درماتیت سبوره یک بیماری شایع پوستی است که معمولا سر را درگیر می کند و موجب پوسته ریزی سر، قرمزی پوست و شوره های مقاوم می شود. درماتیت سبوره قسمتهای دیگر بدن را نیز مانند صورت، بالای قفسه سینه و پشت که چرب هستند درگیر می کند.بطور کلی درماتیت سبوره خطری برای سلامتی ندارد ولی باعث ناراحتی و خجالت می شود. درماتیت سبوره واگیردار نیست و ارتباطی به رعایت بهداشت فردی ندارد.معمولا این بیماری مدت زمان زیادی طول می کشد و بارها مجبورمی شوید که درمان خود را تکرار کنید. شما می توانید با تشخیص علائم درماتیت سبوره و استفاده از اقدامات مراقبتی و درمانی عود و برگشت آن را کاهش دهید.
علائم درماتیت سبوره :
پوسته یا شوره در سر، مو، ابرو، ریش و سبیل.
لکه های چرب همراه با پوسته های زرد یا سفید و یا کبره مانند که روی سر و صورت، قفسه سینه، زیر بغل و پوست ناحیه تناسلی دیده می شود.
قرمزی پوست
قرمزی یا شوره روی پلک (بلفاریت)
خارش یا سوزش نیز ممکن است دیده شود
چه زمانی به پزشک مراجعه کنید ؟
زمانیکه این مسئله باعث مختل شدن خواب یا برنامه های روزمره شما بشود.
زمانیکه این وضعیت باعث خجالت و نگرانی شما شود.
زمانیکه به عفونت پوستی شک می کنید.
زمانیکه اقدامات مراقبتی شما بی نتیجه است
علت بروز درماتیت سبوره ای :
1- مخمری (قارچ) به نام مالاسزیا که در چربی پوست وجود دارد.
2- یک واکنش التهابی مرتبط با بیماری پسوریازیس (پسوریازیس یا بیماری صدف یک بیماری مرتبط با سیستم ایمنی بدن است که موجب تجمع چند لایه پوست مرده می شود و بصورت پوسته ریزی دیده می شود)
3- فصل: در اوایل بهار و زمستان این بیماری بدتر می شود.
بعضی از عواملی که موجب تشدید درماتیت سبوره می شود به شرح اند :
**برخی وضعیتهای عصبی مثل بیماری پارکینسون و افسردگی.
**ضعف سیستم ایمنی مثلا در بیماران پیوندی یا ایدز و HIVمثبت، پانکراتیت الکلی و بعضی از سرطانها.
**نارسایی قلب.
**بیماریهای غدد که باعث چاقی می شوند مثل دیابت.
**برخی داروها
**خراش یا آسیبهای پوست در صورت.
درمان درماتیت سبوره ای :
درمان اصلی درماتیت سبوره شامپو، کرم و لوسیون است. ولی اگر با آنها درمان نشد پزشک داروی دیگری تجویز خواهد کرد. (استفاده از این درمانها باید با تجویز پزشک صورت گیرد)
کرم، شامپو یا پمادهایی که التهاب را کنترل می کنند :
هیدروکورتیزون قوی، فلوئوسینولون یا دزوناید که کورتونهایی هستند که استفاده از آنها راحت است و بر روی پوست سر یا نواحی درگیر زده می شوند. موثرند ولی اگر مداوم و برای مدت طولانی (هفته ها یا ماهها) استفاده شوند عوارضی دارند. مثلا باعث نازک شدن پوست یا ترک پوستی می شوند.
استفاده از شامپوهای ضد قارچ بطور متناوب با یک داروی قویتر :
استفاده متناوب شامپو کتوکنازول با کلوبتازول مخصوص پوست سر (دوبار درهفته) می تواند موثر باشد.
درمانهای خوراکی ضد قارچ :
پزشکتان ممکن است برایتان تربینافین تجویز کند. البته درمان رایجی نیست. زیرا می تواند عوارض مهمی مانند مشکلات کبدی و واکنشهای حساسیتی ایجاد کند.
داروهای موثر بر سیستم ایمنی :
کرمها و لوسیون حاوی تاکرولیموس و پیمکرولیموس (الیدل) می تواند موثر باشد و عوارض کمتری از کورتون داشته باشد. ولی در درمان درماتیت سبوره اولین انتخاب نیستند.
کرم و ژلهای ضد باکتری :
می توان از مترونیدازول (مترولوشن و متروژل) به عنوان کرم یا ژل، یک تا دوبار در روز استفاده کرد.
نوردرمانی با دارو :
که ترکیب پسورالن با نور درمانی است. در این درمان پسورالن به صورت خوراکی یا موضعی بر روی پوست استفاده می شود و سپس پوست در معرض نور فرابنفش قرارداده می شود. ولی این درمان در افراد با موهای ضخیم و پر پشت کمکی نمی کند.