیری از قارچ پوستی

1. بعد از حمام کردن، پوستتان را خوب خشک کنید.
2. جوراب های نخی بپوشید.
3. لباس های گشاد و نخی بپوشید.
4. حوله، شانه و برس مخصوص به خود داشته باشید.
5. پاهایتان را بعد از شستن، به خوبی خشک کنید.
6. هنگامی که عفونت قارچی از بین رفت، ملحفه و لباس هایتان را بشویید.
7. اگر فردی در خانواده ، درگیر عفونت قارچی پوست سر بوده، بالش، کلاه، شانه و قیچی موی سر او را ضدعفونی کرده و یا دور بیندازید.
8. در استخرهای شنا، دمپایی پلاستیکی بپوشید.
9. هر 2 تا 3 روز یک بار، کفش های خود را تعویض کنید (برای جلوگیری از عفونت قارچی پای ورزشکار).
10. اگر به بیماری دیابت مبتلا هستید، مقدار قند خونتان را کنترل نمایید.

نسخه اصلی مطلب قارچ پوستی چیست ؟ آیا قارچ پوستی خطرناک است؟ را در سایت دکتر علیرضا واعظ شوشتری بخوانید.

---