درمان سوزش ران پا از داخل، که معمولاً ناشی از مرالژی پارستتیکا است، به روش های مختلفی بستگی دارد. مرالژی پارستتیکا یک اختلال عصبی است که به دلیل فشار یا آسیب به عصب فمورال خارجی ایجاد می شود و باعث سوزش، بی حسی و درد در ناحیه داخلی ران می گردد. درمان این بیماری معمولاً شامل تغییرات سبک زندگی، داروهای ضد التهاب و درد، و در برخی موارد، درمان های فیزیوتراپی برای کاهش فشار بر عصب است. در موارد شدیدتر، ممکن است نیاز به مداخلات جراحی یا تزریق های موضعی وجود داشته باشد. در این مقاله به بررسی روش های مختلف درمان مرالژی پارستتیکا خواهیم پرداخت و نحوه مدیریت علائم این بیماری را مورد بررسی قرار خواهیم داد.
عصب جلویی استخوان ران عصبی است که از قسمت جانبی بالای ران در هر طرف، مسئول درک احساس می باشد. در برخی شرایط ممکن است فشار به عصب پوست خارجی ران (عصبی که حس پوست سطح خارجی ران را تامین می کند)، به سندرم مرالژی پارستتیکا یا سندرم برنارد راس منجر شود که این عارضه در واقع بصورت احساس سوزش، گز گز، مور مور و بی حسی در قسمت خارجی و تا حدودی جلوی ران بروز پیدا می کند؛ ضمن اینکه این ناحیه ممکن است نسبت به لمس بسیار حساس باشد. پوشیدن لباس های تنگ، چاقی و اضافه وزن، ایستادن، راه رفتن، یا چرخیدن برای مدت طولانی همچنین حاملگی، از علل شایع سندروم مرالژی پارستتیکا می باشند. با این وجود عوامل دیگری از قبیل بیماری دیابت و وجود بافت زخمی در نزدیکی رباط کشاله ران (این زخم ممکن است در اثر یک آسیب یا آسیب قبلی ایجاد شده باشد) هم می تواند موجب بروز این عارضه شود.
علائم بیماری معمولا در یک سمت از بدن ایجاد شده و ممکن است پس از راه رفتن یا ایستادن تشدید شود. این علائم عبارتند از:
اقداماتی که به تشخیص این عارضه کمک می کند عبارتند از:
بلوک عصبی شاخه پوستی جانبی فمورال (لترال فمورال) یکی از اقداماتی است که در کنترل و بهبود درد، سوزش، گزگز و بی حسی جلوی ران موثر بوده و تا حدود زیادی به درمان درد بیمار کمک می کند. این بلوک عصبی با تزریق بی حسی موضعی و داروی ضدالتهابی در اطراف ناحیه ای انجام می شود که عصب شاخه پوستی جانبی فمورال در آنجا قرار دارد. در این روش برای کسب نتایجی رضایت بخش و پیشگیری از عوارضی مانند عفونت استخوان ران، علاوه بر مهارت پزشک در تزریق، نیازمند آن هستیم که بلوک عصبی به وسیله سونوگرافی و زیر دید مستقیم، توسط پزشک متخصص انجام شود تا با فراهم شدن دید بهتر، عوارض ناشی از تزریق اشتباه به صفر برسد.
بلوک عصبی در این ناحیه موجب باز شدن گیرافتادگی عصب (به کمک فشار مکانیکی داروی تزریق شده بین عصب و بافت های اطراف تا حدی آزاد می شود) ، کاهش التهاب عصب و در نتیجه افزایش خون رسانی به عصب و ترمیم سریع تر آن می شود که موجب کاهش درد بیمار خواهد شد. اگر با تزریق استروئید وضعیت بیمار بهبود نیافت؛ در مرحله بعد شاید نیاز به بلوک عصبی با امواج رادیوفرکوئنسی باشد. به ندرت در مواردی که علائم شدید بوده و درمان های فوق از جمله تزریق استروئید و رادیوفرکوئنسی موجب کاهش درد بیمار نشده و بیمار برای مدت طولانی درد داشته باشد؛ ممکن است در موارد بسیار نادری برای رفع فشار از روی عصب، نیاز به جراحی باشد.
به طور کلی تسکین درد ناشی از سندرم برناردراس ممکن است طی دو روز تا دو هفته پس از بلوک عصبی به دست آید. اگر این روش درمانی برای بیمار موثر باشد و به شرایط بهبودی ایده آلی دست یابد؛ می توان بلوک عصبی را تکرار نمود. با این وجود نتایج بلوک عصبی لترال فمورال از فردی به فرد دیگر می تواند متفاوت باشد. بهتر است پس از بلوک عصبی لترال فمورال از هرگونه فشار و ضربه به ناحیه دردناک خودداری شود. همچنین از لباس گشاد و مناسب برای پوشش این ناحیه استفاده شود.
نسخه اصلی مطلب درمان درد و سوزش کنار ران با بلوک عصبی لترال فمورال را در سایت دکتر علی نقره کار بخوانید.