تعریف خواب
خواب حالتی تکرار شونده و منظم و به راحتی قابل برگشت است و از مشخصات آن بیحرکتی نسبی و افزایش قابل توجه آستانه پاسخ به محرکات بیرونی نسبت به حالت بیداری است.
مراحل خواب و تغییرات فیزیولوژیک همراه آن
خواب از دو مرحله تشکیل شده است: خواب بدون حرکت سریع چشم Non Rapid (eye movement) و خواب رحکت سریع چشم (Rapid eye movement). خواب (NREM) دارای 4 مرحله است و طی آن اکثر کارکردهای فیزیولوژیک و فعالیت مغزی نسبت به حالت بیداری به میزان چشمگیری کاهش مییابد. خواب (REM) از لحاظ کیفی نوع متفاوتی از خواب بوده و طی آن فعالیت مغزی و فیزیولوژیک شبیه حالت بیداری است.
در خواب (NREM) ضربان قلب، تنفس، فشار خون کاهش مییابد. جریان خون در اکثر بافتها از جمله مغز مختصری کاهش مییابد. ثبات دمائی بدن وجود دارد. حرکات غیرارادی و دورهای در عضلات بدن مشاهده می شود. اگر فرد در این مرحله NREM بیدار شود دچار اختلال جهتیابی بوده و تفکرش آشفته است. بیدار شدنهای کوتاه مدت از خواب عمیق (مرحله 3 و 4) نیز همراه فراموشی نسبت به رویدادهای حین بیداری است.
حدود 90 دقیقه پس از شروع خواب، مرحله NREM جای خود را به اولین دوره REM شبانه میدهد. در REM نبض و فشار خون بالاتر از NREM و اغلب بالاتر از حالت بیداری است. مصرف اکسیژن مغز نیز بالا میرود.
حرارت بدن با تغییر حرارت محیط تغییر میکند (Poikilo thermic). در مردان تقریباً هر دوره REM با نعوظ نسبی یا کامل همراه ا ست. فلج تقریباً کل عضلات اسکلتی ایجاد میشود. متمایزترین خصوصیت REM دیدن رؤیا است.
تنظیم خواب
اکثر محققین معتقدند یک مرکز ساده کنترل خواب وجود ندارد بلکه چند دستگاه یا مرکز بهم پیوسته وجود دارد که عمدتاً در ساقه مغز واقع شدهاند و متقابلاً موجب تحریک یا مهار همدیگر میشوند. سروتونین در تسریع شروع خواب و کاهش بیداری شبانه و استیل کولین در ایجاد خواب REM نقش دارند. نورآدرنالین خواب REM را کاهش و بیداری را افزایش میدهد و دوپامین نیز هوشیاری و بیداری را افزایش میدهد.
کارکردها و تأثیر خواب
خواب کارکرد تعادلی و ترمیمی داشته و به نظر میرسد در تنظیم درجه حرارت و حفظ انرژی اهمیت اساسی دارد. خواب با تسریع سنتز اسید ریبونوکلئیک و پروتئینها به ترمیم قوای بدن کمک میکند. میزان خواب متعاقب کار جسمانی و ورزش، گرسنگی، بیماری، حاملگی، استرس روانی، افزایش فعالیت ذهنی و موقعیتهای یادگیری دشوار ممکن است افزایش مییابد.
ریتم خواب و بیداری
بدون علائم بیرونی، ریتم بیولوژیک بدن یک سیکل 25 ساعته را دنبال میکند. تأثیر عوامل بیرونی نظیر چرخه نور تاریکی، دوره های صرف غذا و سایر هماهنگ کنندههای بیرونی باعث میشود که افراد از یک چرخه 24 ساعته پیروی کنند. ریتم زیستی در بدو تولد وجود ندارد و طی 2 سال اول زندگی برقرار میشو. اکثر افراد طبیعی نیاز به خوابی بین 6 تا 9 ساعت در شبانه روز دارند.