کاهش تمایلات جنسی در خانم ها یکی از مسائل مهم در سلامت جنسی است که می تواند تأثیرات عمیقی بر روابط زناشویی و کیفیت زندگی فردی داشته باشد. این مشکل که به عنوان "کاهش میل جنسی" یا "سردمزاجی" نیز شناخته می شود، ممکن است به دلایل مختلفی از جمله تغییرات هورمونی، استرس، مشکلات جسمی یا روانی و حتی عوامل ارتباطی بروز کند. کاهش تمایلات جنسی می تواند در هر مرحله ای از زندگی زنان رخ دهد و از عوامل متعددی تأثیر بپذیرد. در این مقاله به بررسی علل کاهش میل جنسی در خانم ها و راهکارهای درمانی موجود برای کمک به بازیابی سلامت و رضایت جنسی می پردازیم.
اگر فردی کمتر از شریک جنسی خود به ایجاد رابطه جنسی تمایل داشته باشد این موضوع به معنای وجود یک مشکل یا غیرطبیعی بودن رفتار فرد نیست، اگرچه این تفاوت خواسته ها و نیازها می تواند مشکلاتی را ایجاد کند. به طور مشابه می توان گفت ممکن است که تمایلات یک فردی نسبت به مدت زمان های پیشین کاهش یافته باشد اما روابط عاطفی مستحکم تری را نسبت به قبل تجربه کند. بنابراین هیچ تعداد مشخصی برای بیان سلامت جنسی یک فرد وجود ندارد و این تمایلات فرد به فرد متفاوت است. در عین حال عواملی نیز وجود دارند که می توانند به کاهش تمایل جنسی در خانم ها منجر شوند که علائم آن ها می تواند به شکل های زیر بروز کند:
تمایل به رفتارهای جنسی به برهمکنش های بسیار پیچیده ای بین عوامل مختلفی وابسته است مانند سلامت فیزیکی یا روانی، تجربیات، باورها و اعتقادات، سبک زندگی و سطح روابط با دیگران. در ادامه اصلی ترین دلایل کاهش تمایلات جنسی در خانم ها بیان می شود:
تغییرات هورمونی می توانند در مراحل زیر رخ دهند:
شرایط ذهنی فرد نیز می تواند تمایلات جنسی او را تحت تاثیر قرار دهد. از جمله ی عوامل شامل موارد زیر است:
برای بسیاری از خانم ها، وجود یک رابطه ی نزدیک احساسی برای ایجاد تمایلات جنسی ضروری است. بنابراین نبود رابطه ی نزدیک احساسی با شریک جنسی خود می تواند مشکلاتی را ایجاد کند. از جمله ی مشکلات در روابط می توان به موارد زیر اشاره کرد:
اولین راهکار، استفاده از نظرات یک سکس تراپ است. سکس تراپی می تواند راهنمایی هایی در مورد پاسخ های جنسی یا تکنیک ها به شما ارائه کند.
سکس تراپ ممکن است داروهایی که مصرف می کنید را بررسی کند تا مشخص شود که مشکلات جنسی به دلیل عوارض داروها است یا خیر. داروهایی مانند فلوکسیتین و پاروکسیتین می توانند به کاهش میل جنسی منجر شوند. داروهای جایگزین می توانند به بازیابی تمایلات جنسی منجر شوند.
خشکی یا ایجاد چروکیدگی در ناحیه ی تناسلی خانم ها از علائم اصلی سندورم یائسگی ادراری-تناسلی (genitourinary syndrome of menopause) است که به ناخوشایندبودن تجربیات جنسی منجر می شود. برخی هورمون ها می توانند این تجربیات را کاهش داده و از بین ببرند. از جمله داروهایی که در روند هورمون درمانی ممکن است تجویز شوند شامل استروژن، تستوسترون، پراسترون و اوسپمی فن (اوسفنا) است.
ورزش، کاهش استرس، افزایش رابطه ی عاطفی و روزمره با شریک جنسی، برنامه ریزی برای رفتارهای جنسی و نوشتن آن، ایجاد تنوع در شکل، زمان و مکان آمیزش، افزایش روابط احساسی قبل و هنگام رابطه ی جنسی، دوری از سیگار، دوری از داروهای روانگردان و کاهش مصرف الکل به حداقل از جمله ی راهکارهایی هستند که می توانند به افزایش تمایلات جنسی منجر شوند.
در نهایت باید توجه داشت که کاهش تمایلات جنسی میتواند به ایجاد حس بد در خود فرد و همچنین شریک جنسی او منجر شود. همچنین ممکن است در شریک جنسی فرد احساس طردشدگی ایجاد کند اما باید توجه داشت که فراز و نشیب و تغییرات تمایلات جنسی فرایندی طبیعی است که در هر دو فرد مذکر و مونث رخ می دهد. بهتر است در کنار استفاده از نظرات سکس تراپیست، به جای تمرکز و حساسیت بیش از حد به مسئله ی رفتار جنسی، رفتارهای عاطفی و روابط افراد در این مدت تقویت شود. بهتر است افراد پیاده روی کنند، مدت خواب خود را افزایش دهند، قبل از ترک منزل شریک خود را ببوسند و زمانی را برای تفریحات ساده ای چون رستوران اختصاص دهند.
نسخه اصلی مطلب کاهش تمایلات جنسی در خانم ها را در سایت دکتر پیمان صالحی بخوانید.