اختلال نعوظ یکی از مشکلات شایع در مردان است که می تواند تأثیرات قابل توجهی بر کیفیت زندگی و روابط زناشویی بگذارد. این اختلال به عدم توانایی در دستیابی یا حفظ نعوظ کافی برای انجام رابطه جنسی اشاره دارد. درمان نعوظ و شناسایی علت عدم نعوظ، موضوعاتی حیاتی در حوزه بهداشت و پزشکی هستند. درمان عدم نعوظ شامل رویکردهای مختلفی است که از تغییرات سبک زندگی و مشاوره روانشناسی تا استفاده از داروها و روش های جراحی را در بر می گیرد. در این مقاله، به بررسی جامع روش های درمان اختلال نعوظ و درمان نعوظ در مردان پرداخته می شود تا بتوانیم راهکارهای موثری برای این مشکل ارائه دهیم.

ناتوانی جنسی چیست؟

هرگاه در مردان توانایی در ایجاد نعوظ یا حفظ آن برای شروع و ادامه رابطه جنسی اختلال ایجاد گردد، ناتوانی جنسی مطرح است. ناتوانی جنسی برای اغلب مردان پیامدهای اضطرابی، کاهش اعتماد به نفس و افسردگی به همراه خواهد داشت و علاوه بر عدم لذت جنسی، کیفیت روابط بین زوجین را نیز به شدت تحت تأثیر قرار می دهد.

حالت نعوظ یا ارکشن چیست؟

به بزرگ و سفت شدن آلت تناسلی در مردان نعوظ یا ارکشن (erection) گفته می شود. در نعوظ بافت های اسفنجی در آلت مردانه پر از خون می گردد و این اندام حالت سفت به خود می گیرد تا برقراری رابطه جنسی میسر باشد. برای این که نعوظ آلت تناسلی ایجاد شود، باید قسمت های مختلف بدن با یکدیگر هماهنگ شوند. جهت ایجاد نعوظ و حفظ آن، هماهنگی بین روان، مغز و دستگاه اعصاب مرکزی و محیطی، هورمون های خونی، عروق خونی شامل شریان و ورید جهت ورود خون به داخل آلت و عدم خروج آن از این بافت ضروری است. وقتی تمام این دستگاه ها با هم کار کنند دو جسم غاری بزرگ شبیه اسفنج موجود در داخل آلت با خون پر شده و بزرگی و سفتی آلت ایجاد می گردد و نعوظ با موفقیت انجام می شود.

نعوظ صبحگاهی

در طول مدت نعوظ و رابطه جنسی تا زمان خروج مایع منی و انزال ، دریچه های وریدی بسته هستند بنابراین نعوظ تداوم می یابد. پس از انزال دریچه های وریدی باز شده و با خروج خون از آلت تناسلی نعوظ خاتمه میابد و آلت تناسلی به حالت اولیه بر می گردد. لازم به ذکر است که در افراد بطور طبیعی چندین بار به هنگام خواب و در صبحگاه نعوظ اتفاق می افتد که به آن نعوظ صبحگاهی یا NPT می گویند.اغلب مردان جوان در طی خواب شب به فاصله هر چند ساعت یکبار و بصورت غیر ارادی دچار نعوظ یا ارکشن می شوند که وجود این ارکشن ها نشانه میزان کافی هورمون های جنسی است.

علت اختلال نعوظ و ناتوانی جنسی

علل اختلال نعوظ و ناتوانی جنسی عبارتند از:

1. دلایل روحی روانی
2. علل عروقی و شریانی
3. کبد چرب و اختلال نعوظ
4. اختلالات هورمونی
5. اختلالات عصبی
6. داروها
7. پروستات و اختلال نعوظ

تاثیر عدم نعوض بر ناباروری

عدم نعوظ می تواند تأثیرات مستقیمی بر ناباروری مردان داشته باشد. ناتوانی در دستیابی یا حفظ نعوظ کافی برای انجام رابطه جنسی به معنای کاهش یا عدم توانایی در انتقال اسپرم به دستگاه تناسلی زن است. این امر می تواند به کاهش احتمال بارداری منجر شود، حتی اگر سایر عوامل تولید مثلی سالم باشند. بنابراین، درمان نعوظ به موقع و موثر می تواند نقش مهمی در بهبود باروری و افزایش احتمال بارداری داشته باشد.

