بطور کلی درمان جراحی دیسک گردن توسط تکنینک های متفاوتی انجام می شود. دو روش انجام متداولی که وجود دارد شامل روش قدامی یا روش از جلو و روش خلفی و یا روش جراحی از عقب گردن است. هر کدام از این روش ها در جاهای خاصی کاربرد دارد و به این صورت است که جراح انتخاب می کند با توجه به شرایط بیمار کدام مورد مناسب است.

عوارض جراحی دیسک گردن

بطور معمول جراحی دیسک گردن از جلو انجام می شود و جراحان ماهرتر معمولا جراحان مغز و اعصاب هستند که توانایی کار با میکروسکوپ را دارند. به همین دلیل احتمال عوارض بسیار کم است. اما گاهی به علت مراجعه دیر هنگام بیماران و اثر فشاری دیسک بر روی نخاع التهاب و هایپرسیگنال نخاعی بوجود می آید که معمولا علائمی را برای بیمار ایجاد می کند و جراحی این بیماران ممکن است پر ریسک تر باشد. عوارض می تواند شامل موارد زیر شود:

• زخم
• صدمه به عروق و یا تراشه و مری
• عوارض حرکتی یا حسی
• تغییرات صدا که عموما موقتی است
• درد سرویکال
• سرگیجه
• عفونت
• بیماری پیشرفته و اثر فشاری از دوطرف گردن
• تعدد دیسکوپاتی گردن
• انواع opll

وجود این عوارض در دست جراحان توانمند که میکروسرجری انجام می دهند، معمولا نادر است ولی بیمارانی که تاخیر در انجام جراحی دارند، به علت تغییرات سیگنال در نخاع عوارض غیر قابل برگشت برایشان ایجاد می شود. لذا از تاخیر درانجام جراحی های دیسک گردن بپرهیزید.

مراقبت پس از جراحی

پس از جراحی حرکت گردن باید محدود شود، زیرا بهبود کامل عضلات و بافت های دیگر چند هفته زمان می برد. همچنین حرکات دیگر نیز باید با احتیاط انجام شوند، به خصوص اگر تکرار شونده یا ناگهانی باشند. با این حال به طور کلی بالا رفتن از پله ها به صورت یکی یکی، یا تکیه بر سینک و شستن صورت یا مسواک زدن بی خطر است. بیشتر افراد مجاز هستند در هفته های اول بهبودی اجسام تا وزن 3.5 کیلوگرم را بلند کنند، البته به گونه ای که اجسام در نزدیک بدن نگه داشته شوند و حرکت به صورت تکراری نباشد. بالا بردن سر منع می شود، پس در هنگام انجام کارهای ساده مانند پانسمان کردن خودتان و غذا خوردن باید احتیاط کرد.

همچنین ممکن است لازم باشد از بریس گردن استفاده کنید. بریس های گردنی از رایج ترین بریس های نخاعی هستند که پزشک آن ها را ارتز تجویز می کند.

بریس سومی (SOMI) از بهترین انواع بریس های گردنی جهت مراقبت پس از جراحی دیسک گردن است و یک تکیه گاه سفت و سخت است که خم شدن و کشش را محدود می کند، ثبات خفیف داخلی (به طرفین) را فراهم می کند و تا حدی چرخش را محدود می کند. طراحی آن باعث می شود تا بیمار در حالت خوابیده بماند.

دستگاه بی حرکتی استرنو اکسیپیتال فک پایین (SOMI)

سومی یک بریس سخت است که گردن را در راستای ستون فقرات قرار می دهد. این بریس با جلوگیری از حرکت سر و گردن، از گردن شما حمایت می کند. این سطح بی تحرکی باعث می شود تا ساختارهای آسیب دیده در گردن شما سریعتر بهبود یابند.

• بخش استرنال: بزرگترین قسمت بریس با میله های شانه ای که روی شانه ها قرار گرفته است. تسمه های پشت باید متقاطع و بر روی قسمت پایین استرنال (که از استرنوم به معنی جناغ گرفته شده است) چسبانده شوند. مطمئن شوید که این بندها همیشه محکم هستند. این ها یک پایه خوب برای بریس فراهم می کند.
• قطعه اکسیپیتال: این قسمت در قاعده جمجمه یا پس سری قرار می گیرد. میله های نعل اسبی در کانال های که در قسمت جلویی جناغ است، قرار می گیرند. هنگام بریس به درستی استفاده شده است که پد شبیه ماه نیمه، به سمت پایین باشد. این پد باید آزادانه روی میله نعل اسبی بچرخد.
• قطعه چانه (فک پایین): این قسمتی از بریس است که از خم شدن گردن جلوگیری می کند. فشار کافی بر روی این قطعه برای حمایت از سر در موقعیتی که پزشک تجویز کرده است، ضروری است. قطعه چانه باید در برابر چانه قرار گیرد و سر روی فنجان اکسیپیتال (تکیه گاه سر) قرار گیرد. همچنین می توانید این قطعه چانه را در صورت نیاز بالا یا پایین تنظیم کنید تا برای نشستن، ایستادن و دراز کشیدن مناسب باشد.

بریس SOMI همچنین ممکن است در ناپایداری آتلانواکسیال ناشی از آرتریت روماتوئید یا شکستگی قوس عصبی C2، برای کنترل خم شدن در مفصل آتلانواکسیال و مفصل C2-C3 استفاده می شود. خم شدن یا کشش را به میزان 75درصد، خم شدن جانبی را 35درصد و چرخش را 65 درصد محدود می کند.

• ملاحظات خاص

مانند همه بریس های ستون فقرات ، بریس های گردنی نیز در هنگام استفاده طبق دستور پزشک موثرتر هستند. همچنین باید با یک متخصص ارتوپدی که بریس های ستون فقرات را طراحی و تنظیم می کند، کار کنید. اگر در مورد نحوه پوشیدن و مراقبت از بریس سوالی دارید، از پرسیدن آن دریغ نکنید.

نسخه اصلی مطلب لزوم استفاده از بریس سومی پس از جراحی گردنی را در سایت دکتر بیژن فروغ بخوانید.

---