زگیل کف پا یا زگیل پلانتار توده کوچکی است که به طور معمول روی پاشنه پا یا قسمت های متحمل فشار وزن در بدن ایجاد می شود. این فشار در عین حال ممکن است باعث شود تا زگیل ها به سمت زیر پوست رشد کرده و یک لایه پوستی سفت و زمخت ایجاد کنند.
زگیل کف پا براثر HPV ایجاد می شود. این ویروس از طریق بریدگی های کوچک، پارگی ها یا سایر نقاط ضعف کف پا وارد بدن می گردد. اغلب زگیل های کف پا عامل ایجاد نگرانی جدی برای سلامت انسان محسوب نمی شوند. هرچند زگیل کف پا باید درمان شود چراکه آنها مسری هستند و اگر یک زِگیل کف پا سال ها درمان نشود، به ندرت ممکن است سرطانی شوند.
زگیل های کف پا بی ضررند و بدون درمان از بین می روند. اگرچه این موضوع ممکن است به 1 تا 2 سال زمان نیاز داشته باشد. اگر زگیل کسی دردناک بوده یا اضافه شود، وی می تواند برای درمان آنها از داروهای غیرنسخه ای یا مداوای خانگی استفاده کند. مردم ممکن است برای برطرف شدن زگیل به درمان مکرر نیاز داشته باشند و امکان برگشت زگیل ها وجود دارد.
اگر رویکردهای شخصی مفید واقع نشوند مردم می توانند برای انتخاب گزینه های درمانی زیر با پزشک مشورت کنند:
داروهای نسخه ای قوی برای زگیل که حاوی سالیسیلیک اسید هستند از طریق برداشتن لایه های زگیل به صورت جزء به جزء عمل می کنند. در عین حال این داروها می توانند سیستم ایمنی را در راستای مقابله با زگیل تحریک کنند.
پزشک ممکن است استفاده از این داروها را در محیط خانه توصیه کند که با مراجعه گه گاهی به مطب پزشک دنبال می شود.
کرایوتراپی که در مطب پزشک انجام می شود شامل استفاده از نیتروژن مایع برای زگیل است که ممکن است با استفاده از اسپری یا سواب صرت گیرد. این روش می تواند دردناک باشد، بنابراین پزشک پیش از آغاز درمان نسبت به بی حس کردن ناحیه مورد نظر اقدام می کند.
ماده شیمیایی باعث شکل گرفتن یک تاول در اطراف زگیل شده و بافت مرده در طول یک هفته یا بیشتر از پوست جدا می شود. کرایوتراپی نیز می تواند سیستم ایمنی را در راستای مقابله با زگیل تحریک کند. مردم ممکن است تا زمان کامل شدن درمان نیاز داشته باشند که به فواصل دو تا چهار هفته مجدداً به مطب پزشک مراجعه کنند.
برخی مطالعات کرایوتراپیاستفاده از اسید سالیسیلیک را گزینه درمانی موثرتری دانسته اند، اما در این مورد به تحقیق بیشتری نیاز است.
اگر سالیسیلیک اسید و کرایوتراپی جوابگو نباشند، پزشک ممکن است یکی از درمان های فهرست زیر را توصیه کند:
پزشک ناحیه ایجاد زگیل را پاکسازی کرده و با استفاده از یک سواب مقداری تریکلوراستیک به روی زگیل می مالد. مردم در این روش نیاز است تا برای تکرار درمان هر هفته یکبار به مطب پزشک مراجعه کنند. عوارض جانبی شامل سوزش و حالت نیش خوردن است. از بیمار خواسته می شود تا در فواصل مراجعه به پزشک از اسید سالیسیلیک استفاده کند.
دراین روش از دارو یا برخی محلول ها برای تحریک سیستم ایمنی در راستای مقابله با زگیل ها استفاده می کند. پزشک ممکن است یک ماده خارجی (آنتی ژن) را به درون زگیل تزریق کند یا از یک محلول یا کرم برای زگیل ها استفاه نماید.
پزشک با استفاده از سوزن الکتریکی زگیل را از پوست جدا کرده و نابود می کند. این عمل می تواند دردناک باشد بنابراین پزشک پیش از آغاز درمان پوست را بی حس می کند. از آنجا که در عمل جراحی ممکن است ایجاد جای زخم وجود دارد، روش مورد اشاره در مورد زگیل های کف پا استفاده نمی شود مگر اینکه روش های دیگر جواب نداده باشد.
اشعه لیزر برای سوزاندن رگ های خونی کوچک دلمه بسته استفاده می شود. در نهایت بافت عفونی شده از بین می رود و زگیل می افتد. روش مورد بحث نیاز به تکرار درمان به فواصل 3 تا 4 هفته ای دارد. شواهد مربوط به اثربخشی لیزر درمانی در این مورد محدود است و روش مزبور ممکن است دردناک بوده و به ایجاد جای زخم منجر شود.
نسخه اصلی مطلب زگیل کف پا را در سایت دکتر پرستو خسروانی بخوانید.