سندرم گیرافتادگی شانه ، زمانی رخ می دهد که بافت های نرم مفصل شانه و اطراف آن به طور مکرر توسط استخوان های اطراف فشرده شوند . این مشکل به طور معمول هنگامی اتفاق می افتد که بازو حدودا تا نیمه در بالای سر قرار گیرد . در این مقاله به بررسی سندرم گیرافتادگی شانه می پردازیم .سندرم گیرافتادگی شانه می تواند توانایی شما را در بلند کردن بازو به طور کامل یا هنگام استفاده از بازو در موقعیت های پر فشار مانند پرتاب توپ یا نوشتن بر روی تخته ، محدود کند .

این بیماری به طور معمول منجر به التهاب تاندون های گرداننده شانه به ویژه تاندون سوپرااسپیناتوس ، به خصوص در افراد بالای ۴۰ سال می گردد .این بیماری همچنین می تواند باعث التهاب بورس زیرآکرومیون در افراد زیر ۴۰ سال شود .

علل سندرم گیرافتادگی شانه

تصور می شود که گیرافتادگی شانه به دلیل استفاده بیش از حد از تاندون سوپراسپیناتوس که در امتداد بالای تیغه شانه قرار دارد ، شروع می شود .سپس درد از عملکرد صحیح عضلات روتاتور کاف جلوگیری می کند و باعث می شود استخوان فوقانی بازو کمی جابجا شود . این ممکن است منجر به التهاب بورس ساب آکرومیال شود .با گذشت زمان ، درد باعث اختلال در عملکرد و افتادن در یک سیکل معیوب می شود که در نهایت ممکن است منجر به استخوان سازی یا رشد خار های استخوانی و آسیب رساندن به تاندون های روتاتور کاف و غیره شود .در صورت عدم درمان ، گیرافتادگی شانه می تواند به پارگی روتاتور کاف تبدیل شود .

علائم سندرم گیرافتادگی شانه

علائم و نشانه های سندروم گیرافتادگی شانه شامل موارد زیر است :

• درد، به خصوص زمانی که دست را بالای سر می بریم
• اختلال و ضعف عضلات شانه
• عدم توانایی در بردن دست به سمت پشت
• تشدید دردها در هنگام شب و موقع خواب

چه افرادی ریسک بالاتری برای ابتلا به این بیماری دارند ؟

• این بیماری جزو آسیب های شانه در ورزش هم به شمار می آید و در حین ورزش هایی مانند شنا ، وزنه برداری ، تنیس ، بیس بال و هندبال ممکن است اتفاق بیفتد .
• در حین شغل هایی که نیاز به بلند کردن اجسام و جابجایی آنها یا فعالیت های بالای سر دارند مثل : کارگران ساختمانی ، نقاشی ساختمان .
• بعضی افراد به صورت مادرزادی دارای آکرومیون بد شکل می باشند که سبب کاهش فضای بین استخوان آکرومیون و روتاتور کاف شده و مستعد سندروم گیرکردن و در نهایت پارگی تاندون های شانه می شوند .

درمان گیرافتادگی شانه

گیرافتادگی شانه ممکن است ساختار های زیادی را تحریک کند . هر ساختار ممکن است به یک روش درمانی متفاوت نیاز داشته باشد . از آنجا که آسیب دیدگی های ناشی از شانه و گزینه های درمانی به میزان قابل توجهی متفاوت است ، همیشه مهم است که برای انتخاب روش درمانی با یک متخصص حاذق مشورت نمایید .

از گزینه های درمانی این سندرم می توانیم به موارد زیر اشاره کنیم :

1. سرما درمانی
2. استراحت : استراحت از اهمیت ویژه ای برخوردار است . شانه را بعد از هر گونه فعالیت و حرکت دردناک استراحت دهید . درد نشان دهنده افزایش التهاب و تأخیر در روند بهبود است .
3. دارو : شامل استفاده از دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی که می تواند شامل آسپرین ، ایبوپروفن ، ناپروکسن باشد که می تواند درد شانه و التهاب را کم نماید . مصرف دارو ممکن است برای چند روز اول موثر باشد ولی برای مدت طولانی کمک کننده نیست .
4. تزریق : تزریق کورتیکواستروئید می تواند به کاهش التهاب تاندون ها یا بورس کمک کند . در ابتدا باید بسیار مراقب شانه خود باشید ، زیرا تزریق ، موقتا تاندون را ضعیف می کند و خطر پارگی را افزایش می دهد .
5. فیزیوتراپی : هدف از درمان فیزیوتراپی ابتدا کاهش درد و التهاب و همچنین جلوگیری از تحریک بیشتر و آسیب بافتی است .
6. جراحی : در این روش جراح عامل ایجاد کننده سندرم گیرافتادگی شانه ، که می تواند شامل استخوان آکرومیون و فشردگی فضاهای موجود در ناحیه شانه باشد را رفع می کند .

افراد با سندرم گیرافتادگی شانه می بایست از انجام فعالیت هایی که به صورت تکراری به خصوص در زوایای بالای سر می باشد پرهیز نمایند ، همچنین این گونه افراد لازم است تا از انجام حرکت های سنگین در مفصل شانه پرهیز نمایند .

نسخه اصلی مطلب سندرم گیرافتادگی شانه چیست و چگونه درمان میشود؟ را در سایت دکتر سلمان فلاح بخوانید.

---