فعالیت فیزیکی در کودکان

شبکه اطلاع رسانی پزشک آن لاین [ پرتال اطلاع رساني ]آدرس وب سایت : www.pezeshkonline.ir

فعالیت فیزیکی اهمیت زیادی داشته و نقش پر رنگی در کیفیت زندگی و سلامت جسم و روان انسان دارد. انجام فعالیت و پرهیز از بی تحرکی برای تمام افراد از هر سنی ضروری است. در ادامه اصول و نکاتی را درباره فعالیت برای هر گروه سنی، بیان می کنیم.

گروه سنی زیر 5 سال

به یاد داشته باشید که شما مدل و الگویی مهم در زندگی فرزندانتان هستید. با انجام فعالیت فیزیکی با آنها می توانید در ترغیب به لذت بردن آنها از فعالیت فیزیکی در زندگی خویش موثر باشید و در عین حال هردوی شما از تندرستی حاصل از این فعالیت هابهره ببرید.البته توجه داشته باشید که به همراه این فعالیت ها فرزندانتان نیاز به تنوع غذایی و تغذیه سالم دارند.

این گروه سنی باید هر روز به مدت حداقل 3 ساعت فعالیت فیزیکی داشته باشند. توجه کنید که نیاز نیست این حجم از فعالیت فیزیکی یکباره انجام شود و می توان آن را به صورت زمان هایی در طول روز تقسیم کرد که شامل سرپا ایستادن، این طرف آن طرف رفتن و بازی کردن باشد. نکته مهم اینکه جز در مواقع خواب، کودکان این رده سنی نباید بیش از یک ساعت مداوم بدون فعالیت به سر ببرند.

نشستن در کالسکه کودک، صندلی بچه و صندلی ماشین به مدت طولانی برای تندرستی و رشد کودک مناسب نیست و خلاف گرایش ذاتی آنها برای فعال بودن می باشد. استفاده از تاب ها و روروک هایی که ظاهرا به راه رفتن و فعال بودن کودک کمک می کنند نیز توصیه نمی شود، زیرا شواهد نشان می دهد که این وسایل رشد ماهیچه کودکان را برای راه رفتن مستقل ،محدود می کنند و ممکن است باعث آسیب به آن ها گردند.

در این خصوص می توان از روش های مختلفی برای ترغیب کودکان به حرکت بهره برد. مانند: بازی با توپ هایی با اندازه های مختلف، چرخیدن و دویدن با نوارها و روبان های رنگی، بازی با بادکنک، حباب ساختن و دنبال کردن آنها، قایم موشک، پرش از موانع ،انجام حرکات و رقص با موسیقی،حرکت کردن به شیوه حیوانات مختلف،پوشیدن لباس های مختلف و نقش بازی کردن و قدم زدن برای رفتن به جایی در عوض رانندگی یا استفاده از کالسکه بچه.

فعال بودن کودکان

ماهیت فعال بودن کودکان امری مهم است و توجه به نکاتی در این زمینه به فعال شدن کودک کمک شایانی می کند از جمله انتخاب اسباب بازی های فعال مانند جعبه، ظروف، حلقه های بازی و اسباب بازی هایی که نوزاد را ترغیب به حرکت و خزیدن می کند. انتخاب اسباب بازی و اشیائی که حرکت را در کودکان نوپا و پیش دبستانی ترغیب کرده به توسعه و رشد فعالیت هایی مثل دویدن، لگدزدن، پرتاب کردن و گرفتن آنها کمک می کند.

فعالیت کودکان در فضای آزاد

انتخاب فعالیت در فضای آزاد، کودک را به مستقل بودن و روبرو شدن با دنیای اطراف خود ترغیب می کند. اما ورزش های رقابتی برای کودکان زیر 5 سال توصیه نمی شود. استفاده از تلویزیون، دی وی دی و وسایلی که مستلزم کم تحرکی کودکان است نیز باید محدود شود. درعوض کودکان می توانند وقت خود را با صحبت کردن، آواز خواندن، مطالعه، گوش دادن به موسیقی یا بازی با اعضاء خانواده بگذارنند.

برای کودکان 2 تا 5 سال مشاهده تلویزیون و به طور کلی استفاده از وسایل الکترونیکی باید به کمتر از 1 ساعت در روز محدود شود. کودکان کمتر از 2 سال نیز نباید از این ابزار استفاده کنند. شما می توانید برای کاستن زمان استفاده از وسایل الکترونیکی از نکات ذکر شده بهره ببرید.

• زمان صرف غذا را به خانواده خود تخصیص دهید و تلویزیون را خاموش کنید.
• بعد از اتمام برنامه تلویزیونی آن را خاموش کنید.
• برای استفاده از این ابزار محدودیت ها و قوانینی وضع کنید.
• در اتاق خواب کودکان تلویزیون و رایانه قرار ندهید.

مزایای فعالیت های فیزیکی برای کودکان

فعالیت فیزیکی می تواند به صورت فعالیت هایی برنامه ریزی شده یا نشده و در فضای بسته یا آزاد انجام شود. مزایای فعالیت های فیزیکی برای کودکان این رده سنی عبارت است از:

• دستیابی و حفظ وزن سالم
• تقویت عضلات و استخوان ها
• ارتقاء و بهبود تعادل، حرکت و مهارت های هماهنگی
• ارتقاء مهارت های اجتماعی از طریق تعامل با افراد
• پشتیبانی از رشد مغز
• ترغیب اعتماد به نفس و استقلال

حال سوال اینجاست که آیا نوزادان رده سنی بدو تولد تا یک سالگی، نیاز به فعالیت فیزیکی دارند یا خیر؟ جواب آری می باشد. برای این رده سنی فعالیت نظارت شده در روی زمین در مکان هایی ایمن، از بدو تولد توصیه می شود. قبل از خزیدن یا همان سینه خیز رفتن نوزاد، این فعالیت ها شامل دراز کردن دست و پا، گرفتن اشیاء، هل دادن و کشیدن، حرکت سر، بدن و اعضا در طول روز و بازی نظارت شده از طرف افراد بزرگتر در کف زمین همینطور بازی کردن با او در حالی که روی شکم قرار دارد می باشد.

نکات دیگری که در ارتباط با فعالیت این رده سنی باید مد نظر قرارگرفته شود عبارت است از:

• ترغیب آنها به دراز کردن دست و پا برای رسیدن و گرفتن، با قرار دادن اسباب بازی هایی در فاصله غیر قابل دسترسی آنها.
• تمرین هل دادن و کشیدن با توپ یا اسباب بازی های نرم.
• پخش موسیقی برای ترغیب آنها به حرکت دادن اعضاء بدن خود به منظور بازی یا رقص.
• ترغیب آنها به حرکت و بازی در حین حمام کردن.