شوره و دیگر اختلالات پوست سر

شبکه اطلاع رسانی پزشک آن لاین [ پرتال اطلاع رساني ]آدرس وب سایت : www.pezeshkonline.ir

شایع ترین حالت های غیرطبیعی پوست سر انسان شامل :

شوره: سلول های مرده پوست

سبوره: چربی بیش از حد سر

درماتیت شوره دار: پوست سر چرب ، ملتهب ، خارش دار و مرطوب می باشند.

این شرایط معمولا در حالی که فرد هنوز هم سر پر مویی دارد شروع و باعث تشدید ریزش موی آندروژنیک می شود. (الگوی ریزش موی مردانه و زنانه).

شوره سر

وضعیتی که به عنوان شوره سر شناخته می شود در رایج ترین و خفیفترین فرم آن، کمی بیش از ریختن طبیعی سلول های مرده پوست می باشد و هنگامی است که ذرات سفید رنگی بر روی یقه پیراهن و یا شانه ریخته شود و باعث آزار و زشتی شود.

برخی از افراد تجمع بیشتری از ذرات سفید پوست سر بر روی لباس، ملحفه و مبلمان را تجربه کرده اند. زمانی که چربی بیش از حد پوست سر، تجمع ذرات سفید توام شوند ، باعث چربی و چسبیدن ذرات سفیدی به مو می شود که آزاردهنده می باشند. تولید چربی پوست سر (سبوم)بیشتر در دوران بلوغ و نوجوانی، و یا وقتی تولید هورمونها (ی مردانه) از تعادل خارج می شوند ،افزایش می یابند. شوره سر چرب بدون التهاب یا خارش ممکن است یک فرم خفیف درماتیت شوره دار باشد که در ادامه مطرح می شود.نوع رایج و خفیف شوره سر معمولا با استفاده منظم از ، شامپوی ضد شوره ، یک یا دو بار در هفته بهبود می یابد. بیشتر شامپوهای ضد شوره حاوی کتوکونازول، روی ، تارپریتیون و یا اکسید سلنیوم به خوبی برای بهبود شوره خفیف موثر هستند این وضعیت بدون نیاز به داروی خوراکی درمان می شود.

ماینوکسیدیل موضعی داروی ترمیم مو (Rogaine) می تواند باعث ایجاد یا بدتر شدن شوره سر در برخی از بیماران شود . در برخی از موارد می تواند باعث تحریکات پوست سر ، خشکی و خارش شود که باعث پیشرفت خشک شدن (آسیب پذیر شدن) و خونریزی پوست سر شود. این وضعیت ممکن است در زمستان یا در رطوبت کم ، بدتر شود. هنگامی که یکی از عوارض این دارو رخ می دهد، بیمار باید با پزشک خود مراجعه نماید. شوره سر، خشکی و تحریک پوست سر مرتبط با ماینوکسیدیل را می توان با شامپو ضد شوره یا کاهش دوز دارو و یا تعداد دفعات از دو بار به یک بار در روز و یا نهایتا قطع دارو ، درمان کرد.

سبوره

احساس چربی و یا حالت روغنی پوست ، پوست سر و مو درنظر بسیاری از افراد نامطلوب و غیرجذاب است. ، درک میزان چربی و یا حالت روغنی تاحدودی شخصی است و یا ممکن است به صورت عینی با تولید اضافی چربی پوست (سبوم) مشخص شود. تولید بیش از حد سبوم اغلب در دوران بلوغ به اوج خود رسیده و معمولا با افزایش سن کاهش می یابد. در بسیاری ازموارد آکنه (جوش) تولید بیش از حد سبوم یکی از ویژگی های مهم بالینی بیمار می باشد ، و کاهش تولید سبوم ممکن است باعث درمان آکنه شود. اگرچه معمولا تصور می شود آکنه یک بیماری نوجوانان است اما در میلیون ها نفر از افراد بزرگسال همچنان ادامه دارد. سبوره می تواند باعث چرب شدن پوست سر و مو شود . بر خلاف درماتیت شوره دار ، چربی با پوسته پوسته شدن، التهاب و خارش شدید همراه نیست. بیمار با سبوره شدید باید توسط متخصص پوست به منظور رد کردن شرایط دیگر و تعیین بهترین درمان ویزیت شود.

درماتیت شوره دار

درماتیت شوره دار وضعیت رایج و مزمنی است که در همه سنین از نوزادی تا میانسالی مشاهده می شود. با این حال، دو دوره اوج بروز آن در 3 ماهه اول زندگی ( که درماتیت شوره دار به نام کلاه گهواره (Cradle Cap) نامیده شده است) و دیگری از حدود سنین 30 تا 70 سالگی می باشد.

برجسته ترین ویژگی های درماتیت شوره دار شامل:

1) چربی بیش از حد پوست سر و مو

2)حالت روغنی و فلس زرد که در یک پوشش پوستی قرمز همراه با رطوبت و التهاب می شود

3) خارش شدید

در موارد شدید تر نواحی ابرو، گونه ها و چینهای بینی نیز درگیر می شوند. خارش شدید ممکن است باعث خراشیده شدن پوست ودر نتیجه افزایش التهاب و باز کردن راه برای عفونت های ثانویه توسط باکتری ها، مخمرها و قارچ ها شود. فرم شدید درماتیت شوره دار از نزدیک شبیه پسوریازیس، ویا حتی ممکن است در وضعیت تداخلی به نام Sebopsoriasis نامیده شود. علت درماتیت شوره دار هنوز مشخص نیست. از سه وضعیت شوره سرخفیف، سبوره و درماتیت شوره دار، درماتیت شوره دار به احتمال زیاد شدید ترین حالت است و باید توسط متخصص پوست و مو درمان شود. درمان درماتیت شوره دار معمولا شامل شامپوی مخصوص روزانه و شستشو دو بار در هفته با محلول توصیه شده توسط پزشک ، می باشد.

دیگر درمان های موثربه شدت بیماری بستگی دارد که توسط پزشک تشخیص داده می شوند.اگر چه این وضعیت ها کاملا قابل درمان نیستند، اما معمولا استفاده منظم از داروی تجویز شده بسیار موثر می باشد.