تاثیر گرفتگی عروق بر نعوظ

اختلال در نعوظ با گرفتگی عروق یکی از مشکلات شایعی است که بسیاری از مردان با آن مواجه می شوند. تصلب شرایین، یا همان آترواسکلروز، می تواند باعث تنگ شدن و سخت شدن عروق خونی شود، که این امر به طور مستقیم بر جریان خون به آلت تناسلی تأثیر می گذارد. ارتباط تصلب شرایین و اختلال در نعوظ نشان می دهد که کاهش جریان خون ناشی از گرفتگی عروق می تواند منجر به عدم توانایی در دستیابی یا حفظ نعوظ کافی برای انجام رابطه جنسی شود. به همین دلیل، بررسی و درمان مشکلات عروقی می تواند نقش مهمی در بهبود و پیشگیری از اختلالات نعوظ داشته باشد.

درمان اختلال نعوظ و ناتوانی جنسی

اختلال نعوظ و ناتوانی جنسی از مشکلاتی است که می تواند قابل درمان باشد. در موارد زیر به درمان اختلالات نعوظ اشاره می نماییم که می توانند به رفع این عارضه کمک کنند و حتی درمان قطعی آن باشند. این عوامل عبارتند از:

• اصلاح سبک زندگی
• انواع داروها مانند ( مصرف ویتامین B12 )
• روان درمانی
• واکیوم
• تزریق دارو داخل آلت
• پروتز

• تغییر سبک زندگی یا life style در بهبود بسیاری از بیماری ها، مشکلات و عوارض می تواند دخیل باشد. یکی از این مشکلات، ناتوانی جنسی است. مواردی از سبک زندگی مانند تغذیه، تعدیل وزن، تحرک بدنی و ورزش، عدم استفاده از الکل، سیگار و مواد مخدر، خواب کافی و با کیفیت، پرهیز از مواجهه با آلودگی ها و سموم، می توانند به درمان اختلال نعوظ و ناتوانی جنسی کمک کنند.
• اصولاً برای درمان اختلالات جنسی، تحت نظر بودن توسط یک روان درمانگر از اصول اولیه است. ضمن اینکه بسیاری از مشکلات جنسی صرفاً با مداخلات سکس تراپیست برطرف می شوند.
• برخی از داروها مانند سیلدنافیل و تادالافیل، باعث افزایش گردش خون آلت تناسلی می شوند. استفاده از این داروها بصورت روزانه یا دو ساعت قبل از نزدیکی، می تواند توانایی جنسی را افزایش دهد. این داروها بصورت خوراکی بوده ولی از درمان های تزریقی داخل آلت تناسلی هم می توان استفاده کرد. توصیه می شود از مصرف خودسرانه این قبیل داروها خودداری شود و حتماً تحت نظر و تجویز پزشک مصرف شوند.

• اگر درمان ناتوانی جنسی بر پایه داروهای خوارکی برای شخصی اِعمال شده، و ناتوانی همچنان وجود داشته باشد، و در بررسی های به عمل آمدهاحتمال نشت وریدی مطرح باشد، معمولاً متخصص اختلالات جنسی، توصیه به استفاده از دستگاه واکیوم می نماید. دستگاه واکیوم با ایجاد مکش و خلاً در اطراف آلت تناسلی، باعث ورود خون به داخل آلت می شود و پس از پر شدن آلت، کشی در ریشه آلت قرار می گیرد که مانع از تخلیه خون در آلت خواهد شد. استفاده از واکیوم نباید بیش از 30 دقیقه طول بکشد زیرا ممکن است به پوست آلت تناسلی آسیب رساند.
• اگر میزان ناتوانی جنسی شدید باشد و روشهای درمانی مذکور، تأثیری در رفع این ناتوانی نداشته باشد، پزشک متخصص بنا به شرایط بیمار، تزریق داروهایی مانند فنتولامین، پاپاورین یا آلپروستادیل را به تنهایی یا به صورت ترکیبی، مستقیماً داخل آلت تناسلی تجویز می نماید. نحوه استفاده از این داروها به این ترتیب است که کمی قبل از هر بار رابطه جنسی،این داروها توسط خود بیمار به داخل آلت تزریق می گردند.
• استفاده از پروتز آخرین روش درمان ناتوانی جنسی در مردان و اختلال نعوظ می باشد و برای کسانی که به هیچ درمانی پاسخ نمی دهند و مدتها از ناتوانی جنسی رنج می برند مناسب است. در این روش سیلندرهای پروتز، پس از تخریب بافت ها، داخل آلت قرار می گیرند.

نسخه اصلی مطلب راههای درمان اختلال نعوظ در مردان را در سایت دکتر پیمان صالحی بخوانید.

---