راه رفتن درست در انسان و سلامت سیستم حرکتی مستلزم هماهنگی مناسب و تنظیم دقیقی است که بین اجزاء آن بخصوص عضلات، تاندون ها و استخوان های اندام تحتانی، لگن و ستون مهره وجود دارد. این هماهنگی و تنظیم دقیق در طول میلیونها سال و بتدریج بوجود آمده است و برهم زدن این تعادل می تواند مشکلاتی را بوجود آورد.پوشیدن کفش پاشنه بلند یکی از عواملی است که می تواند این تعادل را برهم بزند. کفش پاشنه بلند کفشی است که پاشنه آن از 5 سانتیمتر بلندتر باشد. به نقل از ایران ارتوپد،مهمترین مشکلاتی که پوشیدن کفش پاشنه بلند می تواند بوجود آورد عبارتند از:
1. راه رفتن با کفش پاشنه بلند موجب افزایش فشار و استرس وارده به مفصل بین کشکک و زانو می شود. استفاده از این کفش ها همچنین موجب افزایش فشار در قسمت داخلی مفصل زانو می گردد. این فشارها می توانند موجب بروز کندرومالاسی کشکک و آرتروز مفصل زانو شوند.
2 . راه رفتن و حتی ایستادن با کفش پاشنه بلند موجب افزایش کشش و انقباض در عضلات اندام تحتانی می شود. این وضعیت می تواند موجب خستگی زودرس شود
3 . ایستادن و راه رفتن با کفش پاشنه بلند موجب افزایش لوردوز کمر (قوس ستون مهره کمری به سمت جلو) می شود. افزایش این قوس موجب میشود شکم به سمت جلو و باسن به سمت عقب بچرخد. این قوس نابجا در ستون مهره موجب افزایش فشار به کمر شده که نتیجه آن کمردرد است.
4 . استفاده طولانی مدت از کفش پاشنه بلند موجب میشود عضلات پشت ساق و تاندون آشیل کوتاه تر از معمول شوند. وقتی مدت زیادی از این کفش ها استفاده میشود عضلات و تاندون های پشت ساق به این وضعیت عادت می کنند. در این حال اگر فرد سعی کند با کفشی با پاشنه کوتاه تر راه برود عضلات پشت ساق و تاندون آشیل تحت کشش زیاد قرار گرفته و دردناک می شوند.
5 . استفاده از کفش پاشنه بلند موجب فشار بیشتر به پنجه پا می شود. این فشار میتواند موجب بروز درد پنجه پا، تغییر شکل انگشتان گردد.
6 . احتمال پیچ خوردن مچ پا و شکستگی های آن ناحیه در کسانی که از کفش پاشنه بلند استفاده می کنند بیشتر می شود.
نکته :
گرچه به نظر نمی رسد بتوان خانم ها را از پوشیدن کفش های پاشنه بلند منصرف کرد، بهتر است استفاده از آنها تا حد امکان به زمان های کوتاهی محدود شود